اگر به آمار مهاجرت روستا ها و دلایل آن توجه کنیم ، اشتغال و پیدا کردن شغل اصلی ترین انگیزه ی این مهاجرت هاست. چرا که جاذبه ی سکونت در شهر به واسطه دسترسی بهتر به امکانات و تجهیزات، امکانات رفاهی و تفریحی، تحصیل و آموزش و صدها مولفه ی دیگر در روستاها قابل دسترسی نبوده و همین امر سبب شده تا افراد زندگی پر از زیبایی و آرامش در روستاها را رها کنند و در حاشیه ی شهرها و در بسیاری از موارد در شغل های کاذب مشغول به فعالیت شوند.
مهاجرتی که دستاوردی جز حاشیه نشینی و معضل‌های همراه با آن مانند اعتیاد، بزهکاری در شهرها گرفته تا سالخوردگی و زنانه شدن نیروی کار کشاورزی و در نهایت خالی شدن روستاها نداشنه که هریک مستقیم و به طور غیر مستقیم به موضوع بیکاری جوانان ارتباط پیدا می کند.
با ایجاد شغل در روستاها، جوانان و نیروهای کاری در خود منطقه به کار گرفته می‌شوند و از این طریق جامعه روستایی قوی‌تر و پایدارتر می‌شود. علاوه بر این، ایجاد شغل در این مناطق می‌تواند باعث جلب سرمایه‌گذاری و افزایش توسعه اقتصادی در مناطق روستایی شود.
تجربه کشورهای موفق در این حوزه نشان می دهد، با ایجاد شغل در روستاها، تولیدات محلی افزایش می یابد و با افزایش تولیدات محلی، وابستگی به بیرون کاهش می‌یابد. این موضوع می‌تواند باعث افزایش کیفیت زندگی مردم روستاها شود و همچنین به افزایش درآمد افراد کمک کند. صنایع دستی مانند قالی‌بافی، گلیم‌بافی، جاجیم‌بافی و … از جمله صنایع محلی در روستاها می‌باشند که می‌توانند درآمد زایی و ایجاد فرصت‌های شغلی را برای مردم روستاها به ارمغان آورد.
از اینرو کارشناسان این حوزه راهکار ایجاد شغل در روستاها از طریق سرمایه گداری تاکید دارند. در همین راستا امروزه تنوع بخشی به اقتصاد روستایی یکی از رویکردهایی است که در جهت تحقق توسعه پایدار روستایی مطرح گردیده که در نهایت منجر به کار و ریشه کن نمودن بیکاری در روستاهای کشور و کاهش مهاجرت می گردد. جمعیت بالای روستاییان در کشور و جایگاهی که روستا و روستاییان در پویایی اقتصاد کشور از جمله کمک به رشد اقتصادی، کنترل نرخ تورم، افزایش نرخ اشتغال، رونق اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی دارند می تواند گواهی بر اهمیت ایجاد شغل برای روستاییان است.
در راستای ایجاد این فرصت های شغلی در روستاها، می‌توان از راهکارهای مختلفی استفاده کرد. ایجاد کسب و کارهای کوچک و متنوع در روستاها، می‌تواند به ایجاد فرصت های شغلی کمک و در نهایت از مهاجرت جلوگیری کند. این کسب و کارها ممکن است شامل تولید محصولات محلی، خدمات گردشگری، صنایع دستی و … باشد.
کشاورزی یکی از حوزه‌های اصلی اقتصاد روستایی است. با توسعه کشاورزی و افزایش تولیدات محلی، می‌توان فرصت‌های شغلی جدید ایجاد کرد. همچنین، توسعه تکنولوژی‌های جدید در کشاورزی می‌تواند به افزایش بهره‌وری و کاهش هزینه‌ها کمک کند. بطور کلی توسعه صنعت در روستاها، می‌تواند به ایجاد فرصت‌های شغلی بیانجامد. ایجاد واحدهای صنعتی کوچک و متنوع، به افزایش تولیدات محلی و ایجاد شغل در منطقه بسیار تاثیرگذار است. ارائه آموزش و توسعه مهارت‌های کاری به جوانان و نیروهای کاری در روستاها، می‌تواند به ایجاد فرصت‌های شغلی کمک کند. این مهارت‌ها شامل مهارت‌های کشاورزی، تولید صنایع دستی، کار با تکنولوژی‌های جدید و … می‌شود.
گردشگری نیز یکی از حوزه هایی است که بسیاری از ابعاد آن بکر و دست نخورده باقی مانده است . روستاهای ایران دارای معابر طبیعی، فرهنگ و تاریخی و آثار باستانی هستند که می‌تواند جذابیت‌های گردشگری داشته باشند. توسعه گردشگری در روستاها، می‌تواند به ایجاد فرصت‌های شغلی در زمینه‌های خدماتی مانند رستوران‌ها، هتل‌ها، مغازه‌ها و … کمک های شایانی کند.
با توسعه صنایع فرآوری مواد غذایی می‌توان بازار فروش محصولات کشاورزی را گسترده تر کرد و از این طریق فرصت‌های شغلی را برای مردم روستاها ایجاد کرد. همچنین با توسعه فناوری و ارتباطات، می‌توان به بهبود شرایط کاری در روستاها کمک کرد و از این طریق فرصت‌های شغلی را برای مردم روستاها ایجاد کرد. البته در این میان لازم به ذکر است که به دلیل محدودیت های زیادی مانند کمبود سرمایه و توانایی‌های محدود در زمینه تحقیق و توسعه، ایجاد فرصت‌های شغلی در روستاها همیشه به چالش‌های زیادی برخورد می‌کند. به همین دلیل، برای توسعه فرصت‌های شغلی در روستاها، نیاز به همکاری بین دولت، بخش خصوصی و جامعه محلی و همچنین استفاده از روش‌های نوین و خلاقانه مانند ایجاد شبکه‌های شغلی، ایجاد انجمن‌های محلی و توسعه کسب و کارهای اجتماعی و محیط زیستی است.
