اجتماعی

بیکاری ؛ زاده ی یک اقتصاد بیمار

بیکاری و تبعاتش در جامعه ی امروز ما به قدری قابل لمس است که به وضوح می توان بیان کرد که بیکاری، یکی از بزرگ ترین معضلاتی اجتماعی است و باعث ایجاد بحران های متعدد در عرصه های اجتماعی، اقتصادی، روانی و سیاسی می شود و می توان از آن بعنوان ، شاهراه اصلی بسیاری از ناهنجاری های اجتماعی یاد کرد.

اشتغال جوانان و نیروی کار ، شرط لازم برای رسیدن به یک جامعه سالم است و از اینرو برون رفت از بیکاری و از آن مهم تر، شناخت شرایط موجود اشتغال در ایجاد فرصت‌های شغلی جدید برای جوانان از اهمیت ویژه ای برخوردار است. در این میان، ارتباط بین رشد اقتصادی و بیکاری یا میزان اشتغال ایجاد شده از موضوعاتی است که همواره مورد توجه کارشناسان حوزه اقتصاد و اشتغال بوده است.

افزایش قیمت کالاها در ماه های اخیر و کاهش تقاضا برای جذب نیروی کار از جمله اتفاقاتی است که در این شرایط اقتصادی، جوانان جویای کار و خانواده های ایرانی با آن دست و پنجه نرم می کنند. در این شرایط نامساعد اقتصادی، که تاب و توان فعالیت از تولید کنندگان داخلی سلب گشته و بسیاری از کارخانجات تعطیل شده و یا در شرف تعدیل نیرو و تعطیل شدن هستند، آمارها نشان می دهد که با سطح بالای بیکاری در سال جاری روبرو هستیم. این در حالی است که روی کاغذ و انجام محاسبات ساده، میزان دستمزد دریافتی کارمندان و کارگران با هزینه های سربه فلک کشیده‌ی این روزها به هیچ وجه، قابل انطباق نیست. باید توجه داشت که فردی که وارد بازار کار می شود از نظر اقتصادی چهار منبع درآمدی را ایجاد می نماید.

بیکاری ؛ زاده ی یک اقتصاد بیمار است و از اینرو، براحتی می توان بین نرخ رشد اقتصادی پایین و نرخ بیکاری رابطه ای مستقیم بیان کرد، زیرا هنگامی که نرخ بیکاری بالا باشد به تبع آن آمار تولید نیز پایین خواهد بود. باید اذعان داشت که امروزه اثرات وعواقب بیکاری بسیار فراتر از حوزه های اقتصادی عمل کرده و قطع به یقین ، عدم توجه به این موضوع نه تنها ضربه مهلکی به اقتصاد کشور است بلکه اثرات اجتماعی و روانشناختی جبران ناپذیری در جامعه ایجاد خواهد نمود. بیکاری در هر سطوحی تبعات خود را دارد. در جوانان جویای کار، احساس نشاط و شادابی را از بین می برد و با ترویج روحیه ی یاس و ناامیدی، بزرگ ترین نیروی اتکای کشور برای رشد و بالندگی را به گوشه عزلت کشانده و منزوی می کند. بیکاری و ازدواج جوانان رابطه ای تفکیک ناپذیر دارند. قطع به یقین ، چنانچه  برای حل مسئله ی بیکاری برنامه‌ریزی‌ های لازم صورت نگیرد ، قطعاً آمار افراد مجرد و همچنین سن ازدواج در ایران از آنچه هست ، بالاتر هم خواهد رفت.

افسردگی ، اولین اختلالی است که در افراد بیکار رخ می دهد. زیرا فرد نسبت به آینده احساس خوبی نداشته و حس عدم امنیت دارد. به خصوص اگر این فرد بیکار، همسر و فرزندانی هم داشته باشد. یک پدر بیکار نمی تواند، الگوی مناسبی برای فرزندان باشد و این کاهش رضایتمندی ، زمینه ی بروز بسیاری از احتلالات را تشدید می سازد. آنچه امروزه مورد اهمیت اقتصاد ایران است، توجه به تولیدات داخلی و بنگاه های کارآفرینی است، چرا که تنها با اهمیت به بخش خصوصی و تقویت آن می توان حجم وسیعی از شغل های وعده داده شده را تحقق بخشید.

بیکاری و آسیب های ناشی از آن
بیکاری و آسیب های ناشی از آن

دولت و بخش خصوصی باید با همکاری و تعامل، قضیه را جوری پیش ببرند که بخش خصوصی هم بتواند به حیات خود ادامه دهد و بتواند کارگران و پرسنل خود را حفظ کند و برای ایستادن در برابر این شرایط اقتصادی باید تعامل بیشتری بین همه ارکان اقتصادی ایران صورت گیرد.

عده ای از مسوولان و دست اندرکاران، مشکلات و معضلات جوانان به ویژه جوانان دهه شصتی را به سیاست‌ گذاری‌ های غلط در سال های گذشته و به کارگیری نادرست منابع کشور و توزیع ناعادلانه آن مرتبط می دانند.  جدا از این بحث ها، اگر شرایط حاکم بر وضع اقتصادی کشور با همین فرمان پیش رود، بیکاری و گرانی بیش از قبل افزایش می یابد. سنگینی بار وعده اشتغالزایی بر دوش دولت، قابل درک است. اما لزوم ایجاد اشتغال و ثابت قدم بودن تا ریشه کن نمودن فقر مطلق و رونق اقتصادی کشور باید در راس امور قرار بگیرد، تا امید و انگیزه‌ ی تازه ای در ذهن جوانان جویای کار ایجاد شود.

مهندس امین رشیدی

لینک کوتاه خبر : https://tafahomonline.ir/?p=86814
برچسب ها

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا
بستن