به گزارش پایگاه خبری تفاهم آنلاین ، «افشین جوان» تحلیل‌گر ارشد انرژی با بیان اینکه بازار جهانی نفت در وضعیت پرتلاطم، اما باثبات باقی می‌ماند و تصمیم‌گیری‌های اوپک پلاس و سیاست‌های تحریمی غرب تا ژانویه ۲۰۲۶ میلادی بر نقشه راه بازار اثرگذار خواهد بود، گفت: اگرچه شرایط گذار از کمبود به مازاد دور از انتظار نیست، اما رشد احتمالی تقاضا در آسیا یا مدیریت صحیح اوپک پلاس می‌تواند این معادله را تغییر دهد.

وی درباره وضعیت حاکم بر بازار جهانی انژری اظهار داشت: بازار جهانی انرژی طی هفته‌های اخیر تحت تاثیر مجموعه‌ای از عوامل ژئوپلیتیک، تصمیمات کلیدی تولیدکنندگان، تحریم‌ها و تحولات دیپلماتیک قرار گرفته و نوسانات قابل توجهی را تجربه کرده است به طوری که در این مدت، تمرکز اصلی بازار بر عوامل بنیادین بوده و این عوامل نسبت به عوامل غیربنیادین تأثیر بیشتری بر بازار داشته‌اند.

جوان با بررسی وضعیت بازار در هفته گذشته و تحلیل جنبه‌های کلیدی همچون روند قیمت‌ها، تحریم‌ها، بازار گاز، چالش‌های عرضه و تقاضا، تحولات مربوط و همچنین تحلیل‌های فنی و استراتژیک، گفت: رشد تولید در حوزه پرمین ایالات متحده (نفت شیل) و نقش فزاینده برزیل در تامین نفت خام چین از نکات برجسته‌ای بود که در هفته اخیر در بازار انرژی مورد توجه قرار گرفت.

تصمیم اوپک پلاس و رشد عرضه نفت

به گفته وی، اوپک پلاس در آخرین نشست خود توافق کرد تولید نفت را برای ماه سپتامبر (شهریور – مهر) ۵۴۷ هزار بشکه در روز افزایش دهد که این اقدام آخرین مرحله از بازگردانی سهم بازار به‌شمار می‌رود. این تصمیم، با توجه به اقتصاد قوی و ذخایر پایین، معادل ۲.۱ میلیون بشکه در روز (حدود ۲.۴ درصد تقاضای جهانی) را به بازار بازمی‌گرداند.

جوان خاطر نشان کرد: طبق تحلیل گلدمن ساکس، افزایش واقعی عرضه از هشت کشور کلیدی اوپک پلاس حدود ۱.۷ میلیون بشکه در روز است، در حالی که دیگر اعضا تولید خود را کاهش می‌دهند. مایکل مک‌کارتی، مدیر اجرایی مومو استرالیا، نیز با اشاره به همین افزایش پیش‌بینی‌شده، تاکید می‌کند که بازار، به‌ویژه در آسیا، اغلب این عرضه را جذب کرده و تأثیر آن محدود شده است.

قیمت نفت و عوامل اثرگذار

جوان ادامه داد: قیمت نفت خام در هفته گذشته میلادی، تحت تاثیر تهدیدات دونالد ترامپ علیه روسیه و کاهش خرید نفت این کشور توسط پالایشگاه‌های هند، به بیش از ۷۰ دلار در هر بشکه رسید و در نهایت در نرخ ۶۹.۲۶ دلار بسته شد، که افزایشی ۴.۱۰ دلاری یا ۶.۲۹ درصدی نسبت به هفته قبل داشته است.

به اعتقاد این تحلیل‌گر، عوامل کلیدی افزایش قیمت، شامل پیشرفت‌های دیپلماتیک تجاری، سیگنال‌های کاهش عرضه و ریسک‌های ژئوپلیتیکی بوده‌اند.وی هشدار داد: افزایش تولید اوپک پلاس در ماه سپتامبر می‌تواند به تضعیف بازار منجر شود، هرچند تجربه ماه‌های قبل نشان داده این افزایش‌ها در نهایت به کاهش تلاطم و بهبود نسبی تجارت کمک کرده است.

تحولات صادراتی و رشد تولید آمریکا

این تحلیلگر بازار انرژی افزود: صادرات نفت عربستان با ۲۰۰ هزار بشکه افزایش به ۵.۸ میلیون بشکه در روز رسید و همین امر باعث شد کسری بودجه عربستان به ۹.۲ میلیارد دلار ۴۰ درصد کمتر نسبت به فصل قبل کاهش یابد. در سوی دیگر، رشد چشمگیر تولید نفت شیل در پرمین آمریکا، عملکرد شرکت اکسون‌موبیل را تقویت کرده است.

