کارآفرینان در مهجوریت و محدودیت

کارآفرینان  در تمامی جوامع از مقام بالایی برخودارند. برنامه های تلویزیونی، رسانه ها از تلویزیون تا رادیو و ده ها رسانه ی دیگر،  هر روز از فواید کارآفرینی می گویند و سعی بر آن دارند تا جوانان و فارغ التحصیلان دانشگاه ها را به سمت فعالیت های کارآفرینانه سوق دهند. اما همچنان کارآفرینان در مهجوریت و محدودیت به سر می برند.آمار جوانان تحصیلکرده ی بیکار را که در انتظار مشاغل پشت میز نشینی ، روزها را در خانه سپری می کنند را مرور کرده و علاج آن را در فعالیت های کارآفرینانه جستجو می کنند. انتقاد و فهم نادرست از واژه کارآفرینی باعث گشته که مفهوم کارآفرینی را برابر اشتغال زایی بدانیم و این درحالی است که کارآفرینی مفهومی فراتر از اشتغال همچون خلاقیت و نوآوری، ایجاد و توسعه رفاه اجتماعی و تولید ثروت می باشد و تنها پرداختن به مفهوم اشتغال زایی مانند سدی از پرداختن به سایر پیامد های مثبت کارآفرینی جلوگیری می نماید.

اگرچه درحسن فواید فعالیت های کارآفرینانه می توان روزها و هفته ها سخن به میان آورد، اما آنچه در واقعیت با آن روبرو هستیم ، مشکلات و محدودیت هایی است که پیش روی کارآفرینان قد علم نموده است. موانع و مشکلاتی که تنها بحش کوچکی از آن ها در شرایط گوناگون اعم از وضعیت اقتصادی و بالا و پایین شدن قیمت ارز و صدها موارد دیگر خود به تنهایی می تواند بسیاری از افراد را از کارآفرین شدن منصرف نماید و به همان آب باریکه ی کارمندی و یا مشاغل روتین دیگر راضی نماید.

یکی ازعوامل محدود کننده ی فعالیت های کارآفرینانه در افراد که شاید کمتر به آن توجه شده باشد ، امنیت شغلی است. همه ی افراد درهر شغلی تمایل به ثبات نسبی به تغییرات محیطی دارند و این دقیقا همان خلاء بزرگی است که در بسیاری از فعالیت های کارآفرینانه ی ما مشهود است و پایبندی افراد به امنیت شغلی و عوامل اقتصادی، درست در مقابل کارآفرینی قرار گرفته است. با عنایت به اینکه کارآفرینی نیاز به پویایی، تلاش و ریسک پذیری دارد، تعارض ایجاد شده کاملا قابل لمس است. البته با وجود تلاطم های اقتصادی کشورمان و غیرقابل پیش بینی بودن شرایط اقتصادی حال حاضر و به تبع آن بسیاری از شاخص های دیگر،  فرد را محافظه کار کرده و با توجه به بستر اقتصادی موجود ، فرد از فعالیت های کارآفرینانه اجتناب می نماید. ضعف کار تیمی به خصوص در ایران که بسیار مشهود تر است، تاکید بر تفاوت ها و کم رنگ کردن نقاط قوت، نبود از خود گذشتگی و عدم اعتماد واگذاری کار به سایر افراد نیز در تضاد با پیشرفت کارآفرینان قرار دارد.

متاسفانه زندگی ایده آل گرایانه ای که از کارآفرینان در رسانه ها به نمایش می گذارند ، فاصله ی زیادی تا واقعیت دارد. افراد کارآفرینی  که در طول مسیر کاری خود بارها شکست خورده اند و دوباره از صفر شروع کرده اند، حتی در این پروسه ی سخت گاهی از همراهی خانواده شان محروم گشته اند ، بسیارند. اما آنچه از این محدودیت ها و مهجوریت ها در رسانه ها به نمایش گذاشته می شود ، چیزی نیست ، جز نشان دادن موقعیت کنونی فرد کارآفرین از جمله سطح زندگی و رفاه اجتماعی او. و این در حالی است که تلاش ها و شکست های او در مسیر رسیدن به موفقیت بر آنها پوشیده است و در ذهن خود بدنبال رویا پردازی هستند.

در کشورهای در حال توسعه‌ ای همچون ایران، انگیزه فرد کارآفرین باید به قدری قوی باشد که بر موانع قانونی و فرآیندهای پیچیده اداری غلبه کند. نبود وجود آموزش های مناسب در عرصه کارآفرینی همگام با دنیا و همچنین کاربردی نبودن علوم و عدم تطبیق آن ها با آموزش های روز، قابل تامل و توجه است. خلای نبود سیاست های کلان برای حمایت دولت از کارآفرینان و تخصیص منابع لازم به این گروه ، لطمه بزرگی به گسترش امر کارآفرینی در جامعه خواهد زد. با علم به همه این موضوعات، باید بپذیریم که کشور ما با وجود همه تلاش‌هایی که طی چند سال اخیر، برای گسترش کارآفرینی صورت گرفته، هنوز فاصله زیادی با چشم اندازهای تبیین شده وجود دارد و نتیجه آن می شود که بسیاری از پروژه های بزرگ کارآفرینی و کسب و کارهای نوپا با ورشکستگی در همان ابتدای راه را تجربه می کنند و یا نیمه کاره رها می شوند. کارآفرین ها در انتظار حمایت و اعتماد دولتمردان هستند. جوانانی با دستان خالی ، ولی ذهن هایی پویا و سرشار از نبوغ و خلاقیت که در بسترهای مساعد می توانند به بزرگ ترین موفقیت ها دست یابند.

حسین یحیایی – مدیر مسئول روزنامه تفاهم