استرس ؛ واژه ی نام آشنایی است که همه ما در محاورات روزمره آن را می شنویم و حس می کنیم . استرس ها امروزه با زندگی افراد عجین شده و هیچ کس را گریزی از آن نیست. هانگونه که بیان شد همه ما گاهی اوقات آن را تجربه می‌کنیم ، بنابر این باید به دنبال راهکار مناسبی برای مقابله با آن باشیم.
استرس ها ؛ فرزند ناخوانده ی مدرنیته هستند. دنیایی که رشد و پیشرفت تکنولوژی فرایندها را سریع کرده است و در مقابل بر میزان اآن ها افزوده است. خبرها در کسری از ثانیه منتشر می شوند و بارش اطلاعات بر ذهن ها ، آن ها را به شدت درگیر می کند.
استرس یک واقعیت انکارناپذیر و حقیقتی در زندگی کنونی تک تک ما انسان هاست که گریزی از آن نیست. این موضوع انقدر حائز اهمیت است که سازمان بهداشت جهانی بر اساس شاخص بارجهانی بیماری تخمین زده است که بیماری های روانی از جمله استرس ها ، دومین علت ناتوانی در سال های اخیر بوده است.
کار و پیشه به عنوان مهم ترین عامل شکل دهنده ی هویت اجتماعی، منبع تعیین کننده ی زندگی و شکل دهنده ی روابط اجتماعی برای هر فرد محسوب می گردد. در میان انواع آن ها که اکثریت ما در زندگی روزمره آن را تجربه کرده ایم، استرس های شغلی بر خلاف سایر عوامل زیان آور در محیط کار مخصوص شغل خاصی نبوده و در تمام مشاغل با درجات مختلف وجود دارد و به شدت بر کیفیت زندگی افراد اثر بخش است. ما بیشترین تایم روزانه ی خود را در محیط کار خود می گذرانیم. استرس های وارد شده در این بازه ی زمانی می تواند به شدت بر سایر جوانب زندگی از بعد اجتماعی و خانوادگی نیز اثرگذار باشد. بالاخص اینکه کار تامین کننده نیازهای مادی ماست، بطور مستقیم و غیرمستقیم بر تمام جوانب زندگی ما اثر گذار خواهد بود.
استرس هایی که نوعی اختلال روانی به حساب می آیند که در شرایط سخت کاری بوجود می آیند و به شدت روی عملکرد فیزیکی و سلامت ذهنی و جسمی افراد اثرات مخرب و سوء وارد می نمایند. البته میزان کمی از آن نه تنها بد نبوده بلکه به عنوان یک عامل محرک در بسیاری از موفقیت های بدست آمده تاثیرگذار است. اما از آنجایی که این میزان به شدت قابل افزایش است ، اکثرا نقش مخرب داشته و می تواند بر روی بازدهی فکری و عملی افراد، بالاخص در کاهش بهره وری سازمانی و افزایش حوادث ، نقش بسزایی داشته باشد. استرس های شغلی و تحصیلی از آن جمله مواردی هستند که عموم افراد جامعه را با خود درگیر می کنند. عدم همخوانی شغل مورد نظر با توانایی ها و انتظارات ، رقابت ناسالم و از همه مهم تر، عدم امنیت شغلی و تعدیل نیروها پی درپی، نبود سیستم پاداش دهی، قوانین خشک و انعطاف ناپذیر و وجود یک مدیر که خود تلقین کننده ی استرس به کارکنانش است را می توان از مهم ترین عوامل ایجاد کننده استرس شغلی یاد کرد.
مسئولیت پذیری و مسئولیت داشتن به خودی خود برای تجربه استرس شدید در دنیای کار کافیست و در این بین طبیعتا تلاطم های کلان اقتصادی و چالش های محیط کار هم می تواند بر آن بیافزاید.
استرس های تحصیلی هم جز آن دسته از مواردی هستند که اوج آن در آزمون هایی چون کنکور به چشم می خورد و البته بطور فزاینده ای از کیفیت نتیجه ی قابل حصول می کاهد. دانش آموزانی که زیر فشار استرس در اوج روزهای جوانی تا سال ها عواقب تلخ آن را بر دوش می کشند. آموزش مدیریت آن می تواند یکی از بهترین راهکارها برای کاهش آن باشد و به سرعت نشانه های آن را کاهش دهد. داشتن برنامه ریزی مناسب و ایجاد تنوع در محیط زندگی و کاری شاید از اولین قدم ها برای کنترل آن باشد. اینکه برای شروع روز کاری کمی زودتر از منزل خارج شوید تا به دلیل عوامل محیطی از جمله ترافیک و … و دیر رسیدن دچار استرس نشوید، می تواند شروع خوبی برای آغاز کردن یک روز بدون استرس باشد.
با اینکه نمی توان به استرس به عنوان یک عامل منفی همیشگی نگریست، اما به هر حال این امر اثرات سوء فراوانی بر عملکرد و فعالیت انسان ها دارد، به شرط آنکه بتوانیم بر استرس خود و شرایط استرس زای اطرافمان غلبه کرده تا کیفیت و بهره وری و در نهایت کیفیت زندگی مان را افزایش دهیم.
