به گزارش ایسنا، برای این منظور باید میان مصرف نفت خام و سطح واردات چین تمایز قائل شد.

ممکن است که مصرف نفت و فرآورده های نفتی چین از کندی اقتصادی که ناشی از شیوع اپیدمی ویروس کرونای ووهان است، آسیب ببیند.

اکثر تحلیلگران و ناظران بازار انتظار دارند مصرف نفت چیزی بین حدود ۲۵۰ تا ۵۰۰ هزار بشکه در روز افت کند و بازار سوخت جت به دلیل کاهش پروازهای چین از سوی ایرلاینهای جهان بزرگترین ضرر را متحمل شود.

بلومبرگ آمار تکان دهنده ای ارایه کرده که بر اساس آن شیوع ویروس کرونا اقتصاد چین را به حدی تحت فشار قرار داده که ۲۰ درصد از تقاضای روزانه این کشور برای نفت خام از بین رفته است.

اما حتی اگر مصرف سوخت چین به شدت کاهش پیدا کند لزوما به معنای آن نیست که سطح واردات نفت خام کاهش پیدا می‌کند.

چین در حال ایجاد ذخایر تجاری و استراتژیک است و ممکن است تصمیم بگیرد به جای کاهش چشمگیر واردات، سطح این مخازن را سریع‌تر پر کند.

یک راه بهتر به منظور داشتن ارزیابی دقیق از وضعیت جاری، بررسی تقاضای چین برای نفت به همراه مصرف داخلی، سطح مخازن نفت و صادرات فرآورده‌های نفتی این کشور است.

تا حدودی این اطمینان وجود دارد که مصرف داخلی پایین‌تر خواهد ماند اما هنوز ابهامات قابل ملاحظه ای درباره میزان این کاهش وجود دارد.

گزارشهایی منتشر شده که معامله گران نفت خام درصدد به تاخیر انداختن محموله های نفت برای بارگیری در مارس هستند و سینوپک و همچنین پالایشگرهای کوچکتر قصد دارد تولیدشان را کاهش دهند. گفته می‌شود سینوپک تولیدش را ۶۰۰ هزار بشکه در روز که معادل حدود ۱۲ درصد از ظرفیت پالایش این شرکت است، کاهش خواهد داد.

بر اساس گزارش رویترز، صادرات فرآورده‌های نفتی ممکن است راهی برای خلاصی از تولید مازاد از سوی پالایشگاههای چینی باشد اما آنها باید به خاطر داشته باشند که تنها به اندازه سهمیه مجازشان می‌توانند صادرات داشته باشند مگر این که دولت اجازه دهد سهمیه بیشتری برای صادرات صادر کند.