آثار اقتصادی بوم‌گردی
بوم‌گردی یا اکوتوریسم بر مبنای حفاظت از محیط زیست و سبک زندگی بومیان هر منطقه شکل می‌گیرد. این امر آسیب‌های زیست محیطی طرحهای توسعه گردشگری را حذف می‌کند. در مقابل، گزینه مناسبی برای رونق اقتصادی و اشتغالزایی در مناطق روستایی دور افتاده و محرومی است که طبیعتی بکر و فرهنگی متفاوت دارند.
به گزارش تفاهم آنلاین، بوم‌گردی به عنوان یکی از زیرشاخه‌های صنعت پرسود گردشگری در سالهای اخیر محبوبیت فراوانی یافته است. از آنجایی که منابع طبیعی و محیط زیست، مؤلفه اصلی در این حوزه است بسیاری از مناطق کم‌برخوردار نیز قابلیت ورود به این عرصه را دارند.
نکته مهم این است که بر حسب تجارب موجود، بوم‌گردی به طور قابل توجهی بر شرایط اقتصادی و اجتماعی این مناطق اثرگذار است. لذا می‌توان از این موضوع برای توانمندسازی مناطق محروم بهره گرفت.
شناسایی این آثار اقتصادی و اجتماعی می‌تواند دلیل محکمی برای حمایت از توسعه بوم‌گردی در مناطق محروم باشد.
آثار اجتماعی بوم‌گردی
محافظت از زیست بوم
ویژگی منحصر به فرد بوم‌گردی تأکید بر حفاظت از محیط زیست و زیست بوم مورد نظر است. بر خلاف طرحهای توسعه گردشگری در گذشته که گاه موجب تخریب طبیعت، فرهنگ و آداب و رسوم بومی می‌شدند اکوتوریسم یا بوم‌گردی بر پایه محافظت و عدم تغییر صورت می‌گیرد. لذا این پدیده مشارکت بیشتر مردم بومی را به همراه دارد.
افزایش آگاهی مردم
بوم‌گردی در کنار ایجاد روابط گسترده با گردشگرانی از سراسر دنیا، مردم منطقه را نسبت به ارزش ثروت‌های طبیعی و فرهنگ بومی خود آگاه می‌سازد. در نتیجه با افزایش علاقه مردم به خصوص نسل جوان، آداب و رسوم کهن تقویت شده و از نابودی آنها پیشگیری می‌شود. به جز آن، تعامل با گردشگران موجب می‌شود مردم نسبت به حقوق و روابط اجتماعی آگاهی بیشتری پیدا کنند.
افزایش مشارکت اجتماعی مردم
توسعه بوم‌گردی بهانه خوبی برای مشارکت اجتماعی مردم ایجاد می‌کند. افزایش مراودات اجتماعی به معنای فرصت‌های تازه و امیدی دوباره است. این امر در جوامع محدود و دورافتاده نشاط و پویایی ایجاد کرده و می‌تواند سبب کاهش آمار مهاجرت روستایی شود.
تغییر سبک زندگی
حقیقت این است که تعامل با گردشگران بر ابعاد گوناگون زندگی مردم تأثیرگذار است. به همان اندازه که مردم برای توسعه بوم‌گردی بر حفظ و تقویت آداب و رسوم بومی خود تلاش می‌کنند سبک زندگی آنها نیز ناخودآگاه تحت تأثیر حضور گردشگران قرار می‌گیرد. لذا گاه تناقضات جالبی از همنشینی سنّت و مدرنیته در این مناطق دیده می‌شود.
آثار اقتصادی بوم‌گردی
ایجاد فرصت‌های شغلی جدید
رونق اقتصادی و اشتغالزایی مهمترین کارکرد توسعه گردشگری در مناطق محروم است. زیرساخت‌ها و خدمات مورد نیاز گردشگران به طور خودکار فرصت‌های جدید شغلی ایجاد می‌کند که حتی اگر در قالب مشاغل فصلی باشد ارزشمند است. خروج از اقتصاد تک محصولی، افزایش درآمد، بهبود سطح رفاه مردم از پیامدهای مطلوب رونق گردشگری است.
افزایش قیمت اراضی
معمولاً زمانی که بوم‌گردی در منطقه‌ای رونق پیدا می‌کند قیمت اراضی منطقه افزایش می‌یابد. این موضوع شمشیر دو لبه‌ای است که اگر به خوبی مدیریت نشود می‌تواند به منطقه آسیب برساند. ولی در صورت مدیریت صحیح می‌توان از این امر برای جذب سرمایه‌گذاری در فعالیت‌های بومی مانند کشاورزی بهره گرفت.
بهبود امکانات زیربنایی
فراهم کردن زیرساخت‌های مورد نیاز بوم‌گردی ناخودآگاه امکانات زیربنایی از قبیل راههای ارتباطی و خدمات را بهبود می‌بخشد.
افزایش فروش محصولات محلی
حضور گردشگران فرصت مناسبی برای عرضه محصولات محلی است. آزمون و خطای مردم در فروش محصولات محلی و صنایع دستی به گردشگران می‌تواند زمینه‌ساز راه‌اندازی کسب و کارهای پرمنفعت برای ایشان باشد.
روشن است که مزایای این سبک نوین و پرطرفدار گردشگری بسیار بیشتر از مضرات احتمالی آن است و برای توانمندسازی مردم در مناطق روستایی و دورافتاده مسیری کوتاه‌تر از این موجود نباشد.
