به گزارش پایگاه خبری تفاهم آنلاین ، جمعیت جهان در حال تجربه تغییر جمعیتی بزرگ است و اینفوگرافیک معرفی شده در این مطلب، رشد جمعیت جهانی و میانگین سنی را از سال ۱۹۸۰ تا ۲۱۰۰، بر اساس داده‌های چشم‌انداز اقتصادی صندوق بین‌المللی پول، نسخه آوریل ۲۰۲۵، به تصویر کشیده است.

چگونه جهان با کاهش رشد جمعیت پیر خواهد شد

میانگین سنی هر فرد، تا سال ۲۰۲۵، ۳۳.۶ سال خواهد بود که نسبت به ۲۶.۵ سال در سال ۱۹۸۰ افزایش یافته است. در همین دوره، رشد جمعیت جهانی از ۱.۸ درصد به ۰.۹ درصد در سال ۲۰۲۵ کاهش یافته است و انتظار می‌رود این روند تا پایان قرن ادامه یابد، همانطور که در جدول زیر نشان داده شده است.

جدول زیر میانگین سنی و نرخ رشد جمعیت پیش‌بینی شده طی برخی سال‌ها را نشان می‌دهد:

سایت ویژوال کپیتالیست گزارش کرد، پیش‌بینی می‌شود که جمعیت جهان در سال ۲۰۸۵ کاهش را آغاز کند، زیرا میانگین سنی به ۴۲ سال افزایش می‌یابد. انتظار می‌رود تا سال ۲۱۰۰، میانگین سنی هر فرد ۴۳ سال باشد و رشد جمعیت منفی ۰.۱ درصد باشد، با این حال، این روند در کشورهای مختلف متفاوت است. اقتصادهای پیشرفته مانند ژاپن، آلمان و ایتالیا به سرعت در حال پیر شدن و شاهد کاهش جمعیت هستند. در همین حال، اقتصادهای نوظهور مانند هند هنوز جمعیت رو به رشدی دارند، اما رشد جمعیت آنها در حال کند شدن است. این کاهش تدریجی عمدتا به دلیل کاهش نرخ باروری در سطح جهان، همراه با بهبود مراقبت‌های بهداشتی و امید به زندگی است که منجر به افزایش جمعیت سالمندان می‌شود.

تاثیرات جمعیت در حال پیر شدن 

بسیاری از اقتصادها به نقاط عطف جمعیتی خود رسیده‌اند، زمانی که سهم جمعیت در سن کار در کل جمعیت آنها شروع به کاهش می‌کند. کشورهای اروپایی مانند آلمان، فرانسه و ایتالیا قبل از سال ۲۰۰۰ از این مرز عبور کردند و اکنون در میان «جوامع فوق پیر» جهان قرار دارند. آمریکا، بریتانیا و چین در دو دهه گذشته از این روند پیروی کرده‌اند.

این روند بر رشد اقتصادی و اقتصاد جهانی چه معنایی دارد؟  

پیر شدن جمعیت چالش‌های اقتصادی متعددی را به همراه دارد. این موارد شامل کاهش نیروهای کار، رشد کندتر بهره‌وری و افزایش فشار مالی بر سیستم‌های بازنشستگی و مراقبت‌های بهداشتی می‌شود. با این حال، یک نکته مثبت نیز وجود دارد، صندوق بین‌المللی پول خاطرنشان کرد: در حالی که مردم عمر طولانی‌تری دارند، با سلامت بیشتری نیز پیر می‌شوند. این امر می‌تواند منجر به افزایش طول عمر کاری و افزایش بهره‌وری در میان کارگران مسن‌تر شود و به طور بالقوه تاثیرات اقتصادی جمعیت مسن را کاهش دهد.

ایسنا