با کودک دارای لکنت چگونه رفتار کنیم؟
لکنت زبان نوعی اختلال گفتاری است که معمولا کودکان سنین ۲تا ۵ سالگی به مدت کوتاهی با آن مواجه میشوند این مسئله کاملا طبیعی است و بعد از مدتی رفع می شود.
به گزارش تفاهم آنلاین، نکته ای که در لکنت زبان باید مورد توجه قرار گیرد این است که اگر کودک در معرض فشار های بیش از اندازه محیطی و یا ناکامی ها قرار بگیرد لکنت زبان ادامه می یابد و به مشکل پیچیده ای تبدیل میشود اما اگر فشارهای محیطی اصلاح شود لکنت زبان به نیز به مرور رفع می شود.
به طور کلی دو نوع لکنت زبان وجود دارد لکنت کلونیک: لکنت زبانی که کودک یک هجا را قبل از ادا کردن چندین مرتبه تکرار می کند. نوع دیگری از لکنت وجود دارد که لکنت تونیک است ودر آن عضلات گویایی به مدت چند ثانیه از حرکت می استد و این توقف مانع از تکلم می شود و هنگامی که انقباض از بین رفت کلمات سریع و انفجاری گفته میشود.
برخی از اقداماتی که والدین می توانند به فرزندان خود کمک کنند تا این مشکل برطرف شود، بدین شرح است:
اگر کودکتان برای بار اول دچار لکنت شده است آن را نادیده بگیرید، جملات کودکتان را کامل نکنید، و با دقت و توجه به فرزندان گوش دهید اگر در ادای کلمه ای دچار مشکل شد صبور باشید، سخنان اورا قطع نکنید به جای او صحبت نکنید و زمانی که از شما سوالی پرسید شکل درست واژه ها را به کار ببرید و کلمات جدید استفاده کنید تا دایره کلمات کودکان افزایش یابد. فضای خانه را آرام نگه دارید خودتان با آرامش صحبت کنید و از فرزندانتان نیز بخواهید به آرامی حرف بزنند. کودکتان باید در هنگام صحبت کردن احساس آرامش کند پس به لکنت های او توجه نکنید، از جمله های کوتاه استفاده کنید تا فرزندتان نیز از این شیوه احساس راحتی کند. هرگز به کودک خود برچسب نزنید هر چه اطلاعات کودک در مورد لکنتش بیشتر باشد احتمال بدترشدن لکنتش وجود دارد. موقعیت هایی که کودکتان معملا دچار لکنت می شود را شناسایی کنیدو باتوجه به اینکه کودک شما در چه موقعیت هایی احساس آرامش می کند آن را مشابه سازی کنید مثلا اگر کودک شما در موقعیت های خیالی احساس آرامش می کند تجربههای خیالی برای او بسازید می توانید با او بازی کنید مثل اینکه تظاهر کنید یک معلم هستید و نام اورا بپرسید و زمانی که کودک شما موفق به انجام این کار شد به موقعیت دیگری بروید.
موقعیت های واقعی درست کنید تا فرزند شما بتواند آموخته های جدید خود را در آن به کار گیرد. دوستانش را به خانه دعوت کنید، با اوبه گردش بروید و تلاش کنید با دیگران ارتباط برقرار کرده و با آنها حرف بزند. از فرزند خود بخواهید پیش از حرف زدن جمله ای را آماده کند و با خود تکرار کند و از اینکه موفق به گفتن جمله بدون اشکال شد، احساس خوشحالی کند. از سعی و تلاش کودک برای حرف زدن در مکان هایی که از قبل تعیین نشده حمایت کرده و قبل از اینکه به تنهایی وارد جمعی شود تمرین ها را تکرار کنید. کودک خود را تشویق کنید و گر باز هم دچار لکنت بود، چیزی نگویید فقط برنامه را ادامه بدهید.
لکنت زبان زمانی افزایش می یابد که کودک دچار ترس و نگرانی از نحوه صحبت کردنش افزایش یابد.ترس باعث سفت شدن تارهای صوتی مشکل شدن تنفس میشود از کودک خود بخواهیدتا گلو شانه ها قفسه سینه و شکم خود را شل کند. تنفس عمیق از دهان را به کودک آموزش دهید. بسیاری از کودکان دارای لکنت هنگام همخوانی با افراد دیگر میتوانند به راحتی و طبیعی صحبت کنند. پس با کودک خود همخوانی کنید.
در پایان اگر لکنت کودک شدید باشد و با راهکارهای شما بهبود نیافت باید از افراد متخصص کمک بگیرید.
میترا اکبری خاتون آبادی
mitraakbari824@gmail.com