وقتی صحبت از مهاجرت یا حتی یک کنجکاوی ساده درباره زندگی در آن سوی مرزها می‌شود، اولین چیزی که ذهن همه ما را درگیر می‌کند، مقایسه حقوق در ایران و کشوری مثل کانادا است. در اینطور مواقع سریع قیمت دلار را چک می‌کنیم و حقوق‌ها را ضرب و تقسیم می‌کنیم. اما مقایسه میانگین حقوق در ایران و کانادا فقط یک ضرب و تقسیم ساده نیست؛ یک هزارتوی پیچیده است که اگر قواعدش را ندانید، اعداد بدجور فریب‌تان می‌دهند.

بیایید یک بار برای همیشه، این کلاف سردرگم را باز کنیم.

اعداد خام؛ وقتی دلار با ریال سرشاخ می‌شود

بگذارید از جذاب‌ترین (و شاید تلخ‌ترین) بخش ماجرا شروع کنیم: حقوق کارگر ساده در کانادا به پول ایران چقدر است؟

فرض کنید در ایالتی مثل انتاریو، یک کارگر ساده ساعتی ۱۷ دلار کانادا دستمزد می‌گیرد. اگر این آدم طبق روال عادی ۴۰ ساعت در هفته کار کند، ماهانه حدود ۲,۷۰۰ تا ۳,۰۰۰ دلار درآمد خواهد داشت. حالا کافی است این عدد را در قیمت روز دلار ضرب کنید. (برای اینکه عدد دقیق دستتان بیاید، همیشه قیمت لحظه‌ای دلار کانادا را از جایی مثل سایت صرافی بیستی در کانادا چک کنید). نتیجه عددی می‌شود که در ایران با آن می‌توان یک زندگی نیمه‌اشرافی داشت یا حداقل بدون دغدغه مالی داشت.

در مقابل، مقایسه حقوق کارگر در ایران و کانادا نشان می‌دهد که در ایران، دستمزد مصوب به سختی به مرز ۱۵۰ تا ۲۰۰ دلار در ماه می‌رسد. یعنی کارگر ایرانی با یک فاصله ۱۰ تا ۱۵ برابری روبرو است. اما اصل مطلب اینجاست: زندگی در تورنتو با تومان خرج نمی‌شود، با همان دلاری خرج می‌شود که با زحمت به دست آمده است.

تله‌ای به نام قدرت خرید

اصل مطلب این است: درآمد بالا بدون در نظر گرفتن هزینه‌ها، فقط یک توهم است. فرض کنید در تهران ماهی 3۰ میلیون تومان درآمد دارید و اجاره خانه‌تان ۱5 میلیون تومان است. شما 5۰ درصد درآمدتان را برای سقف بالای سرتان می‌دهید.

حالا در کانادا، همان کارگر ساده که ۳,۰۰۰ دلار می‌گیرد، برای یک آپارتمان معمولی در حومه شهر باید دست‌کم ۲,۰۰۰ دلار اجاره بدهد. یعنی بیش از 60 درصد درآمد او صرف اجاره می‌شود. بگذارید ساده بگویم؛ در مقایسه حقوق در ایران و کانادا