فقدان نیروی کار فنی در صنعت کشور

فقدان نیروی کار فنی در صنعت ، در روزهای که بسیاری از جوانان در به در به دنبال کارند و یا از نبودن شغل و اشباع شدن بازار کار گله مندند، جالب است بدانید که امارها و بررسی های میدانی در صنعت نشان می دهد که به شدت با کمبود نیروی کار فنی در صنعت روبرو هستیم. بسیاری از کارخانه ها ماه هاست که با مشکل کمبود نیروی انسانی چه بصورت کارگر ساده و چه متخصص روبرو ‌اند، مشکلی که برای بازار کار ایران نامانوس است.

آمارها نشان می دهد که حتی با وجود تحریم ‌ها و مشکلاتی که کرونا ایجاد کرده است، خوشبختانه وضع صنعت در حوزه ی تولید داخل رو به بهبودی می باشد و حتی در بسیاری از حوزه ها از جمله لوازم خانگی به رشد قابل قبولی رسیده اند. بسیاری از واحدها رشد تولید داشته و حتی خطوط تولید جدید به راه انداخته ‌اند. اما مشکل را می توان در حوزه ی دیگری جستجو کرد. بسیاری از مدیران صنعتی و صاحبان واحدها از نبود نیروی کار متخصص در حوزه هایی چون جوشکاری، تراشکاری، فرز کاری، ریخته گری به شدت گله مندند و معتقدند کار هست اما کارگر بالاخص کارگر متخصص نیست. جالب است که حتی با پیشنهاد دستمزدهای بالاتر هم نمی توان نیروی کار فنی در صنعت را جذب نمود. البته از سوی دیگر با جوانانی مواجهیم که با تحصیلات دانشگاهی، کسب مهارت های این چنینی و اشتغال در این واحدهای صنعتی را کسر شان  خود می دانند و همواره به دنبال استخدام های رسمی دولتی و کارهای پشت میز نشینی هستند.

اما واقعا جای یک سوال مهم باقی می ماند. چرا با وجود احداث مراکز آموزشی متعدد در کشور و خروجی حجم وسیعی ار فارغ التحصیلان از دانشگاه های کشور، باز هم صنعت ‌گران از نبود نیروی متخصص گلایه مندند که البته گلایه ای به حق و درست است. دانشگاه ما به قدری غرق در فضای آکادمیک نظری شده اند که اصول آموزش های صنعت محور را به فراموشی سپرده اند و مدام در حال فارغ التحصیل کردن دانشجو در رشته هایی است که از نیازهای جامعه ی امروز بالاخص صنعت ،فاصله ی بسیار زیادی دارد.

کمبود نیروی کار فنی و کاربلد نه تنها در حوزه های مذکور بلکه در حوزه‌های مختلف نظیر تکنسین‌ ها، حسابداران، مدیران و سرپرستان دچار ضعف و فقدان توان علمی هستند. البته مشکلاتی که در نیروهای کار قراردادی وجود دارد مزید برعلت است، که سبب شده نیروی انسانی شاغل در صنعت چه ساده و چه متخصص از کمترین امنیت شغلی برخوردار باشد و این موضوع هم یکی از موارد اساسی در خروج آن ها از این بازار کار است. برای پر کردن این خلا یکی از اصلی ‌ترین و تأثیرگذارترین راهکارها در حوزه‌ ی منابع انسانی آموزش است. برای حل این مشکل باید فارغ التحصیلان دانشگاهی پس از  آموزش‌های تئوری و آکادمیک بدنبال کسب مهارت در  آموزشگاه‌های فنی و حرفه ‌ای و دوره‌های ویژه‌ی کارآموزی باشند.

قطع به یقین نیروی انسانی متخصص، گرانبهاترین عنصر هر صنعتی به شمار می آید. از اینرو مدیریت منابع انسانی از اهمیت بسزایی برخوردار است و غفلت از آن می‌تواند مشکلات فراوانی را در نظام پایه ای صنعت و اقتصاد کشور به همراه داشته باشد.

مهندس امین رشیدی