دبیر شورای هماهنگی پاسداشت زبان فارسی: جهان هنوز به عمق تفکر مولوی پی نبرده است
شالویی گفت: اندیشه و عرفان مولوی پویا و بی‌نظیر است و جهانیان هنوز در فهم عمق تفکر او وامانده‌اند.
محمود شالویی نویسنده و پژوهشگر، در گفت‌وگو با باشگاه خبرنگاران جوان، رمز ماندگاری مولانا را اندیشه پویای او دانست و افزود: پویایی، اصالت و زنده بودن قوت فکر و فهم مولوی باعث شده تا در تمام این سال‌ها و برای تمام جامعه بشری ماندگار باشد. تفکر او کهنگی ندارد؛ بلکه از تفکر کهنه بیزار است.
این پژوهشگر پس از ابراز امیدواری برای آینده شعر معاصر گفت: نمونه مولانا را نداریم. او تنها شاعر ذهن و خیال نیست؛ بلکه تمام شعر او را اندیشه و حکمت تشکیل داده و برای داشتن چنین حکیمی در عصر امروز باید بستر آن را فراهم کنیم یا زمانش برسد تا جذبه و حالت عرفانی مولانا در ما ایجاد شود. عرفانی که با همه عارفان متفاوت است؛ مولانا با قرآن، روایات و متون زمان خود کاملاً آشناست. او عقل خویش را با عشق درمی‌آمیزد و آن را ابزاری برای صعود به آسمان‌ها می‌داند و تا امروز جامعه جهانی در هیچ انسانی به اندازه او هیجان مشاهده نکرده است.
شالویی با بیان اینکه در طول این سال‌ها در سرتاسر جهان آثار زیادی برای مولانا پدید آمده است، گفت: هیچ اثری نتوانسته کامل و جامع به ابعاد شخصیتی مولانا بپردازد؛ او به سهولت و سادگی قابل تعریف نیست و تنها با نام و نشان سطحی در غرب و شرق جهان شناخته شده است. او در حالی پرفروش ترین شاعر می‌شود که هنوز به عمق تفکر او پی نبرده اند. علامه محمدتقی جعفری که باید در روز بزرگداشت مولانا از او نیز یاد کنیم، بارها به ما می‌گفت که هنوز زمان شناخت مولانا نیامده است؛ یعنی هنوز عصر مولانا فرا نرسیده است.
دبیر شورای پاسداشت زبان فارسی با اشاره به کراماتی که دربعضی کتاب‌ها راجع به مولوی آمده است، اظهار کرد: پیگیری خرافه یا واقعی بودن این نوشته‌ها بیهوده است؛ چرا که در بزرگی و کرامت او همین بس که برای شناخت اندیشه او در مثنوی معنوی باید با مبانی متعددی نظیر حکمت، عرفان، قرآن، روایات، تاریخ، روانشناسی و جامعه شناسی آشنا شد. البته که همه این ها چاشنی تجربه عشق حقیقی را نیز لازم دارد.
مؤلف کتاب «وحدت ادیان و مولانا» ابیاتی از مثنوی معنوی درباره قیامت را نشان دهنده اعتقاد زیاد این شاعر به عالم آخرت معرفی کرد و افزود: مولانا بدون دین قابل تعریف نیست. اینکه می‌گوید «از علی آموز اخلاص عمل» یعنی نهایت اخلاص را در وجود امیرالمومنین نمایان می داند و اوج ارادت خود را به اهل بیت ابراز می کند.
