فعالیت های کارآفرینانه و به عبارتی خویش فرمایی ، روز به روز در تمام جهان در حال افزایش است و افراد صرف شنیدن آوازه ی بلند موفقیت کارآفرینان مطرح جهان، تمایل دارند که با خلاقیت و نوآوری وارد مشاغل نوظهور و پردرآمد شوند و از این طریق کسب درآمد نمایند.
جذابیت های کارآفرینان و کسب و کارشان سبب شده تا افراد بسیاری در سراسر جهان علاقه مند به فعالیت های کارآفرینی شوند. اگرچه کارآفرین شدن ، امری ساده و قابل دسترس بنظر می رسد، اما در واقعیت کارآفرین شدن نیاز به آموزش و شناخت حوزه های متعدد آن دارد.
ورود به حوزه های کارآفرینی و تاسیس کسب و کار هم مانند سایر حوزه ها نیازمند شناخت و اشرافیت کامل دارد و هرچه افرادی که پا به این عرصه می نهند از آگاهی و اطلاعات بیشتری برخوردار باشند، موفقیت شان نیز در این حوزه از درصد بیشتری برخوردار خواهد بود. کارآفرینی از آن حوزه هایی هست که شاید بتوان برایش کفی قائل بود اما گستره ی وسیع آن سبب شده که سقفی نداشته باشد. در این بین کارشناسان این حوزه فعالیت های کارآفرینانه را به دو حوزه ی کلی تقسیم بندی می نمایند. کسب وکارهای کوچک ( SME) و تشکیلات اقتصادی نوآور( IDE ) . کسب و کارهای کوچک از جمله فعالیت های پرطرفداری است که روز به روز در حال گسترش است. چرا که فرد با حداقل سرمایه ی در دسترس و البته نبوغ و خلاقیت ، مجموعه ای کوچک را طراحی می کند و در آن به فعالیت می پردازد. این قبیل کسب و کارها از ریسک پذیری کمتری برخوردارند و به دلیل کوچک بودن تاب آوری قابل توجهی در برابر انواع ناملایمات اقتصادی دارند.
این قبیل کسب و کارها به دلیل بهره مندی از مزایای مختلف، همواره کانون توجه بوده و به سرعت ، مسیر رشد و ترقی را طی نموده و پایه های خود را برای تبدیل شدن به سمت کسب و کارهای بزرگ تر استحکام می بخشند. بطور میانگین بیش از نیمی از افراد شاغل، در کسب و کارهای کوچک مشغول به کارند و از طریق آن درصد بالایی از تولید ناخالص ملی را عهده دارند. به عنوان نمونه بررسی آمارها نشان می دهد، تقریبا 19 میلیون واحد در اتحادیه اروپا را کسب و کارهای کوچک و متوسط تشکیل می دهند و یا در امریکا 53 درصد از نیروی کار خصوصی در کسب و کارهای کوچک مشغول به کارند و در چین ، شرکت های کوچک و متوسط بیش از 62 درصد ارزش افزوده صنعتی را به عهده دارند. شرکت های کوچک و متوسط ؛ پشتوانه اصلی اقتصاد در فرآیند صنعتی شدن می باشند و این بخش برای اقتصادهای در حال گذر و در حال توسعه همچون اقتصاد ایران از ارزش و اهمیت وافری برخوردار است.
تشکیلات اقتصادی نوآور( IDE ) بعد دیگری از فعالیت های کارآفرینی است که بر مبنای نوآوری و خلاقیت صاحبان ایده پردازش استوار است و پشتیبانش همواره ایده های خاص و تکنولوژی های پیشرفته قرار دارد ، از اینرو عموما به سرمایه ی اولیه بیشتری نیاز است. شرکت های دانش بنیان یکی از بارزترین زیر مجموعه های این قبیل از کسب و کارها به حساب می آیند. فعالیت های ریسک پذیر در این سبک از کارآفرینی بیشتر بوده و صاحبان این قبیل از کسب و کارها نیاز به اخذ تصمیمات شجاعانه بسیاری دارند تا از روش های جدید تولید استفاده کنند و کار را به سرعت گسترش دهند.
سیستم اطلاعاتی مطلوب و برنامه آموزشی جامع در راستای اتخاذ تصمیمات صحیح در کنار آموزش های حرفه ای و کم هزینه نیز منحصر به این سبک از کسب و کارهاست. این شرکت ها، پتانسیل ساخت برند و گسترش آن را دارا بوده و چنانچه مسیر فعالیت ها ی کارآفرینانه را به درستی طی نمایند، احتمال موفقیت شان به شدت افزایش می یابد.
البته باید توجه داشت که ملاک نوع فعالیت در تقسیم بندی فعالیت های کارآفرینانه بسیار مهم است. از منظر دیگر هم می توان تمایزی قابل توجه میان فعالیت های کارآفرینانه قائل شد. تولیدی و یا تجاری بودن فعالیت های کارآفرینانه در تمایز آن ها حائز اهمیت است.
کارآفرینی تولیدی بر تولید محصول تمرکز دارد و فعالیت خود را پس از شناخت بازار و نیازهای جامعه آغاز و سرمایه گذاری می کند. افراد مشغول در این سبک از کارآفرینی ، مواد خام و اولیه را به محصولات مورد نیاز جامعه تبدیل کرده و سپس به فروش می رسانند. در حالیکه در کارآفرینی تجاری در زمینههای تجاری فعالیت انجام می شود. این نوع از کسب و کارها معمولا محصولی از تولید کننده دریافت کرده و سپس به شکل مستقیم یا از طریق نمایندگی به مشتریان عرضه میکنند. در واقع کارآفرین در نقش یک واسطه گر میان تولید کننده و جامعه ، عمل می نماید و آنقدر پا در عرصه ی تولید قرار نمی دهد. بسیاری از فروشگاه های بزرگ اینترنتی اکنون به مثابه کارآفرینان دیجیتال در حال فعالیت اند.
حتی منبع مالی حمایت کننده ی فعالیت های کارآفرینی نیز در تمایز آن ها تاثیرگذار است. کسب و کارهای کارآفرینانه ای که از سمت بخش خصوصی شکل می گیرد و رشد می کند و یا نهاد های دولتی حمایت گر آنند. بخش قابل توجهی هم از فعالیت های کارآفرینانه با همکاری و مشارکت بخش دولتی و بخش خصوصی صورت می پذیرد. حوزه های کارآفرینی بسیار متنوع اند و نظم بخشی آن ها در قالب یک چارت مشخص مشکل به نظر می رسد. اما هر چه افراد علاقه مند به حوزه های کارآفرینی به این تقسیم بندی ها تمرکز بیشتری داشته باشند، قطعا تصمیمات قابل پیش بینی و درست تری در راستای ارتقای کسب و کار خود برخواهند داشت.