سهم حمل و نقل دریایی در تجارت جهانی چقدر است؟
وقتی به تجارت جهانی فکر می کنیم، نمی شود از راه های تجارت جهانی و روش های کارگو غافل شویم. این روزها کشورها دست به کار های مختلف می زنند تا راه های تجاری در مرز زمینی و هوایی آنها بگذرد اما بحث حمل و نقل دریایی کمی متفاوت است، از آنجایی که بسیاری از راه های دریایی در آب های بین المللی قرار می گیرند این روش کارگو مزایا و معایت خودش را دارد.
در این روش نیازی نیست که به کشور ها عوارض تردد پرداخت شود اما خطر دزدان دریایی در کمین است و نیازه که بیمه حمل و نقل دریایی گرفته شود. همچنین برای تردد در آب های بین المللی باید یکسری استانداردهای جهانی را رعایت کرد، به طور مثال باید با پرچمی که در بالای کشتی نصب می شود مشخص شود که کشتی متعلق به کدام کشور است و نیز باید مشخص باشد مقصد کشتی به کجاست.
کشتی های کانتینر بر
از مهم‌ترین انواع کشتی های حمل و دریایی می‌توان به کشتی های کانتینر بر اشاره کرد. این کشتی‌ها برای جابه‌جایی بارهای موجود در کانتینر مورد استفاده قرار می‌گیرد.بارهای خشک از این طریق انتقال پیدا می‌کنند ؛ به دلیل اینکه اکثر بارهایی که منتقل می‌شوند نیز بارهای خشک هستند پس می‌توان نتیجه گرفت عمده‌ی جابه‌جایی ها در حمل و نقل دریایی بر پایه‌ی کشتی های کانتینربر هستند.
ساختار این نوع کشتی ها به گونه ایست که کانتینرهای خاصی را در خود جای می‌دهند و بارگیری به صورت خودکار و اتومات با جرثقیل‌های مخصوص صورت می‌گیرد.این کشتی‌ها از اصلی‌ترین انواع کشتی‌ها هستند زیرا سهم بزرگی در حمل و نقل های بین المللی دارند.
کشتی های فله بر
در کشتی های فله بر موضوعی که حائز اهمیت است این مورد است که از این نوع کشتی برای حمل بارهای فله‌ی جامد استفاده می‌شود. بارهایی مانند مواد معدنی ، مصالح ساختمانی(سیمان و …) ، غلات ، سنگ‌های معدنی ، کود های شیمیایی ،آهن آلات و … .
جرثقیل هایی که برای بارگیری این نوع کشتی های حمل و نقل دریایی مورد استفاده قرار می‌گیرند ، جرثقیل های قاشقی نام دارند. این نوع از جرثقیل ها در محیط هایی خاص قرار گرفته می‌شوند.
از مضرات این نوع کشتی‌ها می‌توانیم به این نکته اشاره کنیم که فقط یک یا در نهایت دو نوع بار را می‌توانیم جابهجا کنیم.
مزیت اصلی این روش ، هزینه ی پایین حمل و نقل است؛ زیرا در این کشتی ها دیگر نیازی به این نیست که بار خود را بسته بندی کنید و هزینه‌ی بسته بندی به صفر می‌رسد.
کشتی‌های تانکر نفتی
از این نوع کشتی ها برای انتقال فرآورده های نفتی و نفت خام استفاده می‌کنند . این کشتی ها از نظر ساختاری با دیگر کشتی‌های باربر تفاوت‌هایی دارد که از بارزترین آنها می‌توان به مقاومت این کشتی‌ها در برابر نشت روغن اشاره کرد.
بزرگی بیش از احد این نوع کشتی‌های حمل و نقل دریایی ، باعث شده تا بتوانند در اقیانوس‌ها برای خود اسکله بزنند. این کشتی ها قابلیت حمل میلیون‌ها بشکه نفت را دارند.
بارگیری و تخلیه بار در این کشتی ها با استفاده از پمپاژ صورت می‌گیرد و همین سبب سرعت بالای بارگیری می‌شود.
کشتی های حمل گاز
در اصل این نوع کشتی ها هم در زیرگروه کشتی های نفتی هستند ، اما این نوع از کشتی های حمل و نقل دریایی از فناوری و تجهیزات بیشتری برخوردار هستند . کشتی های حمل گاز با توجه به نوع گازی که جابهجا می‌کنند به دو دسته تقسیم می‌شوند.
- دسته اول: حمل کننده‌ی گاز LNG
برای نگهداری این گاز باید محیط ۵۰- درجه سانتی‌گراد باشد. - دسته دوم: حمل کننده‌ی گاز LPG
برای نگهداری این گاز باید محیط ۱۷- درجه سانتی‌گراد باشد.
