معتادین تحریم

بر اساس برآوردها و پژوهش های میدانی پایگاه خبری-تحلیلی تفاهم آنلاین داده های جالب توجه ای در خصوص تحریم های ظالمانه ی ایالات متحده امریکا  و باورهای مردم عامی به دست آمده است. غالب جامعه ایران به غلط تصور می کنند پیشینه تحریم های ظالمانه به این دودهه اخیر باز می گردد. این درحالی است که کشور در انواع و اشکال مختلف از همان ابتدای پیروزی انقلاب و به بهانه ی تسخیر لانه ی جاسوسی آغاز شد. این تحریم ها که هرزمان جمهوری خواهی در ینگه دنیا به قدرت رسید با چاشنی فشار نظامی نیز همراه بود که در طی ٨سال جنگ تحمیلی شاهد اوج گیری آن بودیم.

به بیان صاحبنظران این عرصه کمترین میزان فروش نفت کشور و واردات اقلام غذایی اولیه در همان روزهای دفاع مقدس شکل گرفت. با تکیه دولت اصلاحات و طرح گفتگوی تمدن ها و در زمان ریاست جمهوری بوش پسر، کار تحریم ها تنها سخت شد و همچنان فشار بر اقتصاد ایران از سوی دول غربی ادامه داشت.

دولت بهار که سر کار آمد مصادف بود با حضور باراک اوباما در کاخ سفید. جمله ی معروف: “همه ی گزینه های روی میز” نخستین رئیس جمهور رنگین پوست دموکرات حاکی از این بود که تحریم ها با قطعنامه های سفت و سخت شورای حکام هم همراه است.

در دوره دوم ریاست اوباما فرصتی تاریخی برای نخستین بار شکل گرفت. دولتی میانه رو که تکنوکراتی تحصیل کرده ینگه دنیا، را در راس دستگاه دیپلماسی خود می دید با دولت دموکرات اوباما همزمان شد. پس از ماه ها تلاش، کنکاش مذاکره و تدبیر با سند جامع اقدام مشترک یا همان برجام که ماحصل امری حقوقی و کارشناسی نخبگان حوزه دیپلماسی جهان بود امید داشتیم تا برای نخستین بار تحریم ها از میان برود. اما کار آن چنان در بروکراسی اداری گره خورد تا مجنونی که بیش از ٧٠روان شناس امریکایی حکم به عدم تعادل روانیش صادر کرده بودند، تلاش حداکثری عقلای جهان را به چشم برهم زدنی بر باد داد. تا اکنون که بایدن روزهای نخستین خود را در کاخ سفید سپری می کند، برخلاف شعارهای انتخاباتیش مبنی بر بازگشتِ به برجام اما همچنان در برهمان پاشنه می چرخد.

نتیجه اینکه تحریم چیزه تازه ای نیست و ملت ایران در ٤٠سال گذشته یادگرفتند که چگونه با آن زندگی کنند. البته با عملیاتی شدن اصل اقتصاد درون زا و مقاومتی تحریم همان کاغذپاره ها خواهد شد کافی است مسئولین کشور در مدیریت تصمیماتی درست و کارشناسی اتخاذ کنند.