پیوند قهری دانشگاه و صنعت به نفع کیست؟
دانشگاه کارآمد پیش‌نیاز صنعت پویا و صنعت پویا لازمه توسعه کشور است. زیرساخت‌های توسعه کشور بدون ایجاد ارتباط مؤثر بین دانشگاه و صنعت فراهم نخواهد شد. اگر دانشجویان مبانی نظری دانشگاه را در قالب تحقیق و پژوهش درک نکنند و اگر تحقیقات دانشجویی فرصت ورود به صنعت را نداشته باشند عملاً هر دو حوزه دانشگاه و صنعت کارایی خاصی نخواهد داشت.
به گزارش تفاهم آنلاین، اگر دانشگاه را کانون علم و صنعت را کانون تولید بدانیم ارتباط دانشگاه و صنعت، ارتباط علم و عمل است که خروارها علم بی‌عمل ارزشی ندارد.
چنین است که هر ساله بر آمار فارغ‌التحصیلان دانشگاه‌های کشور افزوده می‌شود ولی کسی جرأت ندارد ادعا کند آمار متخصصین کشور نیز افزایش داشته است.
بزرگترین اشتباه در این زمینه آن است که عدم ارتباط دانشگاه و صنعت را تنها به زیان صنعت بدانیم. زیرا علم و عمل دو بال پرواز برای توسعه و پیشرفت هستند و بدون یکی دیگری نیز کارکردی نخواهد داشت.
دانشگاه بدون صنعت
ذات وجود دانشگاه و غربالگری افراد برای ورود به آن انتخاب افراد مستعد برای کسب دانش و مهارت تخصصی است. وظیفه دانشگاه پرورش افراد متخصص برای کشور است تا در مسیر توسعه و پیشرفت کشور را یاری کنند.
حال اگر در دانشگاه فرصت آموزش صحیح و کسب تجربه و مهارت فراهم نباشد عملاً دانشگاه نتیجه‌ای نخواهد داشت. متأسفانه در کشور ما دانشگاه‌ها به مکانی برای انتقال دانش تبدیل شده‌اند.
یعنی تنها علومی به انتخاب دیگر کشورهای دنیا در ذهن دانشجو ثبت می‌شود بدون آن که کارکرد و کاربرد آن برای دانشجو محرز شود.
در حالی که در کشورهای توسعه یافته دانشگاه مکانی است که مبانی نظری به دانشجو آموخته می‌شود سپس فرصتی برای تحقیق و پژوهش در اختیار او قرار می‌گیرد.
در حقیقت، تحقیق و پژوهش تخصصی لازمه فارغ‌التحصیلی دانشجویان محسوب می‌شود. ضمن این که همین تحقیقات دانشجویی می‌تواند در رزومه افراد برای ورود به صنعت نقش بسیار مهمی ایفا کند.
صنعت بدون دانشگاه
گاه تصور می‌شود صنعت بدون دانشگاه نیز پابرجا خواهد ماند. شاید این گمان در کوتاه مدت و در زمان گذشته صدق می‌کرد. ولی اکنون با توسعه تکنولوژی و پیشرفت روزافزون دنیا مجالی برای تأمل و درجا زدن وجود ندارد.
به خصوص در بخش صنعت که قلب تپنده اقتصاد هر کشوری محسوب می‌شود. در بازار رقابتی امروز حرکت همراه با تکنولوژی روز دنیا لازمه صنعتی پویا و رو به رشد است.
ارتباط دانشگاه و صنعت بهترین و مؤثرترین گزینه برای به روز بودن و تزریق ایده‌های نو به صنعت است. تنها مسیر رشد و توسعه پایدار کشور نیز از طریق تولید محصولاتی در صنعت است که زاییده فرایند تحقیق و توسعه باشند.
نقش دولت در پیوند دانشگاه و صنعت
باید گفت دولت نه تنها می‌تواند بلکه باید در ایجاد رابطه بین دانشگاه و صنعت ورود پیدا کند. زیرا از یک سو بسیاری از افراد مستعد در دانشگاه‌های دولتی از خدمات رایگان آموزش دولتی استفاده می‌کنند به امید این که بعدها در امر خدمت‌رسانی دولت را یاری کنند.
ولی در شرایط فعلی در حقیقت سرمایه دولت در آموزش عالی به هدر می‌رود. از سوی دیگر صنعت پویا به هر حال به تحقیق و پژوهش نیاز دارد و دولت ناگزیر به ارائه تسهیلات حمایتی برای راه‌اندازی بخش‌های پژوهشی در صنعت است.
بنابراین ایجاد پیوند دانشگاه و صنعت ولو پیوندی قهری در مرحله اول به نفع دولت است. زیرا از منافع دولت در دانشگاه و صنعت حمایت می‌شود و از نتایج درخشان آن در مسیر توسعه کشور همگان بهره‌مند می‌شوند.
بنابراین ایجاد پژوهشگاه‌های مختلف و الزام دانشگاه و صنعت به ایجاد ارتباط مؤثر با یکدیگر گام بلندی در مسیر پیشرفت کشور خواهد بود.
