جهان به سرعت به سمت شهر نشینی پیش می رود و براساس پیش بینی ها تا سال 2025، صد شهر برتر جهان 35 درصد از اقتصاد جهانی را در اختیار خواهند گرفت. از اینرو درحال حاضر شهرهای تراز اول جهان از نظر اقتصادی همان شهرهایی هستند که زایش دائمی کارآفرینی را در خود پرورش داده اند و دیدگاه کارآفرین پروری را در راس امور مدیریت شهری قرار داده‌اند. در مدیریت شهری کشورهای در حال توسعه، شاید در نگاه اول، کمبود سرمایه و نیروی کار مشکل اصلی پیشروی توسعه اقتصادی به حساب آید، در حالیکه می توان کمبود برنامه های کارآفرینی پویا را خلای موجود در مدیریت و بهبود خدمات شهری را عامل اصلی دانست. چرا که کارآفرینی رویکرد استراتژیک و مزیت آفرین در نظام های اقتصادی
است و کارشناسان اقتصادی بر این باورند که همکاری شهروندان در فعالیت‌ها و
کسب و کارهای کارآفرینی باعث خدمت‌رسانی
هر چه بیشتر به جامعه شده و این امر سبب ایجاد زیرساخت‌های مناسب برای توسعه شهری می‌گردد.کارآفرینی شهری ؛واژه جدیدی است که هنوز جایگاه مشخصی در اقتصاد نیافته، ولی با ورود اولیه خود توانسته بستر تولید فرصت های شغلی فراوانی را مهیا سازد و هزینه های تولید و اشتغال نیروی کار جامعه را به طرز چشمگیری کاهش دهد. در یک اقتصاد پویا ایده ها، محصولات و خدمات همواره در حال تغییر است و یک مدیریت شهری موفق در کارنامه عملکرد خویش توانمندی شهروندان را برای استفاده از نوآوری و خلاقیت در دستور کار خود قرار داده و استفاده کارآمد از ظرفیت های اقتصادی را حائز اهمیت می‌داند. امروزه شاخص اصلی سنجش ثروت ابداع و نوآوری کارآفرینان زبده ای می باشد که با انگیزه‌های نو به خلق راهکارهای جدید و برداشتن موانع، برای هرچه بیشتر شدن رفاه اجتماعی و بدنبال آن افزایش اشتغال و ایجاد انگیزه و امید در بین آحاد جامعه می‌پردازد. شهر کارآفرین؛ شهری است که به جای این که مکان‌هایی بدون بازدهی برای سرمایه‌گذاری اقتصادی یا تراکم کارگران بیکار با انبوه مشکلات اقتصادی، اجتماعی و محیط‌زیست باشد، مرکزی پویا و بستری مناسب برای کارآفرینان در چارچوب توسعه ملی تبدیل می شود. وجود هزاران جوان جویای کار و افزایش نرخ بیکاری در شهرهای بزرگ باعث ایجاد آسیب‌های اجتماعی و درپی آن صدمات جبران ناپذیری به پیکره ی شهرها گشته است. در کشورهای پیشرفته خلای وجود نیروی انسانی مانع رشد و شکوفایی گشته و حال آنکه در کشورهای در حال توسعه مانند ایران با وجود فراوانی نیروی انسانی و سرمایه، فقدان وجود برنامه‌های کارآفرینی کارآمد و پویا، مانعی برای اشتغال و بهره وری به حساب می آید. ایجاد یک فضای رقابتی سالم و توسعه فرهنگ کارآفرینی، رقابت صاحبان ایده را به استفاده از خلاقیت خود افزایش داده و در چنین شهری فارغ التحصیلان دانشگاهی صرفا به دنبال پشت میزنشینی و مشاغل استخدامی نخواهند بود…
اهمیت دادن و حمایت از حوزه های مغفول مانده اقتصاد کشور خصوصا کلان شهرها، گامی مناسب در تحول مثبت یک شهر به سمت کارآفرینی است. در این میان شهرداری ها دارای پتانسیل فراوانی برای برقراری تعاملات کارآمد و فراوان بین اجتماع و دولت برای ایجاد فرصت های شغلی و سیاست گذاری های توسعه کارآفرینی را ایفا می کند و با تصویب طرح های نو، قدم بزرگی در این زمینه بردارند. با ارائه هر خدمات جدید شهری، افراد بسیاری وارد بازار اشتغال شده و می‌توانند سهم بسزایی در این انباشت سرمایه داشته باشند.
کارآفرینی شهری؛ پایه ای مستحکم برای تقویت بخش خصوصی و ایجاد زیرساخت های لازم برای نهادهای مردمی بویژه سازمان های غیر دولتی خواهد بود. شهرداری می تواند با برون سپاری بسیاری از خدمات به بخش خصوصی علاوه بر کاهش فشار بابت ایجاد فرصت های شغلی جدید، گامی موثر در این زمینه بر دارد. کارآفرینی شهری همواره تلاش در راستای بهبود سطح زندگی و تامین خدمات مورد نیاز از طریق توانمند سازی زنان بی سرپرست، برپایی بازارچه های سنتی با هدف ترویج تولید ملی و شاخص‌های فرهنگی، ایجاد کارگاه های کوچک و تاسیس بنگاه های زود بازده از جمله اقداماتی است که انجام آن توسط مدیریت شهری در پیشرفت های شهری تاثیرگذار خواهد بود. شهرداری ها می توانند با ایجاد ساز و کارهای مناسب و رفع پیچیدگی ها و موانعی که بر سر راه کارآفرینان قرار گرفته در حمایت هرچه بیشتر از این خلاقیت و نوآوری پیشرو باشند. پتانسیل شهرداری ها در شهرهای بزرگ مشهود تر است. زیرساخت های متفاوت این شهرها قابلیت دسترسی به بازارهای بزرگ و متنوع را افزایش داده و به علت افزایش جمعیت، بسیاری از هزینه ها کاهش یافته و همبستگی بیشتری برای اجرای برنامه‌های دسته جمعی وجود دارد. شعاع تاثیر سیاست گذاری‌ها در شهرداری‌ها به علت مواجهه با طیف وسیعی از جمعیت بسیار بزرگ بوده و این امر خود از نقاط قوت عوامل ایجاد مراکز رشد کارآفرینی و خدمات شهری در شهرها می گردد. تقویت فرایندهای مشارکت جمعی، توسعه زیرساخت های فناوری اطلاعات و ارتباطات، راه‌اندازی کارگاه های آموزشی برای رده های مختلف و از همه مهم تر ایجاد ظرفیت های مناسب برای مشاغل خود اشتغالی و برگزاری همایش‌های تخصصی و هدفمند در حوزه های کارآفرینی از گام‌های موثر در راستای ایجاد زیرساخت های مناسب در حوزه ی کارآفرینی شهریست.
به هر حال این مهم به شدت احساس می شود که شهرها به جای این که توسط سازمان هایی از بالا به پایین اداره شوند، باید در فرایندی به سوی خود کنترلی حرکت کرده و به مرور زمان ،اداره امور شهر به شهروندان واگذار شود. در واقع کارآفرینان با خلق ایده‌ها، ظرفیت های جدیدی را در بخش های خصوصی و سازمان های غیردولتی و تعاونی ها ایجاد می کنند، که نقش بسزایی در اشتغال زایی و تولید ثروت در جامعه دارد.
