فراموشی نسل ما تمامی ندارد ، نسل ما چه راحت خود را به خواب زده اند ، انگار نه انگار ده ها هزار لاله خوش رنگ برای حفظ این آب وخاک پرپر شده اند ، جوان های که هیچ ادعایی نداشته اند، کوچه هاى شهرما که هر کدام به نام شهیدى آذین شده، فراموشى نسل ما را جار می زند؛ آن گاه که از مرثیه خون شهید، تنها آهنگ پروازش را می شنویم، آن گاه که در پس گریه هاى مادر شهید، و یا دلتنگی های تنها دخترشهید و یا سکوت همراه با بغض پدر شهید را می بینیم ، زبانى براى تسلى نداریم؛ جز مشتى واژه هاى کلیشه ای؛ جز الفاظى که نشان بی دردى ماست.جزتاسف عمیق دردها،جز آه وحسرت به دل مانده .
شهدا رفتند تا ما آسوده خاطر باشیم ،شهدا رفتند تا ما ماندن را دریابیم . فلسفه خون شهید، جز پیام روشن حرکت نیست؛ حال آنکه خیابان هاى غبار گرفته در هجوم معصیت، منکرهای کوچک وبزرگ ،خون پرپرشده لاله ها سالهاست ، وجدان زمان را زیر سؤال برده است. بازارهاى مسخ شده مکاران دولتی و خصوصی در هیاهوى نان، سالیانى است حقیقت ایمان را به حراج گذاشته است.
یادمان باشد ، شهدا همیشه ناظر تاریخند ، به هوش باشیم که شهدا، چشم بیدار تاریخند و هر لحظه، در شهود زوایاى عمل ما. یادمان باشد، ما میراث دار حریم مردان بی ادعایی هستیم که رایحه معاد را در کالبد جهان دمیده اند؛ شهدایى که مصداق بارز حضورند و تجلى آشکار هدایت نور.
یادمان باشد ، درهزارتوی زندگی مدیون شهدایم ،یادمان باشد ، شهدا رفتند تا ما آسوده بخوابیم، یادمان باشد ، راه دراز است و مقصد بلند! یادمان باشد ، امنیت این مرز و بوم را مدیون شهدا هستیم ،یادمان باشد، دانشگاه و درس وکلاس را مدیون شهدا هستیم .
یادمان باشد ، این جاده را چراغ خون شهدا روشن نگاه داشته تا ما به سلامت بگذریم!
یادمان باشد که شهدا، تاوان فراموشى خاک را به قیمت نفس هایشان پرداختند؛ تا امروز من و تو، بر هم نهیب زنیم که دارد دیر می شود. باید برخاست و صداى همیشه جارى شهیدان را دریافت که از مصدر عاشورا، ما را به حضورى پر رونق فرا می خوانند.یادمان باشد که درحق شهدا بد کردیم .
