فرهنگی

یک کارگردان تئاتر: تئاتر‌های دفاع مقدس مخاطب ندارند

صفری گفت: تئاتر در ایران هنر فلجی است و با نگاهی که مسئولین ما به آن دارند، به هیچ وجه هنر موفقی نخواهد شد.

علی صفری نویسنده، طراح صحنه، کارگردان و بازیگر تئاتر، درباره تفاوت تئاتر جنگ و تئاتر دفاع مقدس، به باشگاه خبرنگاران جوان، گفت: ما در تئاتر هنوز به ژانر نرسیده ایم که بگوییم تئاتر دفاع مقدس یا تئاتر جنگ.

او ادامه داد: اگر بخواهیم به تئاتر دفاع مقدس بپردازیم، باید فارغ از ایدئولوژی به آن نگاه کنیم. در غیر این صورت ماحصل آن تئاتر‌های دفاع مقدسی می‌شود که مخاطب و فروش ندارند و صرفاً ساخته می‌شوند تا از نهاد‌های دولتی و فرهنگی بودجه بگیرند. کارگردان‌ها هم بیشتر از اینکه به تاثیر کار فکر کنند، به بودجه فکر می‌کنند. در سال‌های گذشته هم تئاتر تاثیرگذاری با موضوع دفاع مقدس و جنگ نداشتیم.

نویسنده نمایش «آشویتس زنان» اضافه کرد: نهاد‌هایی هستند که به این نوع از تئاتر بودجه قابل توجهی می‌دهند، ولی سفارشی سازی می‌شود و این موضوع نتیجه خوبی به همراه ندارد. هنرمندان خوب تئاتر، سمت این نوع از تئاتر نمی‌روند؛ چون نمی‌توانند کاری که دلشان می‌خواهد را انجام دهند.

کارگردان نمایش «فرمالیته» پیشنهاد کرد: بهتر است بودجه به کل تئاتر داده شود و به هنرمند اجازه بدهند خودش تصمیم بگیرد چه کاری انجام دهد. وقتی دست روی نگاه ایدئولوژیک می‌گذاریم و می‌خواهیم هنرمند آن را انجام دهد، قطعا انجام نمی‌دهد. پس نیازمند این می‌شویم که شبه هنرمندان بیایند و تئاتر‌های دفاع مقدس را بسازند و کیفیت آثار، کیفیت نازلی خواهد شد.

این بازیگر تئاتر در پاسخ به اینکه میزان توجه به تئاتر مقاومت چه تغییری داشته است، گفت: طی چند سال گذشته هیچ تغییری نکرده است. تا زمانی که مسئولان بخواهند با پول تئاتر بسازند، هیچ تغییری حاصل نمی‌شود. مسئولان باید جوانان نویسنده را حمایت کنند تا نویسندگان بزرگی شوند.

کارگردان «کرونوس» در پایان تصریح کرد: تئاتر در ایران فلج است و با نگاهی که مسئولین ما دارند، به هیچ وجه هنر موفقی نخواهد شد. سینما در ساخت آثار مقاومت موفق‌تر بوده و هنرمندانش کار‌هایی را ساختند که کمتر سفارشی بوده و موفق شده است؛ از تنگه ابوقریب و اروند گرفته تا برج مینو. ده‌ها و صد‌ها فیلم خوب در تاریخ سینمای دفاع مقدس وجود دارد، ولی نمی‌توانم پنج تئاتر خوب در زمینه تئاتر دفاع مقدس نام ببرم و این حاصل سلیقه‌ای برخورد کردن مدیران فرهنگی و نگاه تنگ نظرانه نسبت به مقوله جنگ است.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا