کسب‌وکارهایی که با دورکاری به نتیجه می‌رسند
به گزارش ایسنا، اگرچه تنها یک هفته از زمانی که نخستین خبر رسمی ابتلا به ویروس کرونا در کشور منتشر شد، می‌گذرد، اما کرونای جدید با نام کووید ۱۹ در همین مدت تاثیر زیادی داشته است؛ از افرادی که در خیابان‌ها با ماسک و دستکش رفت‌وآمد می‌کنند تا تعطیلی بسیاری از مراکز آموزشی و حتی بسته شدن مرزهایمان از سوی کشورهای همسایه و لغو بسیاری از پروازها.
اطلاعات کم و بیش از ویروس کرونا می‌گوید حضور در مکان‌های عمومی از بیشترین احتمالات ابتلا به این ویروس است، زیرا کرونا اگرچه طبق آمار در مقایسه با بسیاری از بیماری‌های خانواده خود احتمال مرگ کمتری دارد، اما ابتلا به آن به آسانی قرار گرفتن در معرض عطسه‌ها و سرفه‌های یک مبتلا و دست دادن با وی است.
اما یکی از مواردی که این روزها برای کاهش هرچه بیشتر مراجعه به مکان‌های عمومی مورد توجه قرار گرفته، استفاده از دورکاری در محیط‌های اداری است. دورکاری یا انجام وظایف کاری در منزل، یکی از راه‌هایی است که می‌تواند از حضور افراد مبتلا و احتمال انتقال این ویروس توسط آن‌ها بکاهد و همچنین کسانی که در معرض انتقال هستند را در برابر این ویروس حفظ کند.
نگرانی از همه‌گیری این ویروس، موجب شده دولت ژاپن از شرکت‌ها بخواهد تا امکان کار کردن کارمندان خود از منزل را فراهم کنند. اگرچه همین حالا هم بسیاری از مراکز آموزش از مدارس و دانشگاه‌ها در شهرهایی که مبتلایان به کرونا تایید شدند، تعطیل شده است، اما بسیاری از رفت‌وآمدها در شهر مربوط‌به ادارات است و در ایران که آمار رسمی مبتلایان به کرونا افزایش یافته، همچنان بسیاری از ادارات و شرکت‌ها فعالیت عادی خود را دارند.
اما در دورکاری، کارکنان می‌توانند وظایفی که به آن‌ها محول شده را بدون حضور فیزیکی در محل کار و سازمان خود و با رعایت ضوابط انجام دهند. البته این امکان برای تمامی مشاغل وجود ندارد ولی در شرایطی که در تراکم جمعیت احتمال شیوع این ویروس بیشتر است، همین‌که برای دوره‌ای کوتاه هم کارمندان بتوانند به‌صورت حداقلی در محل کار خود حاضر شده و تراکم جمعیت را کاهش دهند، می‌تواند در ممانعت از گسترش کرونا موثر باشد.
با وجود این درحال حاضر در بسیاری از شرکت‌های اینترنتی یا اپراتورها اعلام شده که وظایف کارمندان خود را به‌صورت دورکاری به آن‌ها محول کردند. هرچند شرکت‌های فناوری در راه تبدیل شدن فرایند کاری‌شان به یک فرایند دورکاری دستشان بازتر است و می‌توانند با استفاده از زیرساخت‌هایی که دارند و استفاده از ماهیت فناوری، راحت‌تر به این کار اقدام کنند، اما شرکت‌ها و ادارات سنتی برای مقابله با این چالش کار سخت‌تری دارند.
البته که در همین شرکت‌ها هم مشکلاتی برای فراهم کردن امکان دورکاری برای کارکنان وجود دارد، چراکه فرهنگ دورکاری چندان در کشور جا نیفتاده است. در این زمینه عطا خلیقی – کارشناس حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات – در پاسخ به این‌که چرا هنوز امکان دورکاری در بسیاری از شرکت‌ها فراهم نشده است، گفت: ما آمادگی فرهنگی برای این کار را نداریم و این یک موضوع جدید در کشور ماست. البته برخی از شرکت‌ها قبلا آزمایش کردند و به نتیجه رسیدند و بنا به نوع مدیریتشان برای تحویل کارها، اقدام به دورکاری کردند.
وی با بیان این‌که شرکت‌هایی که از ابزارهای فناوری اطلاعات استفاده می‌کنند، می‌توانند به دورکاری اقدام کنند، افزود: به همین دلیل این کار برای استارت‌آپ‌ها که از این ابزار استفاده می‌کنند و قبلا تجربه‌اش را داشتند، راحت‌تر است، هرچند این شرکت‌ها هم بخش‌های مختلفی دارند، برای مثال بخش‌های محتوایی یا فنی می‌توانند اقدام به دورکاری کنند، اما این کار شاید برای بعضی از بخش‌ها از جمله کسانی که نیاز به ارتباط B۲B (مدل ارتباط با مشتری) دارند، دشوار باشد، زیرا در این کسب‌وکارها ارتباط چهره‌به‌چهره لازم است.
این کارشناس فناوری اطلاعات همچنین خاطرنشان کرد: شرکت‌هایی که پیش از این امکان دورکاری را برای کارکنانشان فراهم کرده و تجربه‌اش را داشته باشند، می‌توانند از این امکان استفاده کنند. درنهایت و از آنجاکه خیلی از شرکت‌ها هم شروع به دورکاری کردند، اگر این تجربیات به‌صورت دارایی در شرکت‌ها مورد استفاده قرار گیرد، می‌تواند در آینده سودمند باشد.
