چگونه از سد تحریم‌ها عبور کنیم؟
تحریم سالهاست که یکی از بزرگترین مشکلات کشور ما محسوب می‌شود. علیرغم تلاشهای بسیار به نظر می‌رسد مجادلات بیهوده سیاسی و عدم وجود وحدت رویه در این عرصه مهمترین نقطه ضعف کشور ما است. رفع تحریم راهی است که ما اختیار چندانی در آن نداریم و خنثی سازی تحریم‌ها نیز نیاز به زمان و تلاش بسیار دارد. حرکت توأمان در هر دو مسیر شاید بهترین راه‌حل ما باشد.
به گزارش تفاهم آنلاین، تحریم یکی از معضلات اساسی کشور ما از ابتدای انقلاب تا کنون بوده است. با گذشت چندین دهه رویارویی با این پدیده قاعدتاً باید به وحدت رویه‌ای در مواجهه با آن رسیده باشیم. اما متأسفانه هنوز آنقدر که به مجادله در این مورد می‌پردازیم به اصل موضوع نمی‌پردازیم. برای مقابله با این معضل دو راه پیش روی ما قرار دارد یا باید به نحوی در رفع تحریم توفیق یابیم و یا باید برای خنثی‌سازی تحریم‌ها برنامه‌ریزی کنیم.
در این سالها عده‌ای تمام تلاش خود را صرف مذاکره و تعامل با دنیا نمودند تا به رفع تحریم برسند و عده دیگر مظلومانه تلاش کردند با رونق تولید داخلی، در مسیر خنثی‌سازی حرکت کنند. نکته تأسف‌برانگیز هیاهوی گروه سومی است که تلاش می‌کنند این دو گروه را رو در روی یکدیگر نشان دهند.
آیا رفع تحریم‌ها ممکن است؟
وقتی از رفع مصوبات اجرایی دیگر کشورها و حتی سازمان ملل صحبت می‌کنیم اولین و مهمترین نکته این است که ما اراده‌ای در آن نداریم. به عبارت ساده‌تر اراده، خواست و حتی نهایت تلاش و همکاری ما در این زمینه ممکن است کاملاً بی‌نتیجه باشد. زیرا قواعد بازی را کسانی تعیین می‌کنند که اولاً خصومت دیرینه با ما دارند و ثانیاً هیچ تعهدی نسبت به هیچ قانون و توافقنامه‌ای ندارند.
اما این بدان معنی نیست که باید باب گفتگو و تعامل با دنیا را مسدود کنیم. ما باید از هر فرصتی برای معرفی حقیقت ناب انقلاب اسلامی ایران و ذات خبیث و جنایتکار دشمنانی چون آمریکا و اسرائیل استفاده کنیم. اما مسئله اینجاست که باید مذاکره از موضع قدرت و با پشتوانه توان داخلی کشور باشد تا زمینه سوءاستفاده برای چنین دشمنان ریاکار و متقلبی فراهم نشود.
منظور از خنثی‌سازی تحریم‌ها چیست؟
منظور از خنثی‌سازی، نگاه به استعدادها و منابع داخلی کشور برای بی‌اثر یا حداقل کم‌اثر کردن تحریم‌ها است. درست برخلاف رفع تحریم، در خنثی‌سازی همه چیز به اراده و خواست ما بستگی دارد و این مهمترین امتیاز آن است. گرچه بدون شک حرکت در این مسیر مستلزم صبوری و تحمل مشکلات فراوان است ولی در بلند مدت، نتایج درخشانی به همراه خواهد داشت.
کسی نمی‌تواند ادعا کند ما به آسانی می‌توانیم نیازهای کشور را بدون وابستگی به واردات برطرف کنیم. ولی حداقل نتیجه این تلاش‌ها این است که مایحتاج ضروری مردم اعم از خوراک، پوشاک، دارو و امثال آن در داخل کشور و بدون نیاز به واردات تأمین می‌شود. تا زمانی که نیازهای اولیه مردم ابزار گروکشی دشمنان ما قرار می‌گیرد روزهای سختی خواهیم داشت.
ولی اگر حداقل امکانات زندگی برای مردم فراهم باشد اثرات تحریم و نوسانات ارز قابل تحمل خواهد بود. گرچه با بهره‌گیری اصولی از توان و استعداد جوانان این سرزمین و منابع سرشار طبیعی دستیابی به استقلال و خودکفایی در تمام زمینه‌ها نیز غیرممکن نیست.
رفع یا خنثی‌سازی؟
حتی در مقابله با تحریم هم ما گرفتار دوقطبی سازی بی‌حاصل در جامعه هستیم. تقابل دو حزب، دو تفکر و دو رویه سیاسی در جامعه موجب شده ما خنثی‌سازی و رفع تحریم‌ها را نیز در کنار یکدیگر ندانیم. در حالی که بهترین راه برای عبور از سد تحریم‌ها تلاش در هر دو جهت است.
چه ایرادی دارد از یک سو سیاستمداران حرفه‌ای خود را برای تعامل با دنیا بفرستیم و از سوی دیگر با حمایت از شرکت‌های دانش‌بنیان و تولیدکنندگان به فکر رونق تولید داخلی و خودکفایی کشور باشیم.
