اشتغالزایی کارآفرین همدانی با راه‌اندازی فرآوری «موسیر»
یک کارآفرین همدانی که از اهالی روستای حبشی واقع در بخش پیرسلمان است، از چند سال پیش با بازگشت به دیار خود و با شناسایی ظرفیت‌های روستا در حال حاضر برای ۵۰ نفر از روستاییان با راه‌اندازی فرآوری «موسیر» اشتغال ایجاد کرده است.
این کارآفرین که هادی ربیعی نام دارد، در گفت‌وگو با ایسنا، اظهار کرد: به صورت تخصصی از چند سال پیش در کشت و تولید و فرآوری موسیر در روستای حبشی با همکاری خانواده خود و تعدادی از اهالی روستا مشغول هستم.
وی با بیان اینکه گیاه موسیر از گیاهان خودرو است که طی چند سال اخیر با توجه به شرایط اقلیمی، کشت آن توسط برخی کشاورزان با برنامه‌های آموزشی و ترویجی جهادکشاورزی در شهرستان به ویژه روستای حبشی حرکت چشمگیری داشته، گفت: روستای حبشی در شهرستان اسدآباد تنها روستایی است که به صورت گسترده در راستای فرآوری و به تازگی کشت موسیر فعالیت دارد.
ربیعی با اشاره به اشتغالزایی برای ۵۰ نفر از اهالی روستای حبشی با راه‌اندازی فرآوری موسیر و شرکت تعاونی خود در زمینه موسیر افزود: در حال حاضر علاوه بر خانواده شش نفره خود، تعداد شش نیرو نیز به صورت روزانه و مستقیم و تعداد ۲۰ تا ۲۵ نفر نیز دو روز در هفته برای تولید و فرآوری محصول موسیر با ما فعالیت می‌کنند.
این کارآفرین بیان کرد: با راه‌اندازی این شرکت در حال حاضر علاوه بر استان‌های دیگر، به کشورهایی چون عراق، ترکیه و حوزه خلیج فارس بدون هیچ گونه واسطه به صورت مستقیم و از طریق واسطه نیز به کشورهای اروپایی و آمریکا موسیر فرآوری شده صادر می‌شود.
وی با اشاره به اینکه ایجاد اشتغال پایدار در روستاها با توجه به شناخت ظرفیت‌های هر روستا از نقش مؤثری در ماندگاری جمعیت روستاها دارد و مسیر مهاجرت معکوس را هموار می‌سازد، خاطرنشان کرد: یکی از ابزارهای مهم برای برنامه‌ریزی و رسیدن به توسعه جوامع روستایی، کارآفرینی بوده و امروزه با توجه به مشکلات موجود در این جوامع، توجه و تأکید بر کارآفرینی روستایی اهمیت زیادی پیدا کرده، چراکه کارآفرینی می‌تواند با ایجاد فرصت‌های جدید اشتغال و درآمد، نقش مؤثری در بهبود وضع اقتصادی و معیشتی روستاها داشته باشد.
ربیعی با اشاره به راه‌اندازی شرکت فرآوری موسیر خود در روستای حبشی و اقدام به کاشت، تولید، فرآوری، گرانول و بسته‌بندی موسیر و نیز همکاری در بحث بازاریابی محصول موسیر اهالی روستا و صادرات آن به بازار بیان کرد: گرانول موسیر به علت شکل آسیاب نشده خود کیفیت و طعم تازگی موسیر را در خود حفظ کرده و در زمان استفاده، تازگی خاص و دل‌چسب موسیر را به استفاده‌کننده ارائه می‌دهد.
این کارآفرین با بیان اینکه در حال حاضر پیگیر برندسازی موسیر واحد فرآوری خود و منتظر اعلام تأییدیه آن هستم، یادآور شد: به طور حتم برندساری، فرآوری و بسته‌بندی محصول موسیر روستا با تبلیغات لازم در راستای معرفی «موسیر حبشی» از نقش مؤثری برخوردار است و به دنبال آن اشتغال پایدار مناسبی را برای جوانان این روستا و منطقه ایجاد خواهد کرد.
ربیعی با اشاره به اینکه فعالیت خود در زمینه موسیر را از صفر آغاز کردم، یادآور شد: در حال حاضر علاوه بر پیگیری برندساری محصول تولیدی و فرآوری شده موسیر شرکت، به دنبال تغییر مجوز کاربری شرکت خود نیز هستم، چراکه فعالیت بنده، دیگر مستعد تبدیل شدن از مشاغل خانگی به مشاغل کارگاهی و صنعتی است.
وی، میزان کشت امسال موسیر خود را چهار هکتار برشمرد و مطرح کرد: از هر هکتار کشت موسیر پنج تن موسیر تازه برداشت می‌شود و از هر تن موسیر تازه ۲۵۰ کیلو پودر موسیر خشک به دست می‌آید که در این بین ضمن تولید و برداشت محصول، نسبت به فرآوری و در صورت سفارش مشتری نسبت به بسته‌بندی، بازاریابی و صادرات آن اقدام می‌کنیم.
این کارآفرین با اشاره به کم‌آب‌بر بودن موسیر با توجه به شرایط خشکسالی و اُفت آب‌های زیرزمینی و مقرون به صرفه بودن این نوع کشت تصریح کرد: با توجه به نیاز موسیر به آب کم و به منظور کاهش خسارت به مراتع، کاشت این گیاه می‌تواند سودآوری مطلوبی برای کشاورزان داشته باشد و در این بین برای جلوگیری از خام‌فروشی و فروش فله‌ای موسیر فرآوری شده در روستاهایی چون حبشی نیاز به صنایع تبدیلی و فرآوری صنعتی ضروری است.
وی با بیان اینکه در کنار کاشت و داشت موسیر، فرآوری این محصول را به صورت سنتی انجام می‌دهیم، اظهار کرد: برای ایجاد صنایع تبدیلی و فرآوری موسیر نیاز به سرمایه‌گذاری بالایی است که در همین راستا با پیدا کردن شریک در تهران پیگیر خرید دستگاه برای فرآوری موسیر از روش سنتی به صنعتی هستیم، ضمن اینکه برای خرید دستگاه‌های مورد نیاز به سرمایه‌ای افزون بر ۱.۵ تا ۲ میلیارد تومان احتیاج داریم که تسهیلات اشتغالزایی پاسخگوی چنین اقدامی نیست.
ربیعی در پایان گفت: به طور قطع با راه‌اندازی صنایع فرآوری و تبدیلی لازم، اهالی روستا از طریق کشت موسیر و فرآوری آن به صورت صنعتی و با برند شدن روستا می‌توانند ضمن جلوگیری از هدررفت محصول باارزش افزوده بیشتر، از خام‌فروشی و یا فروش فله‌ای محصول خود به بازار جلوگیری و اشتغال دوچندانی را برای جوانان ایجاد کنند.
منبع: ایسنا
