چرا تحمل شرایط بد اقتصادی از همیشه سخت‌تر است؟

به گزارش تفاهم آنلاین، شرایط بد اقتصادی چیزی نیست که مردم ما با آن بیگانه باشند. از همان ابتدای انقلاب اسلامی فشار اقتصادی بر مردم آغاز شد. در شرایطی که اداره امور کشور در اولویت قرار داشت مسائل اقتصادی ناخودآگاه به حاشیه رانده شد. تا سر و سامان امور کشور به سرانجام رسید جنگ ناجوانمردانه به مردم تحمیل شد. بدیهی است در چنین شرایطی باز حفظ امنیت و دفاع از کشور در اولویت قرار داشت.

بنابراین مردم در شرایطی غیرتمندانه پشت انقلاب ایستادند که شرایط بد اقتصادی به روال عادی زندگی آنها تبدیل شده بود. همه ما خاطرات بسیاری از زندگی سخت مردم در دوران جنگ تحمیلی شنیده‌ایم اما حتی خاطرات مربوط به سهمیه‌بندی کالاها و سختی تهیه مایحتاج زندگی نیز با آه و ناله و اعتراض بیان نمی‌شد. در حالی که امروز شرایط بد اقتصادی مهمترین بهانه مردم برای اعتراض به حاکمیت است.

مقصر شرایط بد اقتصادی کیست؟

تمام کارشناسان و سیاستمداران و حتی مخالفین دولت اذعان دارند کشور ما در حال حاضر تحت شدیدترین تحریم‌ها قرار دارد. علم به این نکته که در دنیای امروز معنای حقیقی تحریم، ایجاد موانع متعدد برای دسترسی یک کشور به مایحتاج خود است کار سختی نیست.

بنابراین تحریم کالاهای مورد نیاز مردم به این معناست که دولت مجبور است مایحتاج مردم را از مسیرهای فرعی و با گذر از دلالان مختلف به چندین برابر قیمت تهیه کند. به همین خاطر و با امید واهی شکست جمهوری اسلامی بود که در روزهای آغازین تحریم، رسانه‌های معاند، ترس از قحطی در کشور را به مردم القا می‌کردند. پس مقصر اصلی شرایط بد اقتصادی تحریم‌های ظالمانه‌ای است با هیچ معیار اخلاقی و انسانی قابل توجیه نیست.

تفاوت این روزها با روزهای انقلاب و جنگ چیست؟

هر قدر ما این روزها از شرایط بد اقتصادی شاکی باشیم نمی‌توانیم ادعا کنیم شرایط امروز از سالهای ابتدای پیروزی انقلاب و جنگ دشوارتر است.

تصور کنید علاوه بر کمبود کالا، گرانی و سهمیه‌بندی، مردم حتی امنیت نداشته و در خطر حملات ناجوانمردانه منافقین یا رژیم عراق بودند.ب دون شک اگر مبنای مقایسه، شرایط بد اقتصادی باشد شرایط آن دوران بسیار سخت‌تر از امروز بوده است. مهمترین تمایز این دو مقطع حساس تاریخی را نه در شرایط اقتصادی که در حال و روز مردم و شرایط داخلی کشور باید جستجو کرد.

در سالهای ابتدایی پیروزی انقلاب مردم به طرز حیرت‌انگیزی یکدل و همراه بودند. این همبستگی، گذر از سخت‌ترین شرایط را برای همگان تسهیل می‌کرد. گرچه در آن دوران نیز محتکران و گران‌فروشان در جامعه حضور داشتند ولی برخورد انقلابی و قاطع با آنان موجب دلگرمی مردم بود تا در گذر از شرایط بد اقتصادی صبوری و همدلی به خرج دهند.

اما حلقه مفقوده جامعه امروز ما بی‌اعتمادی عمومی و عدم همدلی میان مردم است. هجوم مردم به فروشگاه برای خرید کالایی که شایعه کمبود آن را رسانه‌های معاند پخش کرده‌اند به شرایط بد اقتصادی ارتباطی ندارد به بی‌اعتمادی مردم به حاکمیت مربوط است.

افرادی که برای احتکاری چنین کالایی، حتی اگر پوشک بچه باشد، هم خون مردم را در شیشه می‌کنند لزوماً مهره‌های استکبار جهانی نیستند. شاید همسایه دوست و یا فامیل ما باشند که همیشه زرنگی و شم اقتصادی آنها را تحسین می‌کنیم.

اگر اغلب مردم سپرده‌گذاری در یک بانک خصوصی ولو بدون مجوز را بر سرمایه‌گذاری در بورس یا خرید اوراق مشارکتی دولت ترجیح می‌دهند یعنی در امور اقتصادی، اعتمادی به حاکمیت ندارند و اتحاد برای سازندگی کشور را سالهاست فراموش کردند.

گرچه نباید بدبین بود و تلاش‌های معدود گروه‌های مردمی و جهادی را نادیده گرفت. اتفاقاتی که این گروه‌ها در دوران کرونا برای ارائه خدمات رایگان و داوطلبانه رقم زدند یادآور همان همدلی مخلصانه دوران انقلاب و جنگ بود. اتفاقات شیرینی که حتی شرایط بد اقتصادی نیز مانع آن نبود.

بنابراین دلیل این که این روزها سخت‌تر از همیشه می‌گذرد نه به فشارهای خارجی که به شرایط داخلی کشور مرتبط است. کافی است مسئولین با شفاف‌سازی و برخورد انقلابی با مفسدان، بی‌اعتمادی به حاکمیت را کاهش دهند و مردم به یاد بیاورند که روزی فارغ از اعتقادات شخصی و گرایش‌های سیاسی همه ملتی واحد بودند تا در کنار یکدیگر این روزهای سخت را نیز سپری کنیم.