نمایندگان مجلس در چه صورت عصاره فضائل ملت هستند؟
امام امت مجلس را کانون و سرمنشاء همه قانونها و قدرتها میدانستند به همین دلیل تاکید فراوانی داشتند که نمایندگان مجلس باید معلم اخلاق باشند، مباحث دلخواه اسلام و مشکلات مردم و کشور را بیان کنند، قوانین منطبق با اسلام را بررسی و تصویب کنند، از صفبندیهای سیاسی و غرضورزیهای شخصی به شدت پرهیز کنند و با عمل به احکام اخلاقی و انسانیِ اسلام در عمل نشان دهد عصاره فضائل ملت هستند.
به گزارش ایسنا، رهبر فقید جمهوری اسلامی ایران در طول عمر پر برکتشان بارها و بارها با رییس، هیات رییسه و نمایندگان مجلس شورای اسلامی دیدار داشتند اما اولین دیدار ایشان با نمایندگان دور اول مجلس شورای اسلامی اهمیت ویژهای داشت. ایشان در دیدار با نمایندگان اولین دوره مجلس شورای اسلامی به تبیین معیارهایی پرداختند که نامزدهای نمایندگی مجلس در صورت احراز این شاخصها و معیارها، صلاحیت نمایندگی مردم را داشته و مجوز فعالیت در مجلس را پیدا میکنند. ایشان همواره تاکید داشتند «کسی که برای خدا کار کند، هیچ وقت توی کارش شکست نیست و بُرد همیشه با اوست.»
امام خمینی (ره) در تبیین شاخصها و معیارهای نمایندگی مردم در مجلس شورای اسلامی، گفتند: «مجلس شورای اسلامی که شما آقایان وکیل هستید از طرف ملت برای خدمت در آن بنگاه، باید آن چیزی که دلخواه ملت است در آنجا طرح شود، آنچه دلخواه اسلام است مورد بحث و مشورت قرار بگیرد و به ترتیبی که مقرر است تصویب بشود و همه چیزش اسلامی باشد.»
بنیانگذاری جمهوری اسلامی ایران با نهی نامزدهای نمایندگی مجلس از خصومت فردی و پرهیز از تضعیف و توهین به یکدیگر، بیان کردند: «اغراض شخصیه را باید همه ما کنار بگذاریم. فرضاً که من با شما خدای نخواسته، یک خرده حساب دارم، در مجلسی که مجلس اسلامی است نباید در آنجا به حساب آنها رسیدگی کرد. مجلس شورای اسلامی در یک محفظه سربسته نیست که اگر خدای نخواسته انحرافی در آن پیدا شد همان اجزای خود مجلس بفهمند، آنجا سر باز است و رادیو و تلویزیون آن را منتشر میکند و همه ایران می بینند و می شنود، و خارج از ایران هم تا آنجایی که موج اینها میرود، آنها هم میشنوند و میفهمند که چه شده است. اگر بنا باشد که خدای نخواسته از اول صفآرایی بشود برای جنگ اعصاب، و آن مجالسی که درزمان طاغوت بود، آن مجالس، باز محتوایش تکرار بشود، این مجلس اسلامی نیست و آقایان به وظیفه شرعی و الهی خودشان عمل نکردهاند.»
ایشان در تبیین شرط عصارهِ فضائل ملت بودنِ نمایندگان مجلس، گفتند: «من امیدوارم که آقایان بدون اینکه جهات نفسیت را در نظر داشته باشند، و بدون اینکه اغراض خودشان را و مخالفتهای شخصی که با اشخاص دارند در نظر داشته باشند، به آن چیزی که وکیل او، به آن چیزی که در آن چیز وکیل هستند، اندیشه کنند و مباحثه کنند و شور کنند. شوری که در محیطی واقع شد که اسلامی است و اخلاق اسلامی است منتهی به جنگ نمیشود، منتهی به آن مسائلی که در آن مجلسها و بعضی از آن مجلسها واقع می شد که انصافاً شرم آور است نمی شود. باید همان طوری که تا حالا تحولات زیادی پیدا شده است در این ملت، شما که وکیل از جانب ملت هستید و عصاره فضایل ملت هستید، باید در آنجا همان معنایی که مأمور او شدید از طرف ملت، همان معانی باشد.»
