اوقات فراغت با نرخ های نجومی

اگر شما هم با دیدن نرخ کلاس های تابستانی هوش از سرتان می پرد، تنها نیستید. در حال سپری نمودن روزهای پایانی خرداد هستیم و هنوز تابستان رسما شروع نشده است، اما کلاس های تابستانی زودتر شروع شده اند و آمده اند تا اوقات فراغت دانش آموزان را پر کنند. اوقات فراغتی که با نرخ های نجومی اش نه تنها گران آب می خورد، بلکه هنوز سازنده بودن یا بی ثمر بودنش در هاله ای از ابهام قرار دارد. انبوهی از کلاس های تفریحی، ورزشی، تقویتی و درسی که در ماراتونی فشرده والدین را برای ثبت نام فرزندانشان قانع می کنند و البته هزینه های سنگینی را بر دوش والدین تحمیل می نمایند. کلاس های متنوعی از موسیقی، شنا گرفته تا نجوم و رباتیک که برای هر کدام فهرستی از فواید آن ها قطار می شود.

البته تورم بی سابقه ی سال گذشته و اکنون سبب شده تا سهم تفریح و مسافرت رفته رفته در سبد خانوارهای ایرانی کمتر شده و متاسفانه همین موضوع  باعث شده کودکان را از همان سنین پایین زندگی با مسائل اقتصادی و مسائل مالی درگیر باشند. اما اکنون بعد از تعطیلی مدارس و شروع تفریحات تابستانی نمی توان استخر رفتن، آموزش فوتبال و دوچرخه‌ سواری و تفریحاتی از این دست را  که جز محبوب ‌ترین تفریحات کودکان و نوجوانان است را از آن ها دریغ کرد. ولی این کلاس ها با افزایش های سرسام آور شهریه روبرو شده اند؟ متولی این کلاس ها کیست و اصلا نهاد نظارتی بر آن ها وجود دارد؟

پر کردن اوقات فراغت  در کلاس های تابستانی که در بعضی از گزارش ها صحبت از مبالغ چند ده میلیونی است که تنها برای برقراری دوره ای سه ماهه از والدین برای مهارت آموزی خاص اخذ می گردد. البته در موارد متعددی، واقعیت آن است که بسیاری از این قبیل آموزشگاه ها پول مکان و مبلمان خود را از جیب شما پرداخت می کنند و در حالیکه والدین انتظار بهره مندی از آموزش های خاص تری را برای فرزندانشان دارند.

از سویی با توجه به تغییر سبک زندگی و سرعت پیشرفت علم و تکنولوژی در تمام زمینه ها، نمی توان از مهارت آموزی افراد غافل بود و باید بدون اتلاف وقت با برنامه ریزی صحیح و تعادل بین تفریح و مهارت آموزی و تحصیل از این فرصت بهینه ی تابستانی بهره مند گشت و از سوی دیگر با وجود هزینه های گزاف این کلاس ها و با وجود معضل رفت و آمد در شهرهای بزرگ،  بسیاری از دانش آموزان از این آموزش ها ناگریز جا می مانند.

تفریح و آموزش از حقوق اولیه و شهروندی هر خانواده ی ایرانی و بالاخص دانش آموزان ایران زمین است. تورمی که با آن روبرو هستیم به حد کافی بسیاری از مایحتاج های اولیه ی آموزش و فرهنگ همچون کتاب و … را از سبد بسیاری از خانوارهای ایرانی حذف کرده است، اما سخت است که رفتن به یک استخر و یا کلاس ساده ی فوتبال برای بسیاری از اقشار متوسط جامعه غیر قابل دسترس باشد و خلاء آن از همان سنین کودکی در اذهان فرزندانشان باقی بماند. نهادهای مسئول و سازمان های مرتبط تلاش خود را برای برگزاری کلاس های تابستانی به صورت گسترده و با کمک از نهادهای دولتی همچون سازمان پرورش فکری کودکان و نوجوانان ، فرهنگسراها و … به کار گیرند تا تمام فرزندان این مرز و بوم از آموزش و یادگیری جا نمانند.