از کالاهای وابسته به واردات چه می‌دانید؟

به گزارش تفاهم آنلاین، نقش حیاتی واردات مواد اولیه زمانی برای عموم مردم نمایان شد که تحریم و افزایش قیمت دلار منجر به کمبود و افزایش قیمت کالاهایی مثل دستمال کاغذی و کره شد. تا پیش از این کمتر کسی می‌دانست بسیاری از کالاهای رایجی که سالهاست با نام و نشان ایرانی وارد بازار می‌شوند بدون واردات مواد اولیه امکان تولید آنها در داخل وجود ندارد. ما در ادامه به سه مورد از محصولات وابسته به واردات را بررسی می‌کنیم.

واردات نهاده‌ها دامی

یکی از مواردی که مستقیماً با قیمت مرغ و در نتیجه سفره مردم ارتباط دارد نهاده‌های دامی یا همان غذای مرغ است. در سالهای اخیر در جریان نوسانات قیمت مرغ همه ما از کمبود نهاده‌های دامی و قیمت‌های گزافی که دامداران برای تأمین نیاز خود به دلالان پرداخت می‌کردند باخبر شدیم. مسئله این است که تولید نهاده‌های دامی در کشور امکان‌پذیر است ولی به دلیل سهولت واردات و قیمت بسیار پایین آن در سالهای قبل از تحریم هیچ اقدامی برای تولید آن صورت نگرفت.

نکته مهم این است که اساساً نهاده‌های دامی خوراک مرغوبی برای حیوانات محسوب نمی‌شوند اگر قرار باشد قیمت گزافی برای خرید چنین مواد بی‌ارزشی پرداخت شود بهتر نیست با حمایت از شرکت‌های دانش‌بنیان به دنبال تولید خوراکی مرغوب برای حیوانات باشیم که به واردات مواد اولیه نیاز نداشته باشد؟

واردات مواد اولیه دارویی

صنعت داروسازی نیز یکی از صنایع ضروری کشور است که رشد و توسعه آن در کشور ما قابل تحسین است. در زمینه تولید داروهای مورد نیاز کشور در داخل ما به 97% خودکفایی رسیده‌ایم و تنها 3% از داروهای مورد نیاز کشور وارد می‌شوند. ولی در بخش تولید مواد اولیه ما به 71% درصد خودکفایی رسیدیم و 29% از مواد اولیه داروسازی کشور وابسته به واردات است.

گرچه این ارقام افتخارآمیز و قابل تحسین است ولی همان درصد اندک وابستگی به کشورهای خارجی هم فشار زیادی به مردم وارد می‌کند. زیرا اغلب آنها داروی بیماران خاص و صعب‌العلاج است که هزینه‌های درمانی سنگینی دارند. لذا از شرکت‌های دانش‌بنیانی که در زمینه داروسازی فعالیت می‌کنند باید حمایت همه جانبه‌ای صورت گیرد تا حتی المقدور وابستگی به واردات حذف شود.

واردات مواد اولیه تولید روغن

یکی از مواردی که به طور قطع باید در مورد آن تصمیمات جدی اتخاذ شود وابستگی 90% کشور در زمینه روغن خوراکی است. این در حالی است که مصرف بالای روغن در کشور ما آن را به یکی از کالاهای اساسی مورد نیاز خانوار تبدیل کرده است.

واردات دانه‌های روغنی در حالی صورت می‌گیرد که کشاورزان داخلی به راحتی می‌توانند محصولی مانند دانه کلزا را تولید کنند. ولی به دلیل بی‌مهری مسئولان و خرید با قیمت بسیار اندک، تولید دانه‌های روغنی در کشور صورت نمی‌گیرد و کشاورزان رغبتی برای این کار ندارند.

در حالی که تحریم‌های سالهای اخیر نشان داد برای تأمین امنیت غذایی کشور باید از کشاورزان بیشترین حمایت ممکن صورت گیرد تا وابستگی به کشورهای خارجی به حداقل میزان ممکن خود برسد. البته لزومی ندارد همه کشورها صفر تا صد همه محصولات مورد نیاز خود را تولید کنند.

گاه صرفه اقتصادی برای تولید کالایی در داخل کشور وجود ندارد و گاه نوعی تقسیم وظایف بین کشورها در تولیدات محصولات مختلف نشانه رشد و تعالی تجارت جهانی است. اما شرایط خاص کشور ما و ناجوانمردی دشمنان، نگرش عمومی جامعه را به این موضوع سوق داده که باید حتی المقدور واردات مواد اولیه برای نیازهای اساسی مردم کاملاً حذف شود.