درآمدزایی از طلای کثیف

درآمدزایی از طلای کثیف موضوعی که امروزه در کشور ما بسیار حائز اهمیت است. در ایران سالانه میلیون ها تن زباله تولید می شود اما برای تبدیل این زباله ها به پول کار چندانی انجام نشده است. در کشور های پیشرفته از این طلای کثیف بخوبی استفاده می کنند و درآمدهای زیادی را از طریق بازیافت آن کسب می کنند. اما چگونه می توان به درآمدزایی از بازیافت زباله دست یافت؟ این سود چقدر است و آیا ارزش وارد شدن به این صنعت را دارد؟ بیایید جلوتر بریم و بیشتر در مورد آن صحبت کنیم.

طلای کثیف چیست؟

طلای کثیف درواقع زباله ها می باشند. اما چرا به زباله نسبت طلا بودن می دهیم . چون در جایگاه خود دارای ارزش زیادی است مثل زعفران که در جایگاه خود ارزش بالایی دارد و به آن طلای زرد گفته می شود. اگر ما بدانیم چگونه زباله ها را در جهت درآمدزایی استفاده کنیم . زباله ها در جایگاه همانند طلا ارزش پیدا می کنند. اما صفت کثیف بودن در جهت این است که این مواد در ابتدا دورریختی هستند و این ما هستیم که با بازیافت این مواد می خواهیم به ارزشی همتراز طلا دست پیدا کنند.

اگر دقت بکنیم بیشتر زباله های خانگی ما از نوع زباله هایی هستند که می توان آن ها را به کود تبدیل کرد. حدود 20% دیگر از نوع پلاستیک و کاغذ و یا وسایل الکتریکی هستند. این مواد در کارخانه های بازیافت زباله به مواد دیگر تبدیل می شوند. بنابراین این بهترین راه برای درآمدزایی از بازیافت زباله است که می توان پول هنگفتی را به جیب زد.

از موضوع درآمدزایی خود بازیافت هم بگذریم اینکار به خودی خود نوعی حفظ محیط زیست و کاهش هزینه های اقتصادی بعدی است چرا که اگر این مواد را بازیافت نکنیم، برای تولید دوباره و هم چنین دفع مواد زاید قبلی، هم به محیط زیست آسیب رسانده و هم هزینه های تولید بیشتر خواهد شد و درنهایت برای جمع آوری این مواد از محیط زیست نیز باید هزینه های بسیاری شود.

صنعت طلای کثیف

در کشورهای پیشرفته به این طلای کثیف به عنوان یک صنعت اقتصادی خوب نگاه می کنند و تمام تلاش خود را می نمایند تا مواد زاید و دورریختنی را از مواد قابل بازیافت جدا نموده و آن را تبدیل به پول کنند.

یکی از این کشورهایی که دستی بسیار در درآمدزایی از طلایی کثیف دارد، کشور چین است. حتی گاهی دست به واردات آن زده تا آنها را بازیافت کرده و دوباره به خود همان کشور بفروشد و این نهایت نگرش اقتصادی می باشد.

امروزه در ایران نیز متوجه این موضوع شده اند که می توان براحتی هزینه های مربوط به دفع زباله ها را کاهش دهند. مسئولان با اقدام به جمع آوری مواد قابل بازیافت و تفکیک زباله از درب منازل گامی در جهت بهبود این صنعت برداشته اند.

برای درآمدزایی از طلایی کثیف که حالا فهمیدیم چقدر برای کشورها مهم شده است، می توان زباله ها را با استفاده از کمپوست و تولید برق و پلاسما  و … به پول تبدیل کرد.