رهبر فقید انقلاب اسلامی متذکر شدند: «شما وکیل نیستید که بروید آنجا بنشینید و حسابهایی که خودتان با هم دارید صاف کنید. اگر یک همچو کاری بشود، این انحراف است و غصب است آن محل برای شما. شما باید- ان شاءالله همین طور هم هست- شما باید در آنجا معلم اخلاق باشید از برای همه کشور؛ برای اینکه مطالب شما به همه کشور بسط پیدا میکند. وقتی که همه مردم در تمام کشور دیدند که این وکلایشان با راستی و صداقت در خدمت کشور هستند و در خدمت اسلام هستند و مناظرههایی که میکنند مناظرههای اسلامی است، و بحث و تفتیشی که میکنند بحث و تفتیش اسلامی است، این یک تعلیمی میشود به همه افرادی که در این کشور هستند، و به آنجایی که این موجها میرسد در خارج کشور.»
امام امت با تاکید بر التزام عملی به اخلاقیات از سوی نمایندگان مجلس، گفتند: «شماها باید در مجلس که میروید علاوه بر اینکه، مسائلی که طرح میشود که مورد احتیاج ملت است، باید آنها را در آن طرح کنید، با سلاح اخلاق اسلامی وارد بشوید، و با آن سلاح مردم را تربیت کنید که وقتی چند سال از مجلس گذشت، در مردم آثار گفتگوهای شما و مناظرات شما پیدا باشد. از مجلس منعکس میشود کارهای شما. علاوه بر اینکه خدای تبارک و تعالی حاضر است در همه جا و ناظر است در همه جا، و پروندههای همه شما پیش اوست و همه عالَم. علاوه بر اینکه باید ملاحظه کنید که در حضور خدای تبارک و تعالی هستید، هر نَفسی که می کشید در حضور او هست، و هر کلمه ای که ادا می کنید در محضر مبارک خدای تبارک و تعالی هست. و در محضر خدای تبارک وتعالی، برخلاف دستور او جرم عظیمی است، و باید ناظر بدانید خدا را بر اعمال خودتان، باید شما دیگران را هم تربیت کنید.»
امام خمینی (ره) هشدار دادند: «اگر خدای نخواسته، انحرافی در مجلس پیدا بشود، چون منعکس میشود به همه جا، ممکن است که انحراف در سطح گستردهای پیدا بشود و مسؤولیت بزرگ باشد. چنانچه انحرافاتی را شما به واسطه اعمال و افعالتان از ملت سلب کنید، اجر بسیار بزرگی را دارید، اجر انبیا را دارید. از الآن بنای بر این نگذارید که ما یک جبهه کذا و یک جبهه کذا، از اول بنای مبارزه باشد، مبارزه نیست، مباحثه است، مباحثه، مباحثه نرم اسلامی. می خواهید هر کدام مسائلی که دارید به دیگری بگویید با برهان، با بیان، البته باید بگویید اما مبارزه ندارید با هم. و همه برای اسلام هستید و خدمتگزار اسلام هستید و می خواهید برای اسلام خدمت بکنید.»
ایشان با تاکید موکد به نمایندگان حاضر در این نشست، گفتند: «از حالا بنا نگذارید به اینکه یک جبههبندی بکنید، یک دسته این طرف، یک دسته آن طرف و همان کارهایی که در مجالس سابق می کردند، و همان دعواها و نزاعهایی که به انحطاط می کشید خودشان و ملت را. و من نمی دانم آیا در مجالس خارج از این کشور یک همچو نزاعها و داد و قالها و بدگوییهایی بوده است که تقلید کردند اینها از آنها یا نه ابتکار بوده، این را من اطلاع ندارم؛ لکن علی ایّ حال، چه تقلید از دیگران بوده، و چه ابتکار خودشان بوده است، یک امر بسیار مشوّه بدی بود که تلخی او در ذائقه باید بماند تا آخر. و من امیدوارم که کارهای شما آن تلخیها را از ذائقهها بزداید.»
رهبر کبیر انقلاب اسلامی، مجلس شورای اسلامی را مرکز همه قانونها و قدرتهای کشور دانستند و افزودند: «مجلس هدایت میکند همه را و باید بکند، اما بنای بر این نباشد که مجلس دولت را ضعیف کند. و بنای بر این هم نباشد که دولت مجلس را ضعیف کند. تضعیف هر یک، تضعیف خودش هم هست. اگر رئیس دولت؛ رییسجمهور تضعیف کند مجلس را، خودش قبل از مجلس سقوط میکند و اگر مجلس تضعیف کند دولت و رییسجمهور و آنهایی که اجرا میخواهند بکنند، این خودشان هم تضعیف می شوند و امروز صلاح نیست. چنانچه در یکوقتی هم یک همچو مطلبی واقع بشود، آن هم یک جرم است. امروز این مسأله، جرم بسیار بزرگ است. برای اینکه، در آن مواقعی که مملکت ما ابتلا به این مصایب ندارد، خوب یک کار خلاف است، اما کار خلافی نیست که مملکت ما را تهدید به نابودی و شکست بکند.»
