کارآفرین برتر کشور: درد مشترک معلولان ایران مهیا نبودن بسترهای مناسب شغلی است

فردی که با اشتغال‌زایی برای معلولان علاوه بر رونق اقتصادی، هزینه دولت در شغل‌آفرینی را کاهش داده و با اعتماد به توانمندی معلولان برای تولید محصولاتی که در نوع خود، مهم‌ترین برند کشور در حوزه لوازم بهداشتی کودک هستند ضمن اثبات توانایی معلول به جوامع بین‌المللی از خروج ارز از کشور نیز جلوگیری کرده و مهم‌تر از آن در اثبات توانایی معلولان به دنیای صنعت و تولید تردیدی باقی نگذاشته است.

کارآفرینی که اگر فعالیت‌ها و حرکت‌های اجتماعی‌اش مورد رصد مراکز علمی- پژوهشی معتبر دنیا قرار گیرد بدون شک «تولد اندیشه‌ای نو، دکترینی بی‌نظیر و جهان‌بینی جدید» به جهانیان نوید داده خواهد شد. امروز از کسی سخن می‌گوئیم که در نوع خود پدیده نابغه‌ای است که قصد دارد بین دنیای صنعت، تولید، اقتصاد و آحادی که تا دیروز تمام دنیا آنها را شایسته اعانه می‌دید ارتباط معناداری برقرار کند.

او «سید محمد موسوی» است. کارآفرین برتر کشور در زمینه کارآفرینی برای معلولان و مشاور عالی سازمان ملل در این زمینه.

او با بیان این مطلب که معلولان بالقوه توانا و توانمند هستند، تأکید کرد: با این‌که بسترسازی برای رشد و نمو استعدادهای معلولان جز حقوق شهروندی آنهاست اما درد مشترک معلولان ایران این است که هیچ زمینه و بستری در جامعه برایشان مهیا نیست تا این توانایی بالقوه را به فعلیت تبدیل کند.

این فعال حوزه معلولان با تأکید بر اینکه اشتغال از مهم‌ترین نیازهای همه افراد است و معلولان نیز از این قاعده مستثنی نیستند، ابراز کرد: فرصت‌های شغلی باید به‌صورت برابر در اختیار همه شهروندان قرار گیرد و چه بسا جامعه در آموزش، تحصیل و مهارت‌آموزی معلولان وظیفه سنگین‌تری دارد تا این طیف را در احراز مشاغل متناسب با شرایط خودشان رشد دهد.

بنیانگذار کانون توانا با تأکید بر اینکه ما به انسان نگاهی آرمانی داریم، تشریح کرد: مجموعه کانون توانا و فیروز در حرکت‌های اجتماعی خود انسان را در جایگاه واقعی خود می‌بینند، معلول را سزاوار ترحم نمی‌داند، به مقام انسانی او احترام می‌گذارد و این نکته می‌تواند زیربنای مهم مدیریت منابع انسانی باشد.

این کارآفرین برتر با تأکید بر این مطلب که نیروهای دارای معلولیت اگر در ایستگاه‌های کاری متناسب با شرایط خود قرار گیرند در عملکرد هیچ تفاوتی با سایرین نخواهند داشت، خواستار اعتماد کارفرمایان سراسر جهان به کارایی و توانمندی معلولان شد و تصریح کرد: من به دنبال ایجاد موقعیت‌های شغلی در سطوح مدیریتی برای معلولان در ایران هستم چرا که معلولان قابلیت‌های خود را برای احراز این جایگاه‌ها به اثبات رسانده‌اند.

وی در خصوص عدم استفاده از دستگاه اتوماسیون و به کارگیری نیروی انسانی در فیروز و نیز چشم‌پوشی از بخشی از سود خالص در راه اهداف و رسالتش گفت: اکنون که خدا توانمندی اقتصادی به من داده من چگونه می‌توانم دستگاه اتوماسیون به کارخانه‌ام راه بدهم در حالی‌که افرادی بیکار هستند و از پی بیکاری شرمنده خانواده بوده و رو به سمت اعتیاد و خودکشی می‌برند در حالی‌که تولیدات کارخانه سود بیشتری به من خواهد رساند؟ من متعجبم از انسان‌های مرفهی که درد کشیدن سایر انسان‌ها را نمی‌بینند و حواسشان به انسان‌هایی که حتی توان پرداخت هزینه داروهایشان را نیز ندارند، نیست. افراد مرفه چگونه می‌توانند خود درد دیگران را احساس نکنند و ندانند کسی هست که کلیه‌اش را می‌فروشد تا هزینه اجاره‌بهای خانه‌اش را بپردازد.

مدیرعامل گروه بهداشتی فیروز ادامه داد: اندیشیدن به دیگران وظیفه هر انسانی است و چنانچه این تفکر به‌عنوان یک اصل و باور قلبی نهادینه شود از دیدگاه الهی حکم حرکت جهاد در راه خدا خواهد داشت. من با این رویکرد و با عشق به باورهای والای انسانی ایجاد اشتغال می‌کنم و حرکت اقتصادی‌ام سود محور نیست چراکه طبق جهان‌بینی من پیمودن این مسیر اگرچه قیمت تمام شده را افزایش و سود خالص را کاهش می‌دهد اما در نهایت برکت‌محور است و من اطمینان دارم این نوع عملکرد موجب ازدیاد سود خواهد شد.

به گفته دبیر برگزاری مجامع هم‌اندیشی تشکل‌های معلولان سراسر کشور نیروی انسانی کم علت تمسک اروپا به اتوماسیون است، اما در کشورهایی مانند ایران که با رشد جمعیت مواجه است استفاده از این تکنیک صحیح نیست. استفاده از دستگاه‌های اتوماتیک و اتوماسیون در جامعه ما مصادف با افزایش نرخ بیکاری، خودکشی، افسردگی، طلاق، بزه و سایر معضلات اجتماعی است. بنابراین شرایط جامعه اجازه نمی‌دهد این دستگاه‌ها را به‌کار بگیریم و جوانان ما در خیابان بیکار باشند، من کار را به دست پرسنل می‌سپارم و شغل ایجاد می‌کنم و باورم این است که در شرایط کنونی جامعه «ا یجاد اشتغال جهاد در راه خداست.»

مدیرعامل گروه بهداشتی فیروز همچنین اذعان کرد: در کشورهای پیشرفته بیمه سهم کارفرما و دیگر امتیازات را دولت می‌پردازد و صاحب کسب و کار راغب می‌شود تا از معلولان در کارگاه استفاده کند، اما در کشور ما دولت متأسفانه قوانینی جهت جلب نظر کارفرمایان برای جذب معلولین در واحدهای تولیدی ندارد.

مشاور عالی سازمان ملل و اکوسوک اضافه کرد: به دولتمردان توصیه می‌کنم به حقوق معلولین احترام بگذارند تا بستر احراز شغل برای آنها فراهم شود، معلولان باید شغل داشته باشند تا با داشتن زندگی مستقل رنج ناشی از معلولیت را کمتر احساس کنند و در انتظار کمک بلاعوض و مستمری‌های ناچیز نباشند.