کسب درآمد از زباله های مدرن مانند وسایل الکترونیکی و… یکی از مواردی است که کشورهای صنعتی و مدرن دنیا به فکر آن افتادند و در کشور ما به خاطر نبود زیرساخت های لازم مغفول مانده است

کسب درآمد از بازیافت زباله

اینکه جمع آوری زباله ها رایگان است و هزینه ای نباید بابتش پرداخت شود باعث شده که در کشور ما تعداد زیادی از افراد زباله گرد باشند. آنها تنها از طریق جمع آوری زباله های قابل بازیافت و فروش زباله به کارخانه های فعال در این زمینه  به درآمد و سود خوبی دست می یابند. در حالی که خود شهرداری ها در سطح کشور با استفاده از بکارگیری یک مدیریت مناسب می توانستند هم به عنوان دوستدار و حامی محیط زیست عمل کرده و هم هزینه های دفع زباله ها را کاهش دهند و در نهایت به درآمدزایی در این زمینه دست بیابند و اقتصاد کشور را متحول کنند.

جایگاه مردم در این باره خیلی مهم است. برای توجه بیشتر افراد به این موضوع تبلیغات یکی از گزینه های روی میز است. اینکه مردم انواع زباله های قابل بازیافت را بشناسند و در مبدا آنها را از هم تفکیک کنند. یک راه دیگر این است که همواره در محیط های جمعی و عمومی مثل خیابان ها سطل های تفکیک شده ای فراهم باشد که زباله ها به صورت مخلوط نباشند.

زباله و تولید برق

یکی از راه هایی که می شود از طریق جمع آوری و بازیافت زباله به ثروت رسید درآمدزایی از طلایی کثیف برای تولید برق است. اگر شهرداری ها  به جای پرداخت هزینه برق کوچه و خیابان و پارکها  و … به وزارت نیرو، برق این موارد را از زباله های بسیاری که در کوچه و خیابان میریزند بدست آورد. خیلی در هزینه های این نهاد صرفه جویی شده و به جای آن می توانند این پول را در جهت موارد مفید خرج کنند.

اما چرا در ایران برای شهرداری بازیافت زباله ها درآمدزا نبوده است؟

برخی معتقدند که این صنعت نیز مثل بسیاری دیگر درگیر رانت است. یعنی افرادی دارند از این صنعت درآمدزایی می کنند که با رشوه دادن مانع اجرای طرح های شهرداری برای سامان دادن به این صنعت می شوند. درآمد این افراد از زباله ها است و اگر شهرداری اقدام به بازیافت این ها بکند دیگر پول هنگفت به جیب به یک نفر خاص نخواهد رفت. اگر کشور بخواهد دستی در این صنعت داشته باشد باید دست آنها را از میان قطع کند.

ایجاد کارخانه های بازیافت

درآمدزایی از طلای کثیف باید پیش نیاز هایی داشته باشد. تا زمانی که کارخانه های بازیافت که به صورت استاندارد کار می کنند و امکان بهره وری از زباله های ما را دارند به اندازه موجود نباشد جمع آوری و تفکیک زباله معنایی ندارد.

امروزه دولت سعی دارد با دادن وام ها و تسهیلاتی برای ایجاد کارخانه های بازیافت گامی در جهت توسعه درآمدزایی از بازیافت زباله را بردارد. زمانی که این گونه کارخانه ها باز شوند تعداد زیادی نیرو به شکل مستقیم و تعدادی هم به شکل غیر مستقیم از این صنعت بهره مند خواهند شد. این خود نیز به کاهش بیکاری در جامعه کمک کرده و از طرفی با کاهش هزینه ها به اقتصاد کشور نیز کمک می کند.

کلام آخر:

از بازیافت زباله کالاهای تازه و جدیدی که نیاز روزمره ی مردم و دولت ها هستند قابل تولید می باشد و می توان با بکارگیری بازگشت زباله به چرخه ی تولید ایده ها و هدف های تازه ای را خلق کرد و زنگی بهتر و سبزتری را داشته باشیم. اگر شما هم از حامیان و دوستداران محیط زیست هستید به تفکیک زباله در منزل حتما فکر کنید و در نهایت عمل کنید. ما می توانیم با کار کوچک خودمان تاثیر بزرگی بر جامعه بشریت و اقتصاد کشورمان داشته باشیم. بخواهیم تا بشود.