تیغه‌سازی صنعتی آمیخته با عشق و هنر
مجید سلطانی شیرازی-مدیرعامل شرکت تیغه‌های صنعتی تفتان در گفت‌وگو با تفاهم آنلاین، با اشاره به فعالیت‌های این شرکت، اظهار کرد: در حال حاضر، این مجموعه توانایی تولید بیش از 3 هزار نوع تیغه را دارا می‌باشد. وی درباره تاریخچه این صنعت، بیان کرد: این صنعت حدود 30 سال است که در ایران پیگیری می‌شود.
در واقع تا 30 سال گذشته به صورت کارگاهی، مجموعه‌هایی در این زمینه فعالیت داشتند، اما این فعالیت به شکل امروزی نبود. سلطانی‌شیرازی تصریح کرد: طی 30 سال گذشته تعداد محدودی مجموعه در این زمینه فعالیت جدی داشتند که در اواسط دهه 80 با شروع تحریم‌ها با مشکلات اقتصادی بسیاری روبرو شدند.
وی اظهار کرد: هدف ما از راه‌اندازی این مجموعه این بوده که ضمن جلوگیری از خروج ارز از کشور کمک به استقلال صنایع داخلی بکنیم، زیرا بسیاری از تیغه‌های مورد نیاز در صنایع از محل واردات تامین می‌شوند. این در حالی است که امروز توان ساخت (بومی‌سازی) در کشور وجود دارد.
وی افزود: بزرگ‌ترین هدف ما افزایش توان تولید داخل است، زیرا این صنعت در ایران سابقه 30 ساله دارد. به گفته سلطانی‌شیرازی، این صنعت، هنری آمیخته با عشق است، زیرا نمی‌توان به تیغه به عنوان یک قطعه نگاه کرد.
یک تیغه با ظرافت ساخته می‌شود، در نتیجه ساخت تیغه، نوعی قطعه‌سازی ممتاز است. به همین دلیل، تیغه‌سازان صرف در ایران به ندرت فعالیت داشته و بیشتر در کنار قالب‌سازی بوده‌اند.
وی ادامه داد: جالب است بدانید شرکت تیغه‌های صنعتی تفتان در شرایط سال جاری یعنی بحران کرونا و مشکلات اقتصادی کار خود را آغاز کرده است.
مدیرعامل این مجموعه با اشاره به اهمیت تیغه‌سازی، بیان کرد: یکی از موضوعات مهم آن است که تیغه در تمام صنایع کشور کاربرد داشته و دارای نقطه برش هستند که باید از این محصولات استفاده کنند و بر این اساس است که این صنعت، صنعتی استراتژیک در ایران است.
سلطانی‌شیرازی ادامه داد: در نتیجه، صنعت تیغه‌سازی یک صنعت بالادستی محسوب می‌شود و جای کار بسیاری دارد. وی با اشاره به اشتغال‌زایی این مجموعه بیان کرد: مجموعه تفتان در حال حاضر به صورت مستقیم و غیرمستقیم برای 50 نفر اشتغال‌زایی داشته است. اما اگر تولید توسعه پیدا کند، این رقم به 250 نفر می‌رسد.
این اتفاق، نیازمند توسعه تولید و حمایت‌های دولت است. سلطانی‌شیرازی درباره مشکلات این صنعت، ادامه داد: امروز مهم‌ترین مشکل تولید، تامین مواد اولیه است، اما دغدغه ما تامین مواد اولیه خارجی نیست، بلکه معتقد هستیم، شرکت‌های فولاد آلیاژی می‌توانند فولاد مورد نیاز ما را تولید کنند، اما باید مواد اولیه آن‌ها تامین شود. زیرا این کارخانه‌ها توانایی بالایی دارند.
وی ادامه داد: اما مشکل دیگر بحث ماشین‌آلات است. متاسفانه ما نمی‌توانیم دستگاه‌های دست دوم را وارد کنیم، از سویی دیگر، خرید ماشین‌آلات نو نیز به دلیل مسائل تحریم امکان پذیر نیست. به همین دلیل امروز این صنعت با دستگاه‌های فرسوده مشغول بکار است.
مدیرعامل شرکت تیغه‌های صنعتی تفتان در پایان تاکید کرد: جایگاه صنعت تیغه‌سازی به جهت آنکه صنعتی بالادستی است، جایگاه مهمی‌است، اما آن طور که باید شناخته نشده و چندان به مشکلات آن پرداخته نشده است. هرچند گردش مالی در این صنعت، قابل مقایسه با صنایع سنگین و سبک نیست، لیکن نبود یک تیغه در خط تولید، کارخانه معظمی را با یک سرمایه‌گزاری کلان متوقف می‌کند و خسارات سنگینی به بار آورد.
