کارآفرینی بدون سرمایه!؟!
به گزارش تفاهم آنلاین، کارآفرینی به عنوان موتور محرکه توسعه اقتصادی در دنیای امروز جایگاه ویژهای دارد. کارآفرینان با پشتوانه دانش و خلاقیت خود به کشف فرصتهای تازه و بهرهبرداری از آنها و در نهایت خلق ثروت میپردازند. اما این فرایند ارزشمند بدون تأمین مالی نه تنها به سرانجام نمیرسد که حتی ممکن است در نطفه خاموش شود.
کارآفرینان علاوه بر کشف و خلق راههای تازه باید توان و قدرت جذب سرمایه برای راهاندازی کسب و کار خود را نیز داشته باشند. چه بسا یافتن راهی برای تأمین مالی برای بسیاری از این افراد سختترین مرحله کارآفرینی باشد.
روشهای تأمین مالی کارآفرینی
1- تأمین مالی اولیه
این مرحله دشوارترین مرحله برای کارآفرینان است زیرا عملاً مستندات خاصی برای متقاعدکردن سرمایهگذاران ندارند. لذا اغلب افراد، روشهای سنتی تأمین مالی یعنی سرمایهگذاری شخصی را در این مرحله انتخاب میکنند.
سرمایهگذاری شخصی میتواند بکارگیری پساندازهای شخصی، استفاده از تسهیلات رهنی با پشتوانه املاک شخصی، سرمایه حاصل از فروش املاک شخصی و یا دریافت تسهیلات بانکی به پشتوانه داراییهای شخصی افراد باشد.
البته با رواج کارآفرینی در جامعه گزینههایی چون منابع مالی دوستان و آشنایان، وامهای مراکز خصوصی و دولتی و تأمین مالی جمعی نیز ازگزینههایی است که پیش روی کارآفرینان قرار دارد.
2- تأمین مالی مبتنی بر سهام
در مراحل بعدی و با تولید نمونه اولیه کارآفرین قدرت بیشتری برای جذب سرمایه دارد. در این مرحله یکی از گزینهها تأمین مالی بر مبنای فروش سهام شرکت است. این امر میتواند در قالب عرضه عمومی سهام یا فروش بخشی از سهام شرکت به یک شرکت بزرگ اجرا شود.
با توجه به نوپا بودن کسب و کار، عملاً ریسک خرید سهام چنین شرکتهایی بالاست و سرمایهگذاری جسورانه محسوب میشود که شاید استقبال زیادی از آن صورت نگیرد. البته در سالهای اخیر و با اثبات نقش کارآفرینی در توسعه اقتصادی، شتابدهندهها نیز وارد عرصه تأمین مالی کارآفرینان شدند.
3- تأمین مالی مبتنی بر بدهی
دریافت بدهی از اشخاص یا نهادهای مسئول نیز روش رایج دیگری برای تأمین مالی کارآفرینی است. برخی تحقیقات نشان میدهد شرکتهای کارآفرینی که از بدهی برای تأمین مالی استفاده کردهاند نسبت به شرکتهایی که سهام خود را عرضه کردند در سه سال اول فعالیت خود، عملکرد بهتری داشتند.
بزرگترین چالش در تأمین مالی کارآفرینی
در این مسیر، مهمترین چالش، نوع ارتباط بین کارآفرین و سرمایهگذار است. در گذشته ارتباط این دو گروه بر مبنای بدبینی و تردید شکل میگرفت. به این معنا که هریک از آنها با این پیشفرض که دیگری تنها برای رفع نیاز خود او را وارد این بازی کرده است وارد معامله میشدند.
در نتیجه شکستهای بزرگ و دشمنیهای عمیق فراوانی در پی داشت. این روال، امروزه تغییرات زیادی داشته است اما تکرار چنین داستانهایی غیر ممکن نیست.
کارآفرین و سرمایهگذار زمانی میتوانند به قله موفقیت برسند که یکدیگر را شریک و ذینفع پروژه بدانند. به همان اندازه که دانش و ذهن خلاق کارآفرین برای اجرای امور ضروری است سرمایه، اعتبار و ارتباطات سرمایهگذار نیز در تثبیت جایگاه شرکت، حیاتی است.
حقیقت این است که سرمایهگذار نه تنها در سود و ضرر بلکه در فرایند و توسعه کار باید شریک کارآفرین باشد. سرمایهگذار، تنها تأمینکننده مالی پروژه نیست او میتواند در بازاریابی و بازارسازی برای شرکت بسیار مؤثر باشد.
کارآفرینی مسیری است که سرمایهگذار جسور و کارآفرین خلاق باید همراه و همگام با هم در آن پیشروی کنند.