طرح ویژه ایران‌خودرو؛ حمایت از مردم یا فرصتی برای کاهش زیان انباشته؟
در پی ارسال نامه‌ای از سوی مدیرعامل ایران‌خودرو به رئیس‌جمهور، مبنی بر ارائه خدمات ویژه به مالکان خودروهای آسیب‌دیده در جریان حملات اخیر رژیم صهیونیستی، تحلیل‌ها حاکی از آن است که این طرح بیش از آنکه با هدف حمایت واقعی از مردم اجرا شود، می‌تواند راهی برای جبران بخشی از زیان عملیاتی شرکت باشد.
به گزارش پایگاه خبری تفاهم آنلاین ، بر اساس مفاد این نامه، ایران‌خودرو اعلام کرده آماده است خودروهای دچار آسیب کلی را خارج از نوبت و صرفاً با دریافت قیمت تمام‌شده جایگزین کند. برای خودروهایی که کم‌تر از ۳۰ درصد آسیب دیده‌اند نیز بسته‌ای از خدمات ویژه در نظر گرفته شده است. این خدمات شامل موارد زیر است: تعویض رایگان شیشه‌های آسیب‌دیده در جریان جنگ، ۳۰ درصد تخفیف در اجرت سرویس‌های دوره‌ای، عدم ابطال گارانتی در صورت منقضی شدن زمان سرویس، تعویض اتاق خودرو با شرایط ویژه برای خودروهای آسیب‌دیده جزئی.
همچنین در بخش دیگری از نامه، مدیرعامل ایران‌خودرو پیشنهاد داده است که در صورت حذف هزینه‌های دولتی مانند مالیات و بیمه، هزینه نهایی پرداختی توسط مردم تا ۲۰ درصد کاهش یابد!
اما با نگاهی دقیق‌تر به ابعاد این طرح، چند نکته کلیدی مطرح می‌شود: قیمت تمام‌شده محصکلات ایران‌خودرو، بالاتر از نرخ فروش فعلی است. ایران‌خودرو در حال حاضر محصولات خود را به دلایل سیاست‌گذاری دولت، با زیان به بازار عرضه می‌کند؛ بنابراین در این طرح جدید، فروش با قیمت تمام‌شده نه تنها ارزان‌تر نیست، بلکه به نفع شرکت و به ضرر مردم تمام می‌شود.
همچنین تخفیف ۲۰ درصدی پیشنهادی نیز از سوی شرکت تأمین نمی‌شود، بلکه در صورت اجرا، از محل منابع عمومی دولت و حذف مالیات و بیمه‌ها تأمین خواهد شد. یعنی ایران‌خودرو عملاً هیچ فشاری را متحمل نمی‌شود، اما بار مالی به دوش دولت و جامعه منتقل می‌شود.ناگفته نماند ارائه خدماتی چون تعویض رایگان شیشه یا تخفیف در سرویس دوره‌ای، با اینکه در ظاهر حمایتی به نظر می‌رسند، محدود، مشروط و غیرقطعی هستند و جایگزین مسئولیت‌های عینی و مستقیم خودروساز نیستند.
در مجموع، هرچند حمایت از مردم آسیب‌دیده اقدامی قابل‌تقدیر است، اما کارشناسان تأکید می‌کنند که این نوع طرح‌ها در صورتی ارزشمندند که بار واقعی حمایت را شرکت بپذیرد، نه اینکه از بحران‌ها برای جبران زیان‌های داخلی استفاده شود. اجرای چنین برنامه‌هایی بدون شفافیت مالی و بدون تعهد جدی، بیشتر به‌عنوان اقدامی تبلیغاتی در پوشش نوع‌دوستی رسانه‌ای تلقی می‌شود تا یک مسئولیت اجتماعی واقعی.
