آیا می‌دانید زحمات شما برای بازیافت زباله بی‌فایده است؟

به گزارش تفاهم آنلاین، در قرن اخیر پیشرفت تکنولوژی و رواج مصرف‌گرایی به حدی بشر را سرگرم کرد که از تولید روزافزون زباله غافل شد. بسیاری از محصولاتی که برای آسایش بیشتر بشر طراحی و تولید شدند خیلی زود به بزرگترین معضل بشر تبدیل شدند.

از یک سو هزینه‌های سنگین جمع‌آوری و نابودی زباله و از سوی دیگر حجم بالای زباله و مشکلات زیست محیطی موجب شد صنعت بازیافت مورد توجه ویژه قرار گیرد.

امروزه در اغلب کشورها مراکز خاصی برای بازیافت وجود دارد ولی مشکل جمع‌آوری زباله هنوز پابرجاست. علیرغم تجهیزات فراوان و پیشرفته هنوز تفکیک زباله در مبدأ بیشترین کارایی را دارد.

هریک از ما به نوعی و تا حدودی تفکیک زباله در خانه را انجام می‌دهیم. ولی عدم آگاهی کافی و عدم اطمینان از مفید بودن این کار موجب شده تا آنچنان که باید این کار را جدی نگیریم. ما در این مطلب فهرستی از بزرگترین اشتباهات در تفکیک زباله را گردآوری کردیم.

خسارت سنگین آلودگی‌ها

در صنعت بازیافت معضلی به نام آلودگی مواد اولیه وجود دارد که خسارات سنگینی به همراه دارد تا جایی که گاه به خاطر یک آلودگی کوچک حجم عظیمی از مواد اولیه از چرخه بازیافت خارج می‌شود.

این آلودگی می‌تواند به سادگی یک قاشق ماست یا شکلات صبحانه در ظرف پلاستیکی یا موارد خاصی مثل سرنگ‌های آلوده باشد. مسئله این است که زدودن این آلودگی و یا ضدعفونی کردن مواد اولیه در کارخانه بازیافت هزینه بالایی دارد که عملاً مقرون به صرفه نیست.

فقط در مواردی که ظروف موادغذایی جدا از سایر زباله‌های بازیافتی جمع می‌شوند شستشو نیز بخشی از فرایند بازیافت است.

شاید برخی افراد شستشوی این ظروف را باعث هدر رفتن آب بدانند. ولی در عمل مواد غذایی تازه به سادگی تمیز می‌شوند. یک روش پیشنهادی این است که این ظروف را درون سینک قرار دهید تا هنگام شستشوی دیگر ظروف، آنها نیز تمیز شوند.

کیفیت مواد بازیافتی

متأسفانه اغلب مردم در تفکیک مواد بازیافتی دقت چندانی ندارند. آنها گمان می‌کنند همین که انواع شیشه، کاغذ و پلاستیک را در کیسه‌ای جداگانه قرار دهند بهترین کار است.

در حالی که به عنوان مثال حتّی مچاله کردن کاغذ ممکن است سبب حذف آن از چرخه بازیافت شود. زیرا کاغذ مچاله شده کیفیت لازم برای بازیافت را ندارد. مثال دیگر اینکه کنار هم قرار دادن مواد بازیافتی نیز اصولاً درست نیست.

زیرا یک ظرف قهوه یا آبمیوه به راحتی می‌تواند کاغذهای بازیافتی را طوری آلوده کند که از چرخه بازیافت خارج شوند. کاغذهای چرب، کاغذهای کاربنی، کاغذهای برچسب‌دار، رسیدهای بانکی و دستمال کاغذی کثیف از جمله کاغذهایی هستند که قابل بازیافت نیستند.

مواد پر مصرف ولی غیر قابل بازیافت

برخی از انواع بسته‌بندی موادغذایی علیرغم اینکه بسیار رایج هستند قابل بازیافت نیستند و نقش مهمی در آلودگی محیط زیست دارند. مهمترین آنها عبارتند از:

– بسته‌بندی انواع اسنک: این ماده که از جنس پلاستیک با لایه بسیار نازک آلومینیوم است گرچه در فهرست مواد قابل بازیافت است ولی بازیافت آن به حدی دشوار است که معمولاً از آن صرف‌نظر می‌شود.

– ظروف پلاستیکی بسته‌بندی گوشت، مرغ و ماهی: این ظروف نیز علیرغم اینکه از جنس پلاستیک هستند در فهرست مواد قابل بازیافت قرار ندارند.

– درب بطری: این درب‌ها تنها به صورت جداگانه قابل بازیافت است و اگر با دیگر مواد بازیافتی ترکیب شود فرایند بازیافت را دچار اختلال می‌کند؟

– جلد سخت یا گالینگور

– شانه تخم مرغ

– دستمال کاغذی

بنابراین زحمات شما برای تفکیک زباله بی‌فایده است اگر اصول این کار را رعایت نکنید. بهترین کار، استفاده از سطل‌های مخصوص جداگانه برای انواع مواد قابل بازیافت و یا تحویل زباله به مراکز مخصوص است تا زحمات شما نقش مؤثری در کمک به محیط زیست داشته باشد.