کشتی های یخچال دار
کشتی‌های یخچال دار ، به کشتی هایی گفته می‌شود که دارای یخچال های بسیار بزرگ و دارای سیستم های خنک کننده می‌باشند. انبار این نوع کشتی‌های حمل و نقل دریایی دارای امکاناتی برای برودت دما مختص به هر کالا است.این نوع کشتی‌ها سهم بسیار زیادی در حمل و نقل مواد غذایی دارند.
عمده محصولات غذایی که با این کشتی ها جابهجا می‌شوند شامل:
سبزیجات، گوشت ، میوه ها ، لبنیات ، محصولات پروتئینی و … هستند. این کشتی ها باعث شده تا محصولات فاسد شدنی بدون اندکی ضرر به مقصد برسند و به راحتی منتقل شوند.اما باید در نظر داشته باشید که ساحل های مبدا و مقصد نیز باید امکانات لازم را داشته باشند.
امروزه انواع جدیدی از کشتی‌ها در حال ساختن هستند ، از جدیدترین نوع کشتی های حمل و نقل دریایی می‌توان به کشتی های کانتینردار که قابلیت انتقال کانتینرهای یخچال‌دار را دارند اشاره کنیم. با وجود چنین کشتی هایی ، دیگر افراد کمتری بارهای فاسد شدنی خود را با کشتی های یخچال دار جابهجا می‌کنند.با وجود این مسئله کشتی‌های یخچال دار مهم‌ترین نقش را در صنایع غذایی ایفا کرده‌اند.
فوب چیست؟
اگر بخواهیم بسیار مختصر و مفید شما را با اصطلاح فوب آشنا کنیم ، باید بگوییم ، فوب به معنی هزینه حمل بار تا رسیدن به محل اصلی حمل بار می‌باشد. این اصطلاح برای انواع روش‌های حمل و نقل (دریایی ، زمینی و هوایی) مورد استفاده قرار می‌گیرد.
برای مثال فوب برای باری که قرار است با کشتی حمل شود ، به این منظور است که تمام هزینه‌ها تا رسیدن بار به روی عرشه کشتی برعهده‌ی فروشنده می‌باشد،اما بعد از آن تمام هزینه‌ها مانند کرایه حمل، بیمه، تعرفه‌های وارداتی و غیره را ، خریدار موظف است پرداخت کند.
CIF چیست؟
معنی CIF در بازرگانی یعنی هزینه (ارزش کالا)، بیمه و کرایه حمل، یعنی اینکه فروشنده کالا را روی عرشه تحویل می دهد یا کالایی را که قبلاً بدین ترتیب تحویل شده تهیه یا فراهم می کند.
انتقال ریسک فقدان یا خسارت وارده به کالا هنگامی است که کالا در کشتی بارگیری می شود. فروشنده باید قرارداد حمل کالا را منعقد و هزینه ها و کرایه حمل لازم تا رسیدن کالا به بندر مقصد تعیین شده را بپردازد.
تفاوت CIF و فوب
همانطور که در بالا ذکر شد ، در فوب ، فروشنده تنها وظیفه‌ی رساندن بار به نزدیک‌ترین مقصد را دارد ولی در CIF فروشنده مسئول انتقال بارها به نزدیک‌ترین بندر، بار زدن آنها، پرداخت هزینه‌های حمل و نقل دریایی و ارسال کالاها به بندر انتخابی خریدار است.
مزایای حمل نقل دریایی
- مهم‌ترین دلیل اینکه بیشتر حجم حمل و نقل و تجارت ها از آب های آزاد و دریاها انجام می‌شود ارزانی این روش نسبت به بقیه روش‌ها است.
- مزیت بعدی این نوع حمل و نقل ، توانایی جابه‌جایی حجم زیادی از بار است. با پیشرفت علم و ساخت کشتی های بزرگ‌تر، برای جابه‌جایی ، امکان حمل بار های سنگین وزن ، مقدور شده است و اکنون کشتی های پیشرفته توانایی حمل هزاران کانتینر را با خود به همراه دارند.
- به دلیل اینکه انتقال بار در کانتینرها صورت می‌گیرد ، از این روش به عنوان روشی ایمن در حمل و نقل استفاده می‌کنند.ظرفیت حمل کالاها ، با استفاده از کشتی بسیار زیاد بوده ، به همین دلیل برای جابه‌جایی بارهای بزرگ و عظیم الجثه بسیار کاربرد دارد.
- در حمل و نقل دریایی ، کمترین زیان و آسیب دیدگی دیده می‌شود ، به همین دلیل است که می‌توانید نام حمل و نقل دریایی را با عنوان ایمن ترین روش حمل و نقل بشنوید.
در کل می‌توان از حمل و نقل دریایی به عنوان بهترین انتخاب برای حمل کالاهای سنگین و حجیم با قیمتی ارزان و با کمترین خسارت و آسیب دیدگی استفاده کرد.
