دغدغه های امنیت شغلی ؟
امنیت شغلی “Job Security” به این معنی است که ما مطمئن باشیم که در روزهای آینده در شغل فعلی خود مشغول به کاریم. در حقیقت، کارفرمای شما به شما اطمینان می دهد که تحت شرایط پر فراز و نشیب اقتصادی، شرایط شغلی شما از امنیت مطلوبی برخوردار بوده و به عبارتی ،ثبات خواهد داشت و شما هر لحظه از بیکار شدن نمی هراسید و پیرامون آن دغدغه نخواهید داشت.
عموم افراد جامعه ،بیشترین زمان عمر خود را در محیط کار می گذرانند و شاید به همین دلیل، شرایط محیط کار تاثیر بسزایی در تأمین سلامت روانی افراد دارد. متاسفانه در جامعه ی امروزی ما، تعداد افرادی که احساس بی ثباتی شغلی می کنند و فاقد امنیت شغلی هستند، بسیار فراوان است و البته روز به روز هم در حال افزایش است. شرکت ها و ادارات نه تنها در ایران، بلکه در بسیاری از صنایع معروف دنیا، تمایلی به استخدام افراد ندارند و معمولا با قراردادهایی ،سعی در جذب نیروی مورد نیاز خود دارند و این روندی است که در تجاری شدن و جهانی شدن اقتصاد اجتناب ناپذیر است و البته همین امر با امنیت شغلی، رابطه ی تنگاتنگی دارد.
ایجاد یک حس امنیت برای کارکنان شرکت ها و موسسات، یکی از بهترین راهها برای جذب و حفظ استعدادهاست و کارکنان هم در شرایطی که احساس آرامش و امنیت داشته باشند، بهتر عمل میکنند و به عبارتی با این احساس و امنیت شغلی ،بهره وری بیشتری در محیط کار تحقق می یابد.واقف بودن به همین شرایط آرامشی در شما تحت عنوان امنیت شغلی ایجاد خواهد کرد و عدم آن باعث ایجاد استرس در شما خواهد شد و قطع به یقین بر بهره وری شما در محیط کار و در جامعه تاثیر گذار خواهد بود.
در این خصوص باید به این نکته هم توجه کنیم که داشتن امنیت شغلی به این معنا نیست که کارمندان کم کار، کنار گذاشته نشوند، چون احساس امنیت دریک کار و مقبولیت در یک سازمان تا حد زیادی به عملکرد فردی و شخصی نیروی کار وابسته است. کارمندان پر تلاش و با انگیزه ،همیشه باید این اطمینان را داشته باشند که در سمت و حرفه ایی که مشغول به کارند ، باقی میمانند و با نیروی کار ارزانتر ، هیچوقت تعویض و یا جایگزین نخواهند شد. بنابراین همواره سعی نمایید، اندکی بیش از وظایف خود کار کنید. به یاد داشته باشید که مدیران شرکت از عملکرد تمام کارکنان خود با خبر هستند ،حتی اگر به روی خود نیاورند. ولی مطمئن باشید ،این ویژگی از دید مدیران شرکت اهمیت بالایی دارد، چون وفاداری شما را به پیشرفت شرکت یا سازمان مورد نظر را به اثبات می رساند.
امنیت شغلی به عوامل گوناگونی چون فاکتورهای اقتصادی، موقعیت اجتماعی و تجاری و مهارت های شخصی افراد وابسته است. امنیت شغلی به شدت وابسته به چرخه ی موفق اقتصادی، تجاری است. هر چه رونق اقتصادی افزایش یابد، تولید نیز بهبود می یابد و بطور کلی شرایط اقتصادی از ثبات بالاتری برخوردار خواهد شد و به تبع آن ،رکود اقتصادی کاهش یافته و در قبال آن ،کسب و کارها ،امنیت شغلی بالاتری را تجربه خواهند کرد.
گرچه در شرایط فعلی، بالاخص شیوع کرونا در سال های اخیر، در تمام دنیا هیچ شغلی دائمی نیست و حفظ شدن و بقای آن بستگی به شرایط مجموعه ها و البته میزان فعالیت خود فرد دارد. اما همین موضوع با ایجاد یک فشار روانی مضاعف می تواند افراد را با استرس هایی با عواقب جبران ناپذیری روبرو سازد. چرا که مدام افراد در انتظار لغو یا اتمام قرارداد و یا تعدیل نیرو هستند و همین عوامل ،فرد را در محیط کار دچار استیصال می نماید. در چنین شرایطی، افراد قبل از آنکه به طور طبیعی از کار بازنشسته شوند، احساس فرسودگی و کسالت می کنند. آن ها همیشه یک ترس دائمی را با خود همراه دارند. ترس از تزلزل یا کنار گذاشته شدن. بسیاری از افراد موفق، احساس عدم امنیت شغلی خود را مخفی می کنند و با چنین عملکردی بیش از پیش در معرض استرس های شغلی قرار می گیرند.
جابجایی کمتر در شغل، تمرکز بر شغل مورد نظر، رضایت شغلی و رضایت اقتصادی و عواملی از این دست از مولفه های مهم امنیت شغلی است و افرادی که در شغل خود فاقد این مولفه ها هستند، بیشتر در معرض آسیب های ناشی از عدم امنیت شغلی قرار دارند.آسیب هایی چون: کاهش انگیزه های فعالیت مفید در کسب وکار و حرفه ی تخصصی افراد، ایجاد و افزایش ناهنجاری در خانواده و جامعه، افزایش گسیختگی خانوادگی و البته افزایش آمار طلاق در خانواده ها، فقدان اعتماد به نفس، کاهش ملموس بهره وری و راندمان کاری می تواند در پی عدم وجود امنیت شغلی نیروی کار یک جامعه را تهدید نماید.
مقوله امنيت شغلي باید به عنوان خط قرمز حقوق کار و قانون کار محسوب شود. مسئولین ذیربط ،اگر دغدغه ی اشتغال زايي و افزايش توليد و سرمايه گذاري را دارند، بايد با اصلاح ساختارهاي نامناسب و سياست هاي غلط و با ارائه راهکارهاي منطقي و مقعول درصدد افزایش امنیت شغلی در مشاغل مختلف باشند، تا از این طریق بتوانند یکی از دغدغه های مهم طيف گسترده اي از افراد جامعه را برطرف نمایند.
سیده مینا دیوبند – سردبیر روزنامه تفاهم