توصیف زیبایی از امام خمینی (ره) درباره انقلاب اسلامی داریم که فرمودند: «انقلاب ما انفجار نور بود». دهه گرامیداشت پیروزی انقلاب اسلامی نیز دهه فجر نام گرفته است؛ اما به‌راستی انفجار نور یعنی چه؟ چرا دهه فجر؟ فجر چه چیزی؟ صرف‌نظر از معنای لغوی انفجار (شکافته شدن) و فجر (طلوع صبح)، این واژگان را می‌توان به معنای شکوفاندن هم تعبیر کرد؛ انقلاب اسلامی به معنای بستر شکوفایی استعدادهای یک ملت هم بود، فرصتی برای پایان دردهای تاریخی و فجر و شکوفایی آرمان‌های بزرگ.
سه درد تاریخی ایرانیان که در زبان انقلابیون جاری شد، عبارت بودند از:
درد اول؛ استبداد بود که ریشه بیش از ۲۵۰۰ ساله داشت و درد مشترک و قابل فهم برای همه بود. استبداد مانع بزرگ رشد جامعه ایران بود، برای مقابله با این مانع بزرگ، باید آرمان بزرگ آزادی شکوفا می‌شد.
درد دوم؛ وابستگی و استعمار بود که ۱۰۰ سال در تاریخ سیاسی ایران ریشه دوانده بود، در این صد سال، ایران یا تحت نفوذ روسیه بود، یا انگلیس، یا آمریکا و یا هر سه با هم. آرمان استقلال برای پاسخ این درد باید شکوفا می‌شد.
درد سوم؛ معنویت‌ستیزی و دین‌ستیزی بود که در دوران ۵۰، ۶۰ سال قبل از انقلاب، جریان‌های فکری و سیاسی خاصی گاه با حمایت بیگانگان دنبال آن بودند. برای حفظ هویت دینی و معنوی هم بایستی آرمان تاریخی تشیع، یعنی حکومت اسلامی شکوفا می‌شد.
پس علت انقلاب سه درد بود: استبداد، وابستگی، هویت‌زدایی و پاسخ آن شکوفایی سه آرمان بود: استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی. در چنین بستر شکوفایی بود که بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، جامعه ایران در دو بُعد، رشد شگفت‌انگیزی داشت: رشد علمی و رشد معنوی، اگرچه اولی بسیار بدیهی و آشکار است؛ ولی دومی را بسیاری تلاش دارند انکار کنند، اما هر دو واقعیت دارد.
برای فهم رشد علمی فقط یک نگاه گذرا به پیشرفت‌های علمی کشور کافی است؛ رتبه دوم در سلول‌های بنیادین، رتبه چهارم در علم نانو، رتبه ششم در فناوری نانو، رتبه پانزدهم در رشد علمی، رتبه سوم در صنعت سدسازی جهان، دومین کشور دارای فناوری پهپاد رادارگریز، هشتمین کشور دارای چرخه کامل فناوری فضایی، هشتمین کشور دارنده فناوری چرخه هسته‌ای، ششمین کشور تولیدکننده زیردریایی، سومین کشور صاحب فناوری ساخت نیروگاه خورشیدی، اولین سازنده موشک‌های نقطه زن در منطقه غرب آسیا، جزء 9 کشور در پرتاب ماهواره و…
رشد معنوی کشور هم علی‌رغم انکارها و ادعاها، شاخص‌های مهمی دارد؛ اما این رشد را بهتر است در سطح کلان و در عرصه جهانی نیز دید. از منظر جهانی، انقلاب اسلامی تنها پاسخ به تلاش دین‌ستیزی و معنویت در داخل ایران نبود، این انقلاب، اعتراضی به جریان معنویت‌زدایی در عرصه جهانی هم بود که از عصر رنسانس شروع شده و با انقلاب فرانسه به اوج رسیده بود. جریانی که خلاصه سخن آن حذف معنویت و اخلاق از زندگی اجتماعی و به حاشیه راندن دین و معنویت و معرفی سکولاریسم بود. انقلاب اسلامی با برجسته کردن اصول معنویت و اخلاق، فرهنگ مادی و لیبرال حاکم بر جهان را به تحدی خوانده است، ترویج و تقویت فرهنگ استکبارستیزی، آزادی‌خواهی و استقلال‌طلبی بازتاب مهم انقلاب اسلامی در اتمسفر اندیشه و فرهنگ جهانی است.
برای رشد معنوی هم سه شاخص مهم را می‌توان شمرد؛ موج صهیونیسم‌ستیزی در سطح جهان، رونق پیاده‌روی اربعین در سطح جهان اسلام و استقبال از مناسک معنوی مثل اعتکاف و جشن‌های مذهبی و تبلور شهادت‌طلبی در چهره شهدای مدافع حرم و مدافع وطن در سطح ملی، گواه این رشد و حرکت معنوی است.
