در سپیده دمان روز پنجشنبه ، خبر درگذشت ناگهانی سردار سرافراز، علیرضا افشار، همچون صاعقه‌ای بر قلب تمامی بسیجان ودوستان او فرود آمد. فرماندهی که سال‌ها قامت رعنایش سایه‌سار آرامش جبهه‌ها و صدایش، صدای رسا و محکم سپاه پاسداران در دوران‌های حساس بود . سردار افشار، نه صرفاً یک نام در تاریخ، بلکه نمادی از تعهد، بصیرت نافذ و جهادی بود که از دوران انقلاب تا پایان سال‌های دفاع مقدس و پس از آن، هرگز از مسیر حق منحرف نشد.
سردار علیرضا افشار، به عنوان اولین فرمانده نیروی مقاومت بسیج، نقشی تاریخی و حیاتی در سازماندهی و پرورش نیرویی ایفا کرد که شالوده مردمی‌ترین نهاد دفاعی کشور است. بسیج،شجره طیبه ، یادگار امام راحل (ره)، در دستان او معنای واقعی «آمادگی همیشگی» را یافت. این مسئولیت سنگین، در دورانی که رهبری معظم انقلاب بر دوش اوگذاشت ، کشور درگیر طوفان‌های منطقه‌ای بود؛ طوفانی که تنها با اتکا به نیروی ایمان و بسیج مردمی قابل مهار بود.
تشکیلاتی که او پایه‌گذاری کرد، بر اساس یک اصل بنیادین استوار بود. توانمندسازی آحاد ملت برای دفاع از ارزش‌های دینی و ملی. این رویکرد نه تنها در میدان رزم، بلکه در عرصه سازندگی‌های اجتماعی و فرهنگی نیز نتایج درخشانی به بار آورد. میراث او در این نهاد، پرورش نسلی است که شهادت را افتخار و خدمت را عبادت می‌داند. نسلی که اندیشه بسیج را فراتر از یک سازمان نظامی، به یک سبک زندگی تبدیل کرد. این سازماندهی دقیق، نیازمند یک بینش عمیق مدیریتی بود که سردار افشار با تکیه بر فهم عمیق خود از گفتمان رهبری معظم حضرت آیت ا… خامنه ای، آن را محقق ساخت.
سردار افشار، سخنگوی سال‌های دور سپاه پاسداران، تریبونی بود که حقیقت را بدون کوچک‌ترین واهمه ای به گوش مردم می‌رساند. در دورانی که تبلیغات دشمنان تلاش می‌کرد تصویر نادرستی از رشادت‌ها و سختی‌های رزمندگان ارائه دهد، صدای او، صدای رسا و محکم سپاه پاسداران، صدایی بود که در اوج سختی‌ها، امید را در دل‌ها زنده نگه می‌داشت و دشمن را در بُهت فرو می‌برد.این جایگاه حساس، نیازمند صلابت و صداقتی بود که او به زیباترین شکل ممکن متجلی ساخت. او نه تنها فرمانده ، بلکه رابطی صادق میان رزمندگان و ملت بود؛ پلی از جنس اعتماد. نقش او در نشست‌های خبری و مصاحبه‌ها، فراتر از ارائه آمار و اطلاعات بود؛ او روحیه مقاومت را منتقل می‌کرد. در زمانه‌ای که ارتباطات سیار امروزی وجود نداشت، نقش سخنگو حیاتی بود تا تصویر واقعی سپاه پاسداران را به شکلی منسجم به داخل و خارج منتقل سازد. این مسئولیت سنگین نیازمند تسلط کامل بر میدان و تعهد به انتقال پیام‌های کلیدی بود که سردار افشار با موفقیت از عهده آن برآمد.
اما شاید درخشان‌ترین برگ کارنامه ایشان، دوران هشت سال دفاع مقدس باشد. او در میادینی حضور داشت که هر وجب از آن با خون جوانان این مرز و بوم آبیاری شد. فرماندهی او در عملیات‌ها، تجلی عملی از تئوری‌های نظامی تلفیق شده با ایمان انقلابی بود. این تلفیق، سنگ بنای پیروزی‌های بزرگ ایران در برابر قساوت ماشینی دشمن محسوب می‌شد.او از سردارانی بود که در کنار رزمندگان، خستگی و خطر را به جان می‌خرید و درس ایستادگی را در عمل می‌آموخت. در تحلیل‌های تاکتیکی، سردار افشار همواره بر بصیرت جبهه‌ای تأکید داشت. او می‌دانست که تکیه صرف بر تجهیزات پیشرفته در مقابل دشمن، راه به جایی نمی‌برد، بلکه باید از نقاط ضعف روحی و اعتقادی طرف مقابل بهره برد و نیروهای خودی را با سلاح ایمان مسلح ساخت.
این فرماندهی میدانی، تجلی همان اصولی بود که رهبری معظم انقلاب همواره بر آن تأکید می‌کردند.اتکا به مردم و تکیه بر ایمان. او در قلب عملیات‌ها حضور داشت و این حضور، نه برای نظارت از دور، بلکه برای همراهی و همدردی مستقیم بود. او فرمانده‌ای بود که لباس رزم بر تن داشت و با درد همرزمانش همدردی می‌کرد. خاطرات همرزمانش گواه این است که او همواره در خط مقدم تصمیم‌گیری‌های سخت قرار داشت.درگذشت او در این برهه، یک فقدان است. فقدان یک سرمایه انسانی که دانش و تجربه‌اش، حاصل سال‌ها حضور در کوران حوادث تاریخی بود. او شاهد بود، مجاهدت کرد و هدایت نمود. آنچه از او باقی می‌ماند، تنها خاطرات نیست؛ بلکه تعهدی است از عمل‌گرایی، تعهد انقلابی و دوری از تعلقات دنیوی.
در تحلیل نقش او در تاریخ معاصر، می‌توان به این نکته اشاره کرد که مدیریت بحران‌های بزرگ، نیازمند چهره‌هایی است که نه تنها توانایی فنی، بلکه پشتوانه اعتقادی محکمی داشته باشند. سردار افشار مصداق بارز این ترکیب بود.
روح بلندش قرین رحمت واسعه الهی باد. یادش گرامی و راهش پر رهرو باد. این داغ بزرگ را به محضر فرمانده کل قوا ،خانواده معزز ایشان، همرزمان قدیمی، بسیجیان سرافراز و ملت شهیدپرور ایران تسلیت عرض می‌کنیم. او آسمانی شد، اما پرچم بصیرت و جهادی که برافراشت، همچنان در اهتزاز است. یاد این سردار مخلص تا ابد در تاریخ انقلاب اسلامی جاودان خواهد ماند.
