به گزارش ایسنا، شرکت اکوئینور نروژ نخستین شرکت نفتی بزرگی بود که سود نقدی به سهامدارانش را به میزان ۶۷ درصد کاهش داد و مسلما آخرین شرکت بزرگ نخواهد بود که به چنین کاری مبادرت می‌کند.
شرکت انی ایتالیا روز جمعه از کاهش ۹۴ درصدی سود خود در سه ماهه اول سال ۲۰۲۰ خبر داد که هنوز کاملا تحت تاثیر افت تقاضا در بحران کرونا قرار نگرفته بود. انی میزان هزینه را ۳۰ درصد کاهش داده و هدف گذاری تولید برای سال میلادی جاری را ۱۰۰ تا ۱۲۵ هزار بشکه در روز کاهش داده است.
کلودیو دسکالزی، مدیرعامل انی اظهار کرد که دوره‌ای که از مارس آغاز شده، پیچیده‌ترین دوره‌ای بوده که اقتصاد جهانی در بیش از ۷۰ سال اخیر شاهد بوده است و این شرکت مانند همه سال پیچیده‌ای را انتظار دارد.
وی درباره احتمال کاهش سود پرداختی به سهامداران اظهار کرد که باید دید وضعیت بیماری کووید ۱۹ تا چند ماه دیگر به چه صورت خواهد بود. انی در ژوییه می‌تواند درباره سود سهام تصمیماتش را به‌روز کند.
تحلیلگران شرکت مشاوره “وود مک کنزی” به روزنامه فایننشیال تایمز گفته‌اند که اگر میانگین قیمت هر بشکه نفت برنت در دو سال آینده ۳۸ دلار بماند، بزرگترین شرکت‌های نفتی آمریکا و اروپا ۱۷۵ میلیارد دلار ضرر خواهند کرد.
این غول‌های نفتی معمولا به هر قیمتی از سود سهام محافظت کرده‌اند. زمانی که قادر نبودند هزینه سرمایه و سود سهام نقدی را پوشش دهند، به مجموعه‌ای از اقدامات نظیر کاهش هزینه، فروش دارایی و صدور اوراق قرضه جدید متوسل شدند.
اما این فرمول در فضای بحرانی اخیر چالش برانگیز شده است. با مازاد عظیم عرضه نفت و چشم انداز تداوم افت تقاضا، فروش دارایی استراتژی نیست که واقعا بخواهند روی آن تکیه کنند زیرا خریداران زیادی حداقل به قیمت‌هایی که غول‌های نفتی انتظار دارند، وجود نخواهد داشت. همچنین خریداران احتمالی در وضعیت مالی خوبی قرار ندارند و نمی‌توانند میلیاردها دلار پول برای پروژه‌های مطرود غول‌های نفتی خرج کنند.
در نتیجه کاهش هزینه و استقراض تنها ابزارهای اصلی خواهد بود که غول‌ها استفاده خواهند کرد. شرکت اکسون موبیل پس از صدور هفت میلیارد دلار اوراق قرضه در سال گذشته، در ماه‌های مارس و آوریل به تنهایی ۱۸ میلیارد دلار استقراض کرد. شل هم در چند هفته گذشته ۲۰ میلیارد دلار استقراض کرده است.
هنوز معلوم نیست این استراتژی تا چه مدت می‌تواند ادامه پیدا کند. اکسون موبیل از مارس شاهد نزول رتبه اعتبار مالی خود از سوی دو موسسه اعتبارسنجی بوده است. جریان نقدینگی این شرکت هم از زمان ورود به سال ۲۰۲۰ به دلیل رشد بالای هزینه که با افت قیمت‌های نفت و گاز و درآمد پایین‌تر مصادف شد، نسبتا ضعیف بوده است.
رویال داچ شل هم دو پروژه عظیم نفت و گاز در خلیج مکزیکو و دریای شمال را به دلیل رکود پیش آمده به تاخیر انداخته است. پروژه‌های بیشتری به تاخیر افتاده یا لغو خواهند شد.
شرکت‌های شیل مستقل در آمریکا در بدترین وضعیت ممکن هستند. حدود ۲۵۰۰ کارگر نفت و گاز در مدت ۱۰ روز در تگزاس کار خود را از دست داده‌اند. شرکت “کانتیننتال ریسورسز” عمده تولیدش در داکوتای شمالی را به دلیل قیمت‌های پایین تعطیل کرده است. شرکت “اکسیدنتال پترولیوم” در مارس سود نقدی سهام را ۸۶ درصد کاهش داشت. این شرکت که در مقایسه با غول‌های نفتی مشکلات مالی شدیدتری دارد، قادر به استقراض جدید نیست.
غول‌های نفتی نسبت به شرکت‌های حفاری نفت شیل در وضعیت بهتری برای دوام آوردن در بحران فعلی هستند اما ممکن است در مقایسه با دوران پیش از پاندمی کرونا کوچک‌تر و مقروض‌تر شوند.
بر اساس گزارش اویل پرایس، تاثیر بحران فعلی در بلندمدت ملموس خواهد بود. شرکت “ریستاد انرژی” پیش‌بینی کرده است که میزان عرضه جهانی نفت تحت تاثیر بحران جاری که باعث کاهش هزینه تولیدکنندگان شده است، در سال ۲۰۳۰ شش درصد کمتر خواهد شد. حدود ۱۹۵ میلیارد دلار پروژه‌های غیرشیل به تعویق افتاده‌اند.
