هفته ی گذشته در حالیکه پیک تعطیلات را پشت سر نهادیم و تعداد زیادی از خانواده ها بار سفر بسته بودند، کافی است که مسیرتان به اتوبان تهران- کرج آن هم در ترافیک کسل کننده اش بیفتد تا با صحنه های تاسف باری روبرو شوید. متکدیانی که بعضا به نظر ایرانی هم نبودند در میان ماشین های کلافه شده از ترافیک پرسه می زدند. این متکدیان مجهول الهویه از دل رحمی شهروندان سوء استفاده می کنند و متاسفانه جمعیت شان روز به روز در حال افزایش است. البته در سال های گذشته ، بارها طرح جمع آوری این متکدیان از جمله متکدیان اتباع بیگانه که در معابر شهر و بالاخص مسیر اتوبان تهران – کرج حضور دارند و ورود غیرقانونی داشته اند از سوی مسئولان استان البرز مطرح گردید. اما آنچه این روزها با آن روبرو هستیم ، چهره ی ناخوشایند آن ها و بالاخص زنانی که کودکان شیرخوار به بغل دارند مطرح است ، که به عنوان یک آسيب اجتماعی، پدیده ای است که هم چهره خیابان ها و جاده ها را نازیبا می کند و هم از سوی دیگر موجب نارضایتی شهروندان و افراد جامعه می شود.
اگر چه بسیاری از شهروندان از دیدن این منظره ها ولو متکدیان ایرانی و یا اتباع بیگانه قلب شان به درد می آید و سعی در کمک نقدی به آن ها دارند و همین امر جمع آوری آن ها را با مشکلات جدی روبرو می سازد، اما شهروندان هم باید بدانند و آگاه باشند که کمک های انسان دوستانه را از طریق نهادهای کمک رسان و متولی امر در این زمینه که در کشور وجود دارند پرداخت نمایند و از پرداخت کمک نقدی و غیرنقدی به این افراد جدا خودداری کنند.
نگاه سطحی به این متکدیان ، کار بسیار ساده انگارانه ای است و به گفته بسیاری از مسئولان در نیروی انتظامی و سایر نهادهای مرتبط ، باندهای مافیایی در این حوزه مشغول به فعالیت اند که در این زمینه روز به روز در حال بزرگ تر شدن می باشند.
متاسفانه در بسیاری از موارد تكدی گری از حالت انفرادی خارج شده و به صورت گروهی و حتی خانوادگی درآمده بطوريكه اغلب ما به خصوص هنگام عصر ، تجمع خانوادگی و اكيپی گدايان در بسیاری از نقاط شهر مشاهده می نماییم. متاسفانه آنچه ساماندهی متکدیان را سخت تر از قبل کرده است که با وجود افزایش آمار آن ها و البته مشكل بودن كارساماندهی متكديان و ضعيف بودن اراده جمعی سازمان های مسئول، در سال های اخير ، هيچ مقامی مسئوليت ساماندهی متكديان را بطور مستقیم نمی پذیرد و اين كار با تاخير مواجه شده است. در این بین هم چنانچه عملکردی وجود داشته باشد، متاسفانه بصورت ریشه ای و بنیادین به درمان این آسیب اجتماعی پرداخته نمی شود و همین امر سبب شده که روز به روز بیشتر از قبل شاهد این پدیده ی نا زیبای اجتماعی باشیم.
هر چند شاید تکدی گری ، موضوعی تکراری و قدیمی شده باشد، اما همچنان در گوشه و کنار شهر، در سر چهارراه ها، معابر و پیاده روها شاهد حضور متکدیانی هستیم که علاوه بر نا زیبا نمودن چهره شهری، آسیب های اجتماعی زیادی به خود و جامعه وارد می سازند. اگر چه بسیاری از سازمان ها و نهادهای اجتماعی از زیر بار مسئولیت این آسیب اجتماعی شانه خالی می کنند، اما قطع به یقین این موضوع دقت نظر و توجه بیشتر مسئولان ذیربط را در برخورد و ساماندهی با این معضل و پدیده زشت و ناهنجار اجتماعی، بالاخص در اتوبان ها و شاهراه های اصلی شهرها همچون اتوبان تهران -کرج را می طلبد.