جوان یادآور شد، درآمد این شرکت به ۷.۱ میلیارد دلار و تولید روزانه آن به ۴.۶ میلیون بشکه معادل نفت رسید که نسبت به سه‌ماهه اول ۷۹ هزار بشکه و سالانه ۱۳ درصد رشد داشته است. جوان خاطرنشان می‌کند که پیش‌بینی افزایش ۳۰۰ هزار بشکه‌ای تولید پرمین تا ۲۰۲۵، موقعیت محوری آن را در رشد تولید آمریکا تقویت خواهد کرد.

تحریم‌ها و پیامد‌های ژئوپلیتیک

جوان اظهار کرد: تحریم‌های جدید آمریکا فشار عرضه نفت را افزایش داده و تجارت نفت ایران (به‌ویژه شامل ترمینال ژوشان جینرون چین) و تهدید تعرفه ۲۵ درصدی علیه هند در خرید نفت از روسیه، پالایشگاه‌های هند را وادار به توقف خرید کرده است. در عین حال، معافیت شورون از تحریم‌های ونزوئلا، اغلب به خاطر نیاز پالایشگاه‌های تگزاس به نفت سنگین، اجرا شده است.

وی در عین حال افزود: بعید به نظر می‌رسد که خرید نفت ونزوئلا از سوی شرکت نفتی آمریکا منجر به بازسازی اقتصادی ونزوئلا در کوتاه‌مدت شود.وی درباره فشار‌های آمریکا به چین برای کاهش خرید نفت ایران نیز اظهار داشت: به نظر می‌رسد چین همچنان در برابر فشار‌های غرب جهت کاهش واردات نفت از ایران مقاومت می‌کند.این تحلیل‌گر ارشد انرژی به وضعیت خرید نفت از سوی اروپا نیز اشاره داشت و افزود: اتحادیه اروپا در حال بررسی تحریم‌های سخت‌گیرانه‌تر علیه دیزل روسیه است که می‌تواند هزینه‌ها را افزایش و تجارت را مختل کند. تعطیلی پالایشگاه‌هایی مثل لیندزی پرکس در بریتانیا نیز آسیب‌پذیری بازار اروپا را بالا برده است.

عرضه و تقاضا؛ نقش اقتصاد‌های نوظهور و چین

جوان به رشد تقاضای آسیا اشاره کرد و گفت: واقعیت این است که واردات نفت آسیا به ۲۷.۲۵ میلیون بشکه در روز رسیده است و اقتصاد‌های نوظهور شرق آسیا تا سال ۲۰۳۰ میلادی بیش از ۱.۳ میلیون بشکه در روز به تقاضای منطقه می‌افزایند.

به گفته وی، چین واردات نفت از آمریکا را به صفر رسانده، اما واردات از برزیل را ۶۰ درصد افزایش داده است؛ مسئله‌ای که پیوند‌های میان اعضای بریکس را تقویت، اما مناسبات چین و آمریکا را با چالش مواجه می‌کند.جوان در خصوص قزاقستان و نقش این کشور در بازار انرژی نیز توضیح داد: ظرفیت پالایشی این کشور تا سال ۲۰۴۰ میلادی دو برابر خواهد شد، که ممکن است با اهداف اوپک پلاس در تعارض قرار گیرد.

چشم‌انداز بازار در میانه تابستان

این تحلیل‌گر ارشد انرژی یادآورشد: در حال حاضر حاشیه سود دیزل (گازوئیل) بالاست و کاهش ذخایر نشانگر تقاضای قوی، اما موقتی است. رشد ذخایر آمریکا و ذخیره‌سازی شناور نیز حاکی از انباشت عرضه در بازار آتلانتیک است. از سوی دیگر «ببر‌های کوچک» شرق آسیا ساختار عرضه را تغییر داده‌اند و اتحاد چین و برزیل رابطه بریکس را تقویت، اما ریسک فشار‌های آمریکا را افزایش می‌دهد.

جوان تاکید کرد: به نظر می‌رسد تولید بالاتر از سهمیه قزاقستان در میان مدت مساله‌ساز شود، اما این کشور فعلا با اوپک پلاس همراهی می‌کند. در مجموع، بازار نفت در وضعیت پرتلاطم، اما نسبتاً باثبات باقی می‌ماند.وی اظهار داشت: تصمیم‌گیری‌های اخیر اوپک پلاس و سیاست‌های تحریمی غرب تا ژانویه ۲۰۲۶ میلادی بر نقشه راه بازار انرژی اثرگذار است؛ اگرچه شرایط گذار از کمبود به مازاد دور از انتظار نیست، اما رشد احتمالی تقاضا در آسیا یا مدیریت صحیح اوپک پلاس می‌تواند این معادله را تغییر دهد.

منبع: ایرنا