آیا تحصیل در دانشگاه آزاد برای همه مناسب است؟
از همان ابتدای تأسیس دانشگاه آزاد مسئله شهریه به معضلی برای خانوادهها تبدیل شد. خانوادههایی که دانشگاه رفتن را برای خوشبختی فرزند خود واجب میدانستند حالا گزینهای داشتند که فقط به پول نیاز داشت. ماجرای کرونا و آموزش مجازی بار دیگر داغ این افراد را تازه کرد. پرداخت همان شهریه برای آموزش مجازی چیزی است که اغلب افراد به سختی آن را میپذیرند.
به گزارش تفاهم آنلاین، داستان دانشگاه آزاد و شهریههای سنگین از همان ابتدای تأسیس این دانشگاه وجود دارد و هر سال که میگذرد با افزایش تورم، سوز و گداز آن بیشتر میشود.
حقیقت این است که باور غلط خانوادههای ایرانی به ضرورت تحصیل در دانشگاه موجب شده علیرغم شهریههای سنگین دانشگاه آزاد، همواره بیشتر صندلیهای آن پر باشد.
حال مسئله کرونا و آموزش مجازی موجب شده دانشجویان این دانشگاه از افزایش شهریهها حسابی شاکی شوند. به هر حال پذیرش پرداخت این شهریه سنگین برای آموزش مجازی کار آسانی نیست.
آیا تحصیل در دانشگاه آزاد برای همه مناسب است؟
زمانی بود که اعتبار مدارک دانشگاه دولتی چنان ارزشمند بود که بدون تردید دانشگاه آزاد تنها انتخاب افرادی بود که در دانشگاه دولتی پذیرفته نشدند. ولی با گذشت سالها از یک سو پیشرفت برخی شعب دانشگاه آزاد و از سوی دیگر ایجاد انواع دانشگاه غیرانتفاعی و پیام نور و . . . باعث شد از عمق این اختلاف کاسته شود.
حالا برخی شعب دانشگاه آزاد از اعتبار بسیار خوبی از نظر جایگاه علمی و اعتبار مدرک قرار دارند. ولی مسئله شهریه دانشگاه آزاد هنوز هم مهمترین معضل آن است. شهریههای سنگینی که در رشتههای مختلف متفاوت است و برای بسیاری از مردم پرداخت آن ممکن نیست.
حقیقت این است که تحصیلات دانشگاهی ارتباطی با ارزش علم و دانش ندارد. بنابراین تنها کسب یک مدرک دانشگاهی نمیتواند دلیل و انگیزه کافی برای تحصیل در دانشگاه آزاد و پرداخت شهریههای سنگین آن باشد.
شاید اگر فردی به رشته خاصی مثل پزشکی علاقه دارد و از نظر مالی هم مشکلی ندارد تحصیل در دانشگاه آزاد برای او بهترین توصیه باشد. ولی برای خانوادههایی که به سختی باید شهریه دانشگاه را پرداخت کنند آن هم برای رشته کم اهمیتی که فرزندشان قبول شده و هیچ علاقه یا استعداد خاصی نسبت به آن ندارد، این کار منطقی نیست.
کرونا و مسئولیت اجتماعی
در ماجرای آموزش مجازی تمامی افرادی که از مؤسسات غیرانتفاعی استفاده میکردند ظاهراً متضرر شدند. زیرا مثلاً در مورد مدارس غیرانتفاعی امکانات مدرسه نقش بسیار مهمی در انتخاب مدرسه توسط والدین داشت.
دانشگاه آزاد نیز بارها برای دفاع از شهریههای سنگین خود مسئله فضای آموزشی، امکانات آموزشی مدرن، آزمایشگاهها و کارگاههای مجهز را مطرح میکرد. ولی در آموزش مجازی دانشآموز یا دانشجو از هیچیک از این موارد استفاده نمیکند ولی باید همان شهریه سابق را بپردازد.
توجیه مسئولان در این مورد، لزوم پرداخت حقوق به اساتید و کلیه کارکنان مجموعه است. اما به هر حال پذیرفتنی نیست که ادعا کنیم عدم حضور دانشجویان موجب هیچ گونه صرفهجویی در هزینهها نشده است.
به خصوص اینکه شهریه دانشگاه آزاد مطابق سالهای گذشته با افزایش 10 تا 15 درصدی نیز همراه بوده است. البته در شرایط این چنین، جدا از مباحث مالی، موضوع مسئولیت اجتماعی مطرح است. همه در شرایط یکسان و تحت شدیدترین فشارهای اقتصادی قرار داریم.
به همان اندازه که خانواده دانشجویان یا دانشآموزان باید در پرداخت شهریه، مسئله معیشت و منزلت اجتماعی معلمان و اساتید و کلیه پرسنل دانشگاه یا مدرسه را در نظر بگیرند؛ مجموعههای آموزشی نیز باید نهایت تلاش خود را برای کاهش فشار بر مردم انجام دهند.
بعید به نظر میرسد ارائه تخفیف یا حداقل عدم افزایش شهریه دانشگاه به مجموعه عریض و طویل دانشگاه آزاد ضرری برساند. این حداقل کاری است که این مجموعه میتوانست در راستای مسئولیت اجتماعی خود در شرایط کرونا انجام دهد.