شراکت در کسب و کار از جمله مباحث مهمی است که موافق و مخالفان زیادی دارد. عده ای بر این عقیده اند که برای راه اندازی هیچ کسب و کاری نباید شریک گرفت و دقیقا در نقطه ی مقابل بسیاری بر این عقیده اند که رمز موفقیت بسیاری از کسب و کارهای مطرح و معروف دنیا شراکت است. این موضوع دو راهی پیش روی بسیاری از کسب و کارها و فعالیت های کارآفرینانه است.
اگر شراکت در کسب و کارها خوب است، یک شریک خوب باید چه خصوصیت هایی داشته باشد، تا نقش تعیین کننده ای در شراکت ما داشته باشد. از سوی دیگر شراکت بد چگونه اتفاق می افتد که به جای آنکه نقطه ی قوت یک کسب و کار به حساب آید، به پاشنه ی آشیل شکست بسیاری از کسب و کارها تبدیل می شود. در واقع ما می خواهیم دو روی سکه ی شراکت در یک کسب و کار را مورد تجزیه و تحلیل قرار دهیم تا چنانچه شما به عنوان یک کارآفرین تصمیم به راه اندازی یک کسب و کار گرفته اید، با اطلاعات بیشتر و دقیق تری در این مسیر گام بردارید.
تقریبا می توان گفت ، تمامی مدیران تراز اول جهان، یکی از رموز موفقیت در کسب و کارها را تسلط بر شرکاء و تیم سازی و کار جمعی می دانند. آن ها بر این عقیده اند که کسب و کارهای فوق العاده، بر مبنای شراکت های فوق العاده بنیان گذاری می شوند و بسیاری از کسب و کارهای عالی نیز به واسطه مشارکت های بد به ورطه نابودی کشانده می شوند. باید قبول کرد که با گسترده شدن دامنه ی اطلاعات و مهارت ها، فعالیت در جزیی ترین بخش های کاری نیز نیاز به یک گروه تخصصی کاربلد دارد.از اینرو برای انجام ساده ترین پروژه ها نیز شریک شدن با افراد متخصص بسیار لازم است.
در دنیای مدرن و صنعتی امروز در شرایطی که بسیاری از غول های اقتصادی و صنعتی دنیا برای فتح بازارهای جهانی به سرمایه گذاری های مشترک و بزرگ دست می زنند، تا بتوانند بسیاری از پروژه های عظیم و بزرگ اقتصادی را اجرا نمایند، متاسفانه در ایران شرکت های بزرگ اقتصادی و حتی کسب و کارهای کوچک از کوچک ترین همکاری و یا ادغام شدن و داشتن شریک می هراسند. همین امر هم سبب شده تا بسیاری از افراد یک شریک خوب را یک شریک همواره موافق با تمام ایده ها و برنامه ها و نظزات خود می دانند و این دقیقا همان نقطه ی آغازین شکست در شراکت است. چرا که شریک مناسب باید نظرات خود را بیان کند و مخالفت‌ها و انتقادهای او نیز می تواند در بسیاری از موارد راهگشا باشد. تضارب آرا و داشتن مدل فکری متفاوت در میان شرکا، دقیقا نقطه ی عطفی است که سبب دستیابی به ایده های جدید و راه حل‌های کاربردی تر در کسب و کارها خواهد شد. در واقع تضارب آرا در میان شرکاء را باید به فال نیک گرفت و از آن به عنوان نقطه ی قوتی برای موفقیت کسب و کارها حداکثر بهره را برد.
شاید عدم توجه به همین مسئله سبب شده که بسیاری از کسب و کارهای ایرانی بدلیل نداشتن شریک و فقدان کار تیمی با چالش های عدیده ای روبرو شوند.البته همیشه سیستم آموزشی ما نیز با این عملکرد ضعیف همسو بوده و مهم ترین نمود این موضوع را می توان ضعف در فعالیت های گروهی از جمله ورزش های تیمی مشاهده نمود. به همین علت در ایران همه افراد می خواهند همه کار را خودشان انجام بدهند و حتی از سپردن کوچک ترین مسئولیت ها به سایر افراد واهمه دارند. عدم اطمینان به نتیجه کار افراد دیگر، وسواس، کمال گرایی، خود شیفتگی و ضعف مهارت از جمله عواملی است که سبب می شود، ما ایرانیان از انجام کارهای انفرادی، بیشتر از کارهای تیمی لذت می بریم و اجازه مشارکت به دیگران را نمی دهیم و ترجیح می دهیم همه کارها را خودمان انجام دهیم.
دقیقا به همین علت است که برندها عمری به اندازه ی بنیان گذارانشان دارند و این در حالی است که بسیاری از کسب و کارهای بزرگ دنیا با گذشت صدها سال و حتی فوت موسس اولیه همواره به فعالیت و کار خود ادامه داده و در روند اداره ی آن کوچک ترین خللی بوجود نیامده است. پس یادمان باشد چنانچه تمام جوانب امر را سنجیده اید و در انتخاب یک تیم حرفه ای با تخصص های متنوع تلاش کرده اید، شریک شدن در کسب و کارها نه تنها کار نادرستی نیست، بلکه می تواند بیمه کننده ی آینده ی موفقیت کسب و کارتان باشد. از اینرو اگر تصمیم به شروع یک شراکت تجاری در کسب و کار خود را دارید ، نترسید و شجاعانه به مسیر پیش رو ادامه دهید.
