از کارآفرین شدن می ترسید؟!

ترسیدن از کارآفرین شدن شاید ناخودآگاه در دل هر کسی ، خصوصا نوجوانان بیشتر خطور کرده و رایج باشد .ترس از کارآفرینی و اندیشیدن به آن می تواند یکی از دلایل مهم رکود و به طریقی تشدید کننده روزمرگی در افراد باشد.از دیدگاه روانشناسان ترس بخودی خود،  بد نمی باشد .شاید ترس داشتن گاهی اوقات به نوعی ما را هوشیار کرده که شرایط زندگی و کاری مان را تغییر دهیم و به اهداف جدیدی بیندیشیم.

بسیاری از افراد با وجود تمایل به فعالیت های کارآفرینانه و داشتن ده ها ایده ی خلاق و مبتکرانه هرگز در طول عمر کاریشان به فکر کارآفرین شدن نبوده و نیستند. چرا که با خود می اندیشند که کارآفرینی سخت است. از دو دیدگاه می توان این طرز تفکر را مورد بحث و بررسی قرار داد. آنچه یک فرد را به سمت فعالیت های کارآفرینانه سوق می دهد ، عشق و علاقه است. این علاقه و تمایل به فعالیت های کارآفرینانه می تواند بخش زیادی از سختی های پیش روی شما را نه تنها آسان بلکه دلچسب نماید. از سوی دیگر، بسیاری از افراد با خود می اندیشند که وقتی شما برای دیگران کار می کنید و یا به عبارت ساده کارمند هستید، سقف درآمد شما حتی در صورت افزایش حقوق همیشه محدود است و علاوه بر آن ریسک از دست دادن شغل همیشه برایتان وجود دارد.

بسیاری از افراد پیرامون ما از اینکه برای دیگران کار می کنند ، احساس خوبی ندارند . چرا که در ازای آزادی کمتر و عدم حس شکوفایی استعدادهای درونی شان برای آرزوهایشان سقفی قائل اند که همین امر سبب ایجاد حسرتی بزرگ تا پایان زندگی کاریشان است و در مقابل کسانی هستند که دل به دریا می زنند و می توانند از احساس خوب امکان دستیابی به آرزوهایشان و ثروتی نامحدود نهایت لذت را ببرند.

البته این هرگز به این معنا نیست که هر کسی که کارآفرین می شود ، بزودی به بک ثروت نجومی دست پیدا خواهد کرد. مطالعه زندگی کارآفرینان بزرگ تنها یک ویژگی اصلی بیش از حد ساده را نشان می دهد، که یک فاکتور کلیدی و تعیین کننده می باشد و آن چیزی به غیر از اشتیاق برای انجام کار نیست. چرا که اگر خودتان بهترین نباشید، ساخت تولید بهترین برایتان سخت و غیرممکن خواهد بود.

تا اینجا می توان به این جمع بندی رسید که کارآفرینی هرگز کار سختی نیست. شاید بپرسید ، اگر اینقدر راحت است ، چرا همه این کار را انجام نمی دهند؟ سئوال خوبیست. چرا از دیدگاه دوم کارآفرینی کار سختی است. چرا که کارآفرینان سبک زندگی برای خود تبیین می کنند که شاید هر کسی از عهده ی آن همه اراده و پشتکار برنیاید. اینطور نیست که امروز ایده ای به ذهن آن ها خطور کند و بعد از گذشت یک هفته و یا یک ماه ، رهایش کنند و سراغ ایده ای دیگر بروند. کارآفرینان موفق با انگیزه ای فراوان تنها به جلو می نگرند و هر روز خود را در کسب و کارشان به عنوان قطعه ای کوچک از یک پازل بزرگ کنار هم می چینند.

یک مشخصه ی اصلی و مشترک در زندگی کارآفرینان موفق این است که آن ها در شروع کار هرگز به دنبال ثروتمند شدن نبوده اند، آن ها با کار و حرفه ی خود عجین شده اند و در تمام مدت اراده ی خود را بر برنده شدن قرار می دهند، زیرا فقط هدف را رصد می کنند. کارآفرینی یک رویداد نیست، بلکه یک روند است. کارآفرینان شغل خود را تبدیل به یک تفریح می کنند. آن ها چنان با روحیه و انرژی به کار روزانه ی خود می پردازند که اگر به پول هم نیازی نداشته باشند باز هر روز صبح به سر کار می روند. بطور مثال وارن بافت به عنوان سومین مرد ثروتمند جهان در هشتاد و چند سالگی هر روز صبح به محل کارش می رود و با کارمندان جوانش مشغول به کار می شود. او همچنان در یک خانه ی محقر زندگی می کند و به جای ماشین های لوکس و رنگارنگ، ماشین های کاربردی سوار می شود.

اگر باز هم علاقه مند به فعالیت های کارآفرینانه هستید اما از کارآفرینی و شکست های احتمالی در فرایند کسب و کارتان می ترسید، باید بدانید اینکه یک گوشه بنشینید و پیروزی و موفقیت دیگران را  نظاره گر باشید ، سخت تر است. یادتان باشد، کاری نکردن باعث شک و ترس می شود و اقدام کردن باعث اعتماد به نفس و شهامت خواهد شد. بنابراین به جای اینکه تنها ناظر موفقیت دیگران باشید، در خانه بنشینید و تنها به مشکلات خود فکر کنید، از هم اکنون با اراده ای قوی آغاز کنید و بدانید این استعداد شماست که جایگاه شما را در آینده می سازد و هر چه از استعدادهایتان بیشتر استفاده کنید، رضایتمندی بیشتری از زندگی تان خواهید داشت. ما یکبار به دنیا آمده ایم و تنها یک بار فرصت زندگی کردن خواهیم داشت. کارآفرینان نه تنها برای خود بلکه با تولید و کارآفرین شدن به دیگران نیز خدمت می کنند و شاید این رسالتی است که در این دنیا بر دوش همه ما قرار گرفته است.