داربست چیست؟

لوله های فولادی که داربست یا استیج نیز نامیده می شود ، یک سازه موقت است که برای حمایت از خدمه کار و مصالح برای کمک به ساخت ، نگهداری و تعمیر ساختمان ها ، پل ها و سایر سازه های ساخته شده توسط انسان استفاده می شود. داربست ها به طور گسترده در محل مورد استفاده قرار می گیرند تا به ارتفاعات و مناطقی دسترسی پیدا کنند که دسترسی به آنها دشوار است. داربست های ناایمن می تواند منجر به مرگ یا جراحت جدی شود. داربست همچنین در قالب های مناسب برای قالب بندی و کف سازی ، صندلی های پشت میز ، مراحل کنسرت ، برج های دسترسی/مشاهده ، غرفه های نمایشگاهی ، رمپ های اسکی ، لوله های نیمه و پروژه های هنری استفاده می شود.

راهنمای خرید داربست

لوله داربستی از تنوع زیادی برخوردار نیست ولی از آنجایی که با جان افراد ارتباط مستقیم دارد، در زمان خرید لوله داربستی رعایت نکاتی ضروری است. برای خرید لوله داربستی باید به برند این محصول توجه داشت که توسط کدام واحدهای صنعتی ساخته شده‌است و از میان آن‌ها بهترین برند را انتخاب کرد. در هنگام خرید لوله داربستی با توجه به مصرف بالای این محصولات در ساختمان‌سازی، افراد به یک راهنمای خرید جامع نیاز دارند. برای خرید لوله داربستی دریافت مشاوره از کارشناسان خبره بسیار مفید است.

در هنگام خرید لوله داربستی بهتر است افراد از تغییرات لحظه‌ای نرخ لوله داربست آگاهی داشته باشند تا محصول را با قیمت مناسب تهیه کنند. برای خرید لوله داربستی مراجعه به مراکز معتبر بسیار حائز اهمیت است. مراکز تولیدی و کارخانه‌ها بهترین مکان برای تهیه این محصولات است؛ زیرا بدون واسطه و با قیمت لوله داربستی مناسب می‌توان خرید کرد.

پنج نوع اصلی داربست امروزه در سراسر جهان مورد استفاده قرار می گیرد. اینها اجزای لوله و اتصال دهنده (اتصالات) ، اجزای داربست سیستم پیش ساخته مدولار ، داربست سیستم مدولار نما ، داربست چوبی و داربست بامبو (به ویژه در چین و هند) هستند. هر نوع از چندین جزء ساخته شده است که اغلب شامل موارد زیر است:

جک پایه یا صفحه ای که پایه تحمل داربست است.

استاندارد ، جزء عمودی با اتصال به هم متصل می شود.

دفتر کل ، مهاربند افقی.

ترانس ، یک قطعه باربر مقطع افقی است که واحد چوب ، تخته یا عرشه را نگه می دارد.

قطعه مهاربندی مورب و/یا مقطع مهاربند.

جزء باتنی یا تخته ای که برای ساخت بستر کار استفاده می شود.

Coupler ، اتصالی که برای اتصال اجزاء به یکدیگر استفاده می شود.

کراوات داربست ، برای بستن داربست به سازه ها استفاده می شود.

براکت ، برای گسترش عرض سیستم عامل ها استفاده می شود.

اجزای تخصصی که برای کمک به استفاده از آنها به عنوان یک سازه موقت استفاده می شود اغلب شامل ترانزیت های تحمل بار سنگین ، نردبان یا واحد راه پله برای ورود و خروج داربست ، نردبان/انواع واحدهای تیرآهن برای عبور از موانع و زباله های زباله مورد استفاده برای حذف مواد ناخواسته است. از داربست یا پروژه ساختمانی.

تاریخچه استفاده از داربست

دیوارهای اطراف نقاشی های غار پارینه سنگی در لاسکو نشان می دهد که بیش از 17000 سال پیش از یک سیستم داربست برای نقاشی سقف استفاده شده است.

جام ریخته گری برلین داربست هایی را در یونان باستان (اوایل قرن 5 قبل از میلاد) به تصویر می کشد. مصری ها ، نوبیایی ها و چینی ها نیز از افرادی استفاده می کنند که از سازه های داربست مانند برای ساختن ساختمان های بلند استفاده کرده اند. داربست های اولیه از چوب ساخته می شد و با گره های طناب محکم می شد.

داربست‌توسط شرکت های فردی با استانداردها و اندازه های بسیار متفاوت ساخته شد. این روند توسط دانیل پالمر جونز و دیوید هنری جونز متحول شد. استانداردها ، شیوه ها و فرایندهای داربست امروزی را می توان به این مردان و شرکت های آنها نسبت داد:

دیوید پالمر-جونز “داربست” را ثبت کرد ، یک دستگاه اتصال بسیار قوی تر از طناب که انقلابی در ساخت‌داربست ایجاد کرد. در سال 1913 ، شرکت او برای بازسازی کاخ باکینگهام سفارش داده شد ، که طی آن داربست وی تبلیغات زیادی به دست آورد. پالمر -جونز در سال 1919 با استفاده از “زوج جهانی” این مورد را پیگیری کرد – این به زودی به استاندارد استاندارد صنعت تبدیل شد و تا به امروز نیز چنین بوده است.

پیشرفت های متالورژی در اوایل قرن بیستم شاهد معرفی لوله های لوله ای فولادی لوله ای (به جای تیرهای چوبی) با ابعاد استاندارد شده بود که امکان تعویض صنعتی قطعات و بهبود ثبات ساختاری‌داربست را فراهم می آورد. استفاده از مهاربندهای مورب نیز به بهبود ثبات ، به ویژه در ساختمانهای بلند کمک کرد. اولین سیستم فریم توسط SGB در سال 1944 به بازار عرضه شد و برای بازسازی پس از جنگ بسیار مورد استفاده قرار گرفت.

داربست به شکل امروزی

استاندارد اروپایی ، BS EN 12811-1 ، الزامات عملکرد و روشهای طراحی سازه ای و کلی برای داربستهای دسترسی و کار را مشخص می کند. الزامات ارائه شده برای سازه های‌داربست است که برای پایداری به سازه های مجاور تکیه می کنند. به طور کلی این الزامات برای انواع دیگر داربست های کار نیز صدق می کند.

هدف از داربست‌کار ، فراهم آوردن بستر کار ایمن و دسترسی مناسب برای خدمه کار برای انجام کار است. استاندارد اروپایی الزامات عملکرد برای داربست‌های کار را تعیین می کند. اینها بطور اساسی مستقل از موادی هستند که‌داربست از آنها ساخته شده است. این استاندارد به عنوان مبنایی برای پرس و جو و طراحی مورد استفاده قرار می گیرد.