شما به دنبال کدام سبک از کارآفرینی هستید؟

کسب و کارهای سنتی شامل آن دسته از مشاغلی می شود که سال هاست به اداره خود پرداخته و شاید هم به علت موفقیت و کسب درآمد روزافزون از نسلی به نسل دیگر انتقال پیدا کرده باشد. در واقع این سبک از تجارت که توسط کارآفرین سنتی ابداع گشته، می تواند شامل مشاغلی مثل رستوران داری، نجاری، اشپزی، مکانیکی و … باشد. این افراد سال های زیادی است که در این حیطه مشغول بکارند و مهمترین مساله این است که تا جایی که می شود محصول مورد نظر را تولید تا به هدف نهایی که کسب درآمد بیشتر است دست پیدا کرد. عموما در کارآفرینی سنتی نیاز به برنامه ریزی های دقیق و منسجم نیست. زیرا فرد کارآفرین خود را مسلط به کار می بیند و می داند که چه تولید می کند و چه می فروشد. اکثر کارآفرینان سنتی، حرفه خود را به صورت اکتسابی و تجربی از نسل قبل آموخته اند و در خود نیازی برای کسب اطلاعات بیشتر و تحصیلات آکادمیک نمی بینند. این شرکت ها، سابقه طولانی دارند و عامل موفقیت و شهرت خود را در این سابقه می دانند. نوع و ارائه خدمات در شرکت های کارآفرینی سنتی در گذر زمان هیچ تغییری نکرده و در آینده نیز نخواهد کرد. حتما به یک رستوران قدیمی و موفق مراجعه کرده اید. دراین تیپ تجارت، صاحب رستوران خود را ملزم به تعویض دکور یا میز و صندلی قدیمی نمی داند. زیرا از کسب درآمد به همان سبک وسیاق قدیمی و سنتی احساس رضایتمندی دارد. در کارآفرینی سنتی بیان توصیف کار ساده است و فرد کارآفرین همواره خود را مسلط بر اوضاع می داند و عموما ریسک پذری در این سبک کارآفرینی در پایین ترین سطح خود قرار دارد. تجارت سنتی می تواند توسط فرد یا افراد غیر ماهر اما مجرب اداره شود که در حیطه کاری خود بسیار مسلط و البته موفق عمل می کنند.
اما در کارآفرینی مدرن، فرد همواره خود را نیازمند کسب دانش جدید روز می داند. او در حال تلاش است که همه چیز را درباره تجارت مدرن جهانی بداند. به مثال ساده رستوران بر می گردیم. کارآفرین مدرن ازینکه تحصیلات خود را در زمینه مورد نظربصورت آکادمیک ادامه دهد استقبال می کند. او حتی هرگز از دنیای مجازی غافل نمی شود تا ازاین طریق بتواند به سیل مشتریان خود بیافزاید. فرد در این سبک کارآفرینی هرگز احساس رضایت نمی کند و ترسیم افق های های دور و رسیدن به ان را از ملزومات کار خویش می پندارد. در این سبک آموزش حرفه ای اتلاف وقت نیست. البته کارآفرین سنتی عموما دوست دارد درباره مسائل تجاری بیاموزد نه بخش های استراتژیک تجارت، در حالی که کارآفرین مدرن تسلط بر هردوی این بخش ها را می پسندد.
در کارآفرینی مدرن، فرد این آمادگی را دارد که که کلیه برنامه های تجاری خود را با سلیقه مشتری تطبیق دهد و اگر احساس کند که فکر و عقیده مشتری سبک او را پذیرا نیست فورا شروع به تغییر دادن روش و تطبیق سبک تجارت با سلیقه مشتری می نماید. برنامه تجاری کارآفرین مدرن جزییات بیشتری دارد و سعی بر آن است که اقدامات خود را بر پایه آمار و اطلاعات کسب شده پایه ریزی نمایند. عموم کارآفرینان مدرن حضور یک تیم مشاوره قوی و کاربلد را در کنار خود لازم و واجب می دانند و بدنبال افرادی هستند که در آن زمینه تخصص کافی را داشته باشد. هنوز در دنیا هر دو سبک کارآفرینی طرفداران مختص به خود را دارد. ولی انچه دراین میان حائز اهمیت است تلفیق هر دو سبک می تواند دریچه های جدیدی از موفقیت را به سمت شرکت های نوپا و یا ایده پردازان جوان کارآفرین قرار دهد.
دکتر حوریه یحیایی