آیا مردم، نمایندگان مجلس را وکیل خود می‌دانند؟
به گزارش تفاهم آنلاین، این سالها آنقدر حواشی نمایندگان مجلس و سیاست زدگی آنها نمود داشته که به نظر می‌رسد کمتر کسی تعریف قانونی نماینده را به خاطر آورد. در زمان انتخابات، در پایتخت، موضوع اصلی تکمیل فهرست احزاب سیاسی است و در شهرستان‌ها وعده‌های نامزدهای نمایندگی مجلس هر روز عجیب‌تر می‌شود.
ظاهراً همه ما فراموش کردیم نمایندگانی که به توصیف امام خمینی “رأس امور کشور” هستند چه وظایف و اختیاراتی دارند و تا چه حد می‌توانند در سرنوشت مردم تأثیرگذار باشند. مردم بدون شناخت افراد به احزاب یا به وعده‌های انتخاباتی رأی می‌دهند و نمایندگان هم به جای دغدغه منافع ملی، دغدغه منافع شخصی و قومی خود را دارند.
وظایف و اختیارات نمایندگان مجلس
مطابق قانون اساسی کشور، مهمترین وظیفه نمایندگان مجلس، وضع قوانین و نظارت بر اجرای آن است. به بیان دیگر نمایندگان قدرت این را دارند که با وضع قوانینی که دولت نیز موظف به اجرای آن است، بر شرایط زندگی آحاد ملت اثرگذار باشند.
بنابراین اولین ویژگی نماینده مجلس، فهم عمیق و صحیح از سیاست و منافع ملی کشور است. مجلس، قدرت تعیین مسیر سیاست داخلی و خارجی کشور را دارد. اما این شمشیر دو لبه‌ای است که اگر در راستای منافع ملی از آن استفاده شود اصلاح امور کشور را در پی خواهد داشت و اگر در راستای منافع حزبی و یا حتی ایجاد غوغا و هیاهو در جامعه صورت گیرد به تمام کشور آسیب می‌رساند.
نمایندگان، وکیل مردم هستند؟
این روزها مردم، نمایندگان را نه به خاطر تلاش برای وضع قوانین ضروری که به خاطر اظهارنظرها و جهت‌گیری‌ها در مورد مسائل روز جامعه به خاطر می‌آورند. گویا همه فراموش کردیم وظیفه مجلس اظهار نارضایتی از اوضاع کشور نیست.
وظیفه نمایندگان مجلس این است که درد دل و درخواست‌های مردم را شنیده و سپس به کشف خلأهای قانونی و نظارتی در کشور بپردازند تا با اصلاح قوانین و یا وضع قوانین جدید مانع از تکرار چنین مشکلاتی شوند.
اما در این سالها مردم از گرانی شکایت می‌کنند، نمایندگان هم پشت تریبون مجلس از گرانی شکایت می‌کنند؛ مردم از بر باد رفتن سرمایه ملی برای یک مربی ورزشی حسرت می‌خورند، نمایندگان هم این حسرت و افسوس را در قالب کلماتی زیباتر در پشت تریبون مطرح می‌کنند؛ مردم از نبود نظارت بر بازار گلایه دارند، نمایندگان هم با صدای بلند گلایه مردم را عنوان می‌کنند؛ از نتیجه این همه قیل و قال کسی خبری دارد؟ قانون تازه‌ای برای نظارت بر بازار و کنترل قیمت‌ها تصویب شده است؟ قانونی تصویب شد تا از قراردادهای ننگین با خسارت‌های سنگین ارزی جلوگیری کند؟
آیا کسی حاضر است وکیلی را که تنها حرف‌های موکل خود را تکرار می‌کند برای دفاع از حقوق خود انتخاب کند؟ شرایط فعلی بیانگر این است که یا افرادی که وارد مجلس می‌شوند اساساً از قدرت و اختیارات خود بی‌خبرند و یا آنقدر سرگرم دردسرهای دریافت حقوق و مزایای نمایندگی مجلس هستند که به کارهای دیگر نمی‌رسند.
حقیقت این است که تجربه انتخابات اخیر نشان داد مردم امیدی به مجلس و مصوبات آن ندارند. اما باید امیدوار بود به معدود نمایندگان انقلابی که با عملکرد ساختارشکنانه خود اعتماد مردم را جلب کنند تا مردم دوباره نمایندگان را وکلای خود بدانند.
