صنایع دستی یکی از قدیمی ترین و پرسابقه ترین دستاورد های بشری می‌باشد، که می توان آن را به عنوان جوهره ی فرهنگ مردمی نامید، که امروز ازحال چندان خوشی برخوردار نیست. در این میان، ایران با تاریخچه ی کهن و داشتن مردمانی با ذوق و سلیقه وابتکار، دست به خلق صنایع دستی بی بدیلی نموده اند که بعد از گذشت سالیان متمادی هنوز هم طرفداران خاص خود را در کل دنیا دارد. در واقع صنایع دستی، متجلی پیام فرهنگی، مذهبی و اجتماعی هر ملت است و پاسداری و صیانت از آن امری ارزشمند به شمار می آید. به بیان دیگر می توان گفت، برای حفظ فرهنگ و آداب و رسوم هر ملتی، حفظ صنایع دستی آن از اولویت بسیاری برخوردار است. محصولی که به علت بومی و
ملی بودن، عدم وابستگی تولید آن به خارج و از همه مهم تر، قدرت اشتغال زایی از اهمیت وافری برخوردار است و با ساماندهی هرچه بیشتر این صنعت و جذب سرمایه‌گذاری‌های لازم در این شاخه می توان، کمک های بسیاری در توسعه اقتصادی و گسترش فعالیت‌های کارآفرینانه نمود.
نقش مهم صنایع دستی در مواردی مانند اشتغال نیروی انسانی در تولید مصنوعات، جلوگیری از مهاجرت گسترده ی روستائیان به شهر و برخورداری از بار فرهنگی و هنری که باعث گسترش و هنر و ذوق ایرانیان است، بسیار پررنگ تر قابل لمس است. صنایع‌دستی در گروه صنایع ملی قرار دارد که نیروی جسمانی و روحی انسان در تولید آن نقش موثری را ایفا می کند. بخشی از صنایع دستی تنها هنری بوده، مانند ظروف مینیاتوری و یا طلاکوب جنبه تزئینی دارند و بخش دیگر همچون صنعت فرش ،هنری- مصرفی به شمار می روند. صادرات و ارز آوری در
هر دوی این بخش ها با توجه به طرفدارانی که در سراسر جهان دارند، می توانند زمینه بسیار مناسبی برای سرمایه گذاری محسوب شوند. که با ایجاد اشتغال زایی و کسب درآمد در کنار سایر هزینه های خانوار به رفاه هرچه بیشتر جامعه کمک کند. تاسیس مراکز آموزشی
فنی و حرفه ای در رشته های مختلف صنایع دستی، برگزاری کارگاه های تولیدی برای روستائیان و ساماندهی آن ها از جمله راهکارهایی در جهت دوام و پابرجایی این صنعت می باشد. برگزاری نمایشگاه های خارجی و ایجاد رشته های تحصیلی مرتبط در مراکز آموزش عالی، بستر مناسبی برای تحقق این هدف فراهم می کند. همچنین نباید فناوری های روز را در صنایع دستی و تولید انبوه آن نادیده گرفت. حمایت از تولیدکنندگان از قبیل پوشش بیمه ای افراد و اعطای وام های قرض الحسنه و تسهیلات بانکی مناسب نیز از عواملی هستند که در جهت رشد اقتصادی این صنعت نقش مهمی ایفا می کنند.
توجه به صنایع دستی نه تنها باعث تقویت روحیه ی ذوق وابتکار در افراد می شود، بلکه با قرارگرفتن در زمره صادرات غیرنفتی، باعث ارزآوری در اقتصاد کشور می باشد. عدم نیاز به صرف هزینه های هنگفت برای تاسیس و فعالیت در کارگاه های تولید صنایع دستی یکی دیگر از نقاط قوت این صنعت به شمار می‌آید. انجام پذیر بودن آن برای تمامی اعضای خانواده و آسان بودن دوره های فراگیری آموزش در این صنعت را نیز باید گوشزد نمود. با توجه به نقش و کارکرد صنایع دستی در امور اقتصادی، توسعه صادرات ملی، توسعه صنعت گردشگری و انتقال فرهنگ غنی ایرانی به سایر کشورها، کوشش و حمایت همه جانبه دولتمردان و افراد متولی این امر را برای رشد و تعالی هر چه بیشتر این صنعت را می طلبد.
