بیشمار فرصت برای تحصیل در دانشگاه دولتی
قانونی سالها در شرایط تحصیل در دانشگاههای دولتی در کشور اعمال میشد که اخیراً حذف آن خبرساز شده است. در گذشته اگر کسی در دوره روزانه دانشگاه دولتی پذیرفته میشد در سالهای بعد اجازه شرکت دوباره در کنکور را نداشت. اما هماکنون متقاضیان اجازه دارند بارها شانس خود را برای تحصیل در دانشگاه دولتی امتحان کنند.
به گزارش تفاهم آنلاین، در گذشته پذیرش دانشجو در دانشگاه دولتی چنان ارج و قربی داشت که اگر فردی در دوره روزانه قبول میشد در سالهای بعد حق شرکت در کنکور نداشت. این امر، قانونی بود که برای سالها به عنوان یک امر مسجل پذیرفته شده بود.
در سال 98 خبری منتشر شد که بر اساس شکایت یکی از دانشجویان، دیوان عدالت اداری این قانون را لغو نموده است. اعلام این خبر با واکنشهای مثبت و منفی فراوانی همراه بود که ابعاد مختلف این ماجرا را آشکار کرد.
دیدگاه دانشجویان دانشگاه دولتی
بدیهی است متقاضیان کنکور و دانشجویان از این فرصت دوباره بسیار استقبال کردند. زیرا در گذشته اگر حتی اشتباهی در انتخاب رشته صورت گرفته بود یا علاقهای به رشته مورد نظر نداشتند به دلیل این قانون، ناچار به پذیرش شرایط بودند.
افراد بسیاری به خاطر این قانون عطای تحصیل در دانشگاه دولتی را به لقای آن بخشیدند و افراد بسیاری تنها برای دریافت مدرک معتبر دانشگاه دولتی در رشتهای تحصیل کردند که علاقهای به آن نداشتند. حالا چنین افرادی حق انتخاب دوباره و چندباره دارند و فرصت دارند شانس خود را بارها برای تحصیل رایگان در دانشگاه دولتی امتحان کنند.
دیدگاه مسئولان دانشگاهها
برخی از مسئولین دانشگاهها لغو این قانون بدون تبصره اجرایی را مخالف عدالت آموزشی میدانند. زیرا در شرایط جدید مشخص نشده که چه افرادی حق شرکت دوباره در کنکور را دارند.
به عنوان مثال اگر مسئله افرادی باشند که علیرغم پذیرش در دوره روزانه دانشگاه دولتی از آن انصراف دادهاند این مسئله کاملاً منطقی است. زیرا این افراد در واقع از امکانات و امتیازات تحصیل رایگان استفاده نکردهاند.
ولی تصور کنید فردی در یک دوره روزانه مثل پرستاری پذیرفته شده و پس از چند ترم تحصیل دوباره در کنکور شرکت کند. روشن است که دانش این فرد بیشتر از دانشآموزان پشت کنکور است. اگر هر دو گروه در کنکور تجربی و برای تحصیل در رشته پزشکی رقابت کنند آیا این رقابت عادلانه است؟
مسئله دیگر این است که نبود محدودیت برای ثبتنام مجدد در دانشگاه دولتی میتواند هزینه قابل توجهی را به دانشگاهها تحمیل کند.
تصور کنید اعلام ظرفیت و ثبتنام دانشجو صورت میگیرد ولی دانشجو در هر زمان که مایل باشد در میانه راه، تحصیل خود را رها میکند. در حالی که برای دانشگاه، امکان تکمیل ظرفیت در هر شرایطی وجود ندارد. بنابراین عدم تعیین شرایط برای این قانون میتواند نظم اجرایی سیستم پذیرش دانشجو آسیب برساند.
وجه دیگر ماجرا مربوط به عدالت آموزشی میان پسران و دختران جامعه است. با وجود قوانین دوره سربازی، این فرصت چندباره برای شرکت در کنکور سراسری عملاً امتیازی برای دختران جامعه است.
لذا این قانون میتواند نابرابری تحصیلات دانشگاهی بین دختران و پسران جامعه را بیشتر سازد. در نتیجه فرصت تحصیل رایگان برای پسران محدودتر میشود. در حالی که هماکنون نیز جامعه درگیر پیامدهای اجتماعی و فرهنگی این مسئله است.
بنابراین شاید اصل قانون در شرایط فعلی جامعه لازم باشد ولی بدون شک جزئیات آن باید با کمک کارشناسان آموزشی و مسئولین دانشگاهها تدوین شود.