ایرانیان برای مصرف هر گونه مواد غذایی، سبزیجات، نان و بطور کلی تمام خریدهای روزانه ی خود از پلاستیک های یک بار مصرف استفاده می کنند.این مطلب آنقدر متداول و امری معمولی در زندگی ما ایرانیان بنظر می رسد، که کشور ما را در لیست ده کشور پرمصرف ظروف پلاستیکی و یکبار مصرف قرار داده است.
بنظر می رسد ، زندگی ما ایرانیان با پلاستیک های یک بار مصرف عجین شده است و براحتی نمی توان آن را از زندگی های ما تفکیک کرد. تقریبا هر ایرانی از صبح از قرار دادن لقمه های نان و پنیر دانش آموزان در کیسه های پلاستیکی گرفته تا سایر خریدهای روزانه مدام در حال مصرف کردن کیسه های پلاستیکی یک بار مصرف است.
البته این یک معضل زیست محیطی جهانی است و در دنیا از آن به عنوان آلودگی سفید یاد می شود. البته خطرات مصرف بالای ظروف پلاستیک یک بار مصرف را می توان از چندین جهت مورد بررسی قرار داد. یک جنبه ی آن نگرانی های زیست محیطی است . چرا که تجزیه ظروف پلاستیکی و کیسه های یکبار مصرف در طبیعت نه تنها می تواند حتی تا چهار قرن طول بکشد بلکه مواد شیمیایی موجود در آن می تواند از طریق خاک وارد آب، گیاهان و چرخه مواد غذایی مصرفی انسان ها و دام ها شود و صدمات جبران ناپذیری برای سلامتی انسان ها برجای بگذارد. وجود مواد نفتی و هیدروکربنی، فرمالدئید، فنل، ترکیبات کلرینه، ترفتالات، افزودنی‌های مختلف نظیر رنگ آمیزی (رنگدانه فلزی و پایه رزینی)، مقاوم کننده های حرارتی مانند سرب و کادمیوم و …تجزیه ناپذیر بوده و علاوه بر انتقال آن ها به مواد غذایی نگهداری شده، به علت تجزیه ناپذیر بودن، تا سال ها در خاک باقی خواهند ماند. کیسه های پلاستیک که به ظاهر در دنیای مدرنیته برای ما رفاه ایجاد می کنند، بطور مستقیم سلامتی ما را نشانه رفته اند. براساس آمارهای ارائه شده هر فرد ایرانی به طور متوسط روزانه سه پلاستیک وارد چرخه محیط زیست می کند كه امروزه به عنوان يكی از مشکلات زيست محيطی شهرهای كشور ما به شمار می روند.
اما چرا آمار مصرف ما ایرانیان تا بدین حد بالا و قابل توجه است. عدم آموزش های صحیح و فرهنگ سازی های لازم در طی این سال ها شاید یکی از دلایل مهم و قابل توجه در این حوزه است. البته خلاء وجود قوانین بازدارنده نیز در این حوزه بسیار به چشم می خورد. شاید بخشی از مصرف پلاستیک و ظروف یکبار مصرف اجتناب ناپذیر باشد، اما روندی که در کشور ما در حال اتفاق افتادن است، نگران کننده بنظر رسیده و بخشی از مصرف بی رویه پلاستیک به هزینه های مصرف و خرید پلاستیک ارزان تر از متوسط جهانی بر می گردد.
فرهنگ سازی و البته تبلیغات لازم در راستای استفاده از ظروف گیاهی و کاهش استفاده از پلیمرهای سنتی با وضع قوانین جدید در کشورهای مختلف دنیا و تدوین استراتژی‌های مختلف در حال رخ دادن است. از اینرو زمان آن رسیده تا با توجه به مشکلات زیست محیطی پلیمرهای سنتی نظیر پلی استایرن و قیمت قابل رقابت پلیمرهای تجزیه شونده در مقایسه با این پلیمرها، استفاده از محصولات فومی ساخته شده از پلیمرهای تجزیه پذیر پایه نشاسته جایگزین محصولات ساخته شده از پلی استایرن انبساطی شود.
باید این آموزش از همان سال های اول نظام تحصیلی صورت پذیرد، چرا که آموزش، اطلاع رسانی و تنویر افکار عمومی برای تغییر الگوی مصرف و کاهش استفاده از ظروف یک بار مصرف و کیسه‌های پلاستیکی و استفاده از جایگزین‌های مناسب یکی از راهکارهای اساسی در این حوزه است.
منبع : روزنامه تفاهم
