شنبه ی جادویی کی فرا می رسد؟!!

شنبه ی جادویی ؛ واژه ای نام آشنا که همه ما به نوعی در دامش درگیر شده ایم.در این راستا ،کمتر کسی را می توان سراغ داشت که در دام جملاتی از قبیل از این شنبه شروع می کنم ، نیفتاده باشد. جمله ی از این شنبه شروع می کنم در واقع نوعی سهل انگاری و به فردا محول کردن کارهاست که به دلایل مختلف در زندگی اکثریت ما جاری است و در بسیاری از موارد ، ما را از رسیدن به اهدافمان باز نگه می دارد. البته از این شنبه شروع می کنم ، می تواند نشانگر نوعی تنبلی و یا بی مسئولیتی باشد، اما می توان ریشه های آن را برای بروز چنین رفتارهایی جستجو کرد. که اگر درصدد رفع آن برنیاییم ، می تواند با گذشت زمان و به مرور، زندگی کردن را فلج کند. این سهل انگاری در انجام امور می تواند تا آنجا پیش رود که فرد با این احساس که من هرگز نمی توانم و با از دست دادن اعتماد به نفس ، هیچ وقت در راه رسیدن به اهداف خود دست به هیچ تلاشی نزند.

در تقویم قریب به اتفاق آدم ها ، شنبه ، روزی است که قرار آغازی برای انجام و رسیدگی به کارهای عقب افتاده باشد. از شنبه درس خواندن را شروع می کنم. از شنبه زبان خواندن را آغاز می کنم. از شنبه ورزش می کنم. شنبه رویایی که گویا هرگز فرا نمی رسد. این به تعویق انداختن کارها را می توان نوعی بیماری دانست که اتفاقا در روند زندگی مدرن بسی شایع و همه گیر است. بسیاری از کارشناسان حوزه های روانشناختی بر این عقیده اند که برای مقابله با چنین شرایطی و اهمال کاری نشات گرفته از آن به چند اصول ساده پایبند باشیم.

اول آنکه ، هیچ کاری را به فردا نیاندازیم. کار هر روز را باید همان روز انجام داد و تمام سعی مان را در این راستا به کار ببندیم. چرا که مغز و قدرت تفکر انسان به طور ناخودآگاه تمایلش به تعویق انداختن کارهاست و این ما هستیم که باید در برابر این خواسته بایستیم و سعی کنیم به هر نحوی که شده ، کارمان را آغاز کنیم. در این راستا تا می توانید از تعلل کردن بپرهیزید. البته این تعلل نشات گرفته از ده ها و شاید صدها دلیل است. مثلا به عنوان یک کارآفرین اگر قصد شروع یک کسب و کار را دارید و به دنبال آن هستید که همه ی شرایط مهیا باشد تا شروع کنید، هرگز امکان پذیر نخواهد بود.

از کمال گرایی بپرهیزید. ضرب المثل معروف ، سنگ بزرگ ،نشانه ی زدن است ،مصداق درستی از این مضمون است. ذهنیت کمال گرایی ، ما را از اهدافمان دور می کند. در هر شرایطی که هستید کارتان را شروع کنید. کمال گرایی نوعی وسواس است که با وعده دادن مغز برای رسیدن به روزهای بهتر، شرایط حال را از دستتان می رباید. حسرت خوردن نیز از جمله عواملی است که کارها را به تعویق می اندازد. بسیاری از افراد در میانه های کار با حسرت خوردن و یادآوری گذشته از رسیدن به موفقیت باز می مانند. مثلا اگر پارسال شروع می کردم ، اگر قبل از تغییر قیمت دلار استارت کار را زده بودم و …. باید یاد بگیریم که در شرایط حال زندگی کنیم و از فرصت های کنونی که پیش روی ماست ، نهایت استفاده را نماییم.

سعی کنید ، همیشه به جنبه ی مثبت ماجرا بنگرید. بسیاری از افراد که صبح از خواب بر می خیزند، با کوله باری از خستگی و کسالت ، روز خود را آغاز می کنند. حال آنکه پر انرژی باشید و تحت هیچ شرایطی ، کار امروز را به فردا محول ننمایید.برنامه ریزی های کوتاه مدت انجام دهید و گرفتار تله ی برنامه ریزی های بلند مدت نشوید. اهداف بزرگ تان را به هدف های کوچک تر تقسیم نمایید که دسترسی به آن ها به مراتب ساده تر خواهد بود.

مدیریت زمان داشته باشید، گاهی طولانی کردن یک پدیده شما را از رسیدن به اهداف تان باز می دارد. زمان را به اجزای مختلف تقسیم نمایید. کوتاه بودن زمان، به شما کمک می کند تا کار را به انجام رسانید. همچنین از اولویت بندی در برنامه ریزی هایتان غافل نشوید. کارهای بزرگ را به کارهای خردتر تبدیل کنید، تا شروع کار محال و غیرممکن به نظر نرسد.

همیشه شروع از ادامه سخت تر بنظر می رسد. سعی تان بر این باشد که کارتان در هر زمانی که به ذهن تان خطور کرد ،آغاز کنید.شنبه ی جادویی هرگز فرا نخواهد رسید، این که باید تصمیم بگیرید که هر روز هفته تان شنبه باشد تا هر زمان که تصمیم به شروع کاری دارید در همان لحظه آغاز کنید.

حسین یحیایی – مدیر مسئول روزنامه تفاهم