امام (ره) ادامه دادند: «این قانونی که ملت برایش رأی داده است. همین رأی نداده است که توی طاقچه بگذارید و کاری به آن نداشته باشید، بروید مشغول کار خودتان بشوید. این قانون باید دست همه باشد و همه حدود را قانون معیّن بکند. قانون برای مجلس حدود معین کرده است، تخلف از این حدود نشود. برای رییسجمهور تحدید کرده، حدود قرار داده، او هم تخلف نکند. برای نخست وزیر و امثال اینها و دولتها حدود معیّن کرده. آنها هم نباید خارج بشوند. هر که خارج بشود از حدود، باید این را تنبه بدهند، هدایت کنند آن را.»
رهبر فقید انقلاب اسلامی در هشداری به جریانهای چپ و راست، متذکر شدند: «من نمیگویم همه روشنفکرها؛ روشنفکر خوب در همه طبقات هست. اما آنهایی که از اوّلی که این جمهوری اسلامی خواست پایش را بگذارد توی این مملکت مخالفت کردند و همچنین آنانی که به اسم خدمت به خلق میخواهند نگذارند، این جمهوری اسلامی تحقق پیدا بکند، شما خوف هیچ کس را نداشته باشید. نه خوف چپیها را داشته باشید، نه خوف راستیها را شما- در مسائل قانون اساسی است و اسلام و قانون اساسی هم تابع اسلام است- باید به اسلام فکر بکنید، نباید فکر کنید که حالا که در فلان کشور کذا چه جور واقع شده ما هم خوب است که التقاطی باشیم؛ یک قدری بگوییم خدا، یک قدری هم بگوییم چیز دیگر. مستقیم باشید و با استقامت کارتان را پیش ببرید، پشتیبان شما خداست. از هیچ چیز، از هیچ قوه نترسید.»
ایشان در عین حال یادآور شدند: «من نمیگویم که شما می توانید بر همه قوهها غلبه بکنید. ما که چیزی نداریم، همه چیز ما دست دشمنهای ماست. من عرض میکنم که وقتی بنا شد که ما به تکلیفمان عمل بکنیم و ما آن راهی را که خدای تبارک و تعالی پیش پای ما گذاشته است آن راه را برویم، برای ما، شکست هیچی نیست. برای اینکه از دو حال خارج نیست: یا این است که ما پیش میبریم که شکست هیچ نیست و یا این است که نه، میآیند و ما را عقب میزنند، ما تکلیفمان را عمل کردهایم، چه شکستی است؟ سیدالشهدا هم شکست خورد در کربلا، اما شکست نبود این.کشته شد و زنده کرد یک عالَمی را. امیرالمؤمنین هم در جنگها، در جنگ صفین شکست خورد، لکن شکست نبود این. او به خدمت اسلام بود و برای خدا کار میکرد.»
امام خمینی (ره) با تاکید بر اینکه کسی که برای خدا کار بکند، هیچ وقت شکست تویش نیست و بُرد همیشه با اوست، خاطرنشان کردند: «شما خوف این را نداشته باشید که اگر یک چیزی برخلاف مثلًا مسلک مارکسیسم بگویید، بگویند که اینها چه عقب مانده هستند، خودِ آنها عقب مانده اند. همانهایی که ادعای- نمی دانم- کمونیستی و کذا می کنند، خود آنها از همه قلدرتر و از همه دیکتاتورترند، و ملتهایشان را همه به بند کشیدهاند. آزادی در آن ممالک نیست برای کسی. همان طوری که در ممالک غربی هم آزادی نیست در کار، صحبت آزادی، حرف آزادی است. اگر آزادی باشد، این سیاههای بیچاره چه کرده اند که اینطور تحت فشارند؟ در هیچ جای دنیا شما خیال نکنید که این طرحهایی که می دهند، و این بساطی که درست می کنند، یک واقعیتی باشد و بخواهند روی او رفتار بکنند.»