آموزش مهارت کارآفرینی ممکن است؟

آموزش مهارت کارآفرینی از جمله موضوعاتی است که هنوز اختلاف نظر در آن بسیار است. از یک سو هنوز برخی جوامع در مورد اکتسابی بودن مهارت کارآفرینی تردید دارند. از سوی دیگر جوامع پیشرفته با آموزش مهارت کارآفرینی به کودکان به دنبال پرورش آینده‌سازان کشور خود هستند. حقیقت این است که اصطلاحاتی مثل “پدیده” یا “نابغه” برای توصیف یک کارآفرین درست نیست. زیرا چه بسیار نابغه‌هایی که در تأمین هزینه‌های زندگی خود نیز ناتوان هستند و چه بسیار ایده‌های خاص و متفاوتی که هرگز به یک کسب و کار سودآور تبدیل نمی‌شوند. بنابراین شاید بهترین تعریف کارآفرینی ترکیبی از خلاقیت، مدیریت و پشتکار باشد. با این اوصاف، آموزش مهارت کارآفرینی چندان دور از ذهن به نظر نمی‌رسد.

آموزش مهارت کارآفرینی از طریق آموزش خلاقیت

مثال ساده و روشنی که چگونگی تخریب خلاقیت در یک نسل را به خوبی به تصویر می‌کشد کتاب‌های آموزش نقاشی در دهه شصت است. منظور همان کتابهای رنگ‌آمیزی است که بعدها معلوم شد برای کودکان ناتوان ذهنی طراحی شده بود. تصور کنید چگونه تقلید محض و ترس از تغییر از همان ابتدا به ذهن کودکان تزریق می‌شد. کودکان آن دوره می‌آموختند که هرچه بهتر و دقیق‌تر تکرار کنند موفق‌ترند. بدیهی است نهایت آرزوی چنین نسلی استخدام در یک شرکت دولتی و انجام یک روال تکراری و بیهوده با پاداش دائمی باشد. حال تصور کنید کودک با آموزش خلاقیت بیاموزد آنچه در تصورات او خلق می‌شود ارزشمند است. این مهارت که از کاردستی‌های ساده کودکانه آغاز می‌شود در نهایت می‌تواند به یک ایده درخشان کارآفرینی تبدیل شود.

آموزش مهارت کارآفرینی از طریق آموزش مدیریت

در زمینه آموزش مدیریت یک نکته مهم وجود دارد. در علم روانشناسی امروز گفته می‌شود برخی از افراد ذاتاً مدیر هستند. این حقیقت است که همه افراد نمی‌توانند مدیران خوبی باشند. پس منظور از آموزش مدیریت آموزش هزاران مدیر نیست. بلکه منظور، آشنایی با فرایند مدیریت پروژه در عمل است. به عبارت ساده‌تر، مفهوم کار گروهی و کسب مهارت‌های اجتماعی مورد نیاز آن باید به افراد یک جامعه آموزش داده شود. فردی که از دوران کودکی درگیر کارگروهی باشد در بزرگسالی اشتباهات کمتری خواهد داشت. این فرد یا یک مدیر خوب است یا به خوبی می‌داند برای موفقیت پروژه باید از یک مدیر خوب کمک بخواهد.

آموزش مهارت کارآفرینی از طریق آموزش پشتکار

مهمترین وجه تمایز یک کارآفرین با افراد عادی، توانایی او برای احداث مسیری تازه است. روشن است که ساخت یک مسیر جدید با مشکلات و سختی‌های فراوان صورت می‌گیرد. به قول معروف باید با کفش آهنین پای در این مسیر گذاشت. بدیهی است فردی که از کودکی فرصت آزمون و خطا نداشته اگر هم کاری را آغاز کند هرگز به سرانجام نمی‌رسد. اینجاست که گفته می‌شود پشتکار، مهارتی است که در طول زندگی فرد باید کسب شود.

سخن آخر

آموزش مهارت کارآفرینی تحولی است که باید در نظام آموزشی کشور آغاز شود. پرورش خلاقیت، تجربه کار گروهی و پشتکار و سخت‌کوشی تنها با نصیحت و توصیه به نتیجه نمی‌رسد. کودکی که اولین ایده‌های خود را با مقواهای رنگی می‌سازد، خرابکاری می‌کند، با کمک دوستش دوباره می‌سازد و تشویق می‌شود همان کارآفرین آینده کشور است. کسی که از طرح ایده‌های نو، تغییر، کار گروهی و مسیر دشوار موفقیت استقبال می‌کند. چنین نسلی می‌تواند آینده شیرین و درخشانی برای کشور به ارمغان بیاورد.