عدم توجه به زیرساختها عامل بیانضباطی در فضای کسبوکار
نایبرئیس کمیسیون فناوری اطلاعات و ارتباطات اتاق ایران «بیانضباطی در فضای کسبوکار» را مهمترین آسیب جبرانناپذیر ناشی از عدم توجه به زیرساختهای تولید و حفظ آنها دانست.
به گزارش تفاهم آنلاین، ویدا سینا اظهار کرد: متأسفانه همزمان با اعمال تحریمها و شیوع ویروس کرونا شاهدیم زیرساختهایی که با کلی نظم ایجاد و بر اساس شرکتها پایهگذاری شده بود، اما به یکباره مورد غفلت قرارگرفته و همین امر منجر به بیانضباطی در فضای کسبوکار شده است.
«استاندارد» از جمله همین زیرساختهاست که قبلاً وجود داشت و هم دولت و هم شرکتها بهجد خود را موظف به رعایت آن میدانستند، اما در حال حاضر ضوابط مربوط به استاندارد رعایت نمیشود؛ ضوابطی که سالها برای آن زحمتکشیده شده اما متأسفانه شاهدیم که فدای بینظمی کوتاهمدتی شده است که اگر برای حفظ آن تلاش نکنیم، برقراری مجدد آن تقریباً غیرممکن است.
وی تأکید کرد: بدیهی است اگر همچون پروتکلهای بهداشتی، قوانین و ضوابط استاندارد در کشور نادیده گرفته شود، تنها منافع کوتاهمدت تعداد محدودی از واردکنندگان تأمین میشود اما از سوی دیگر منافع ملی، مردم مصرفکنندگان در سراسر کشور با چالشهای متعددی مواجه میشود که تبعات آن میتواند مشکلات بزرگتر و طولانیتر را به همراه داشته باشد.
نایبرئیس کمیسیون فناوری اطلاعات و ارتباطات اتاق بازرگانی همچنین دومین اولویت کاری دولت دوازدهم را با توجه به فرمایشات مقام معظم رهبری، «مشورت با بخش خصوصی» عنوان کرد و گفت: اولین اصل جراحی اقتصادی، پذیرش نقش واقعی بخش خصوصی است؛ تا زمانی که دولت نوع نگاه خود را به بخش خصوصی تغییر ندهد، نمیتوانیم امیدوار به تغییر وضعیت اقتصادی یا اصلاح ساختار اقتصادی باشیم.
سینا بیان کرد: بزرگترین مشکل اقتصاد ایران این است که بخش خصوصی هنوز هم جایگاه واقعی حمایتی از سوی دولت را ندارد. همانطور که بارها تاکید شده، درجایی که بخش خصوصی فعالیت دارد نباید بخش دولتی دخالتی داشته باشد مگر اینکه امکانات مالی بخش خصوصی اجازه ورود به برخی حوزهها را نداشته باشد؛ اما متأسفانه در حال حاضر این جایگاه عوض شده است.
در حوزههای دیگر هم همینطور است؛ بهعنوان نمونه بهجای اینکه دانشگاهها متمرکز بر امور پژوهش باشند، فضای آکادمیک کشور که زیرساخت فضای کسبوکار است، به محیطی برای کسبوکار تبدیل شده است.
وی تأکید کرد: تا زمانی که فکری برای زیرساختهای کلان اقتصادی نکنیم نباید انتظار داشته باشیم که شعار جهش تولید و حرفهایی مانند هدایت نقدینگی به سمت تولید و امثال آن محقق شود. متأسفانه در حال حاضر آنچه ما با آن مواجه هستیم، «نمایش تولید» است بهجای تولید واقعی.