یادداشت

به فکر شهر باشید نه تسویه حساب !؟!؟

چند ماهی است که شورای ششم رشت فعالیت خود را آغاز کرده است . هیات رئیسه شورا مشخص است و تاکنون دو شهردار هم نتیجه انتخاب این شوراست. در هر جلسه علنی شورا ، نطق های غرا ایراد می شود . از شهردار انتقاد می شود . دیدگاه های اعضای شورا نه بر اساس برنامه های مصوب بلکه برداشت آنان از مشکلات شهر است و قاعدتا هرکس ترجیح می دهد دیدگاه های خود را با استفاده از شبکه های اجتماعی ، منتشر کند و برای خود پایگاه اجتماعی درست کند . این نوع برخورد با مسایل شهر ساده انگارانه است و باعث عقب افتادگی شهر می شود و شهروندان انتظار دارند که شورای ششم با مسایل شهر برخورد آگاهانه و منطقی و برنامه ای داشته باشد. مشکل شهر رشت سخنرانی اعضای شورا و طرح انتقادات علنی از شهردار نیست . رشت شورای با برنامه می خواهد تا بتواند با عقلانیت و برنامه ریزی مشکلات شهر را حل کند . تاچشم برهم زدنی این دوره هم می گذرد و آقایان باید به مردم بگویند جز سخنرانی و داد وبیداد چه کاری کرده اند؟ با توجه مقدمه این یادداشت لازم می دانم به به عنوان یک شهروند به چند نکته اشاره کنم :
۱- به نظرم لیست بندان انتخابات شورای ششم، مسئول اصلی وضعیت کنونی شورا و شهر هستند و نمی توانند از تعهدی که به مردم داده اند شانه خالی کنند.
۲- نهادهای بالادست شورا و شهرداری، نظام نظارتی خود را تقویت کنند . نبابد اجازه داد که شورا و شهرداری محل تاخت و تاز افراد شود و باعث نارضایتی و بی اعتمادی مردم شود.
۳- شهر رشت را باید با برنامه و با تكيه بر امکانات موجود ، خرد جمعی، تخصص، شفافيت، پاسخ گويی و به دور از سياست زدگی اداره کرد.
۴- اگر نگاه به شوراها، توسعه ای باشد نه فقط عمرانی، بايد اول مشاركت مردم تقویت شود. مهم ترين شاخص ارزيابی شورا اين است كه مردم چقدر در اداره شهر مشاركت داشته اند.
۵- بايد به شفافيت در پاسخ گويی و قانونمندی در اداره شهر به عنوان يك ارزش نگريست. به گونه ای كه آحاد مردم از درآمدها و هزينه ها مطلع باشند.
۶- توسعه پايدار شهری، رعايت استانداردهای زيست محيطی، اجتناب از سياست زدگی در تصميمات و اعتلای مشاركت عمومی از ارزش هايی هستند كه بايد در شورا مورد توجه قرار گيرند.
۷- به بهانه افزايش درآمد در شهرداری نبايد شهر فروشی شود و اصول و معيارهای شهرسازي زيرپا گذاشته شود.
۸- بايد شهر ثروتمند شود البته از طريق شناسايی ظرفيت ها و پتانسيل های شهر. مطمئنا اين مساله قابل تحقق است چنان كه در بسياری از شهرهای دیگر انجام شده است. آنها هم منابعی مثل ما داشته اند و از آن استفاده كرده اند ولی ما متاسفانه از آنها غافليم.

*نقی هدایتی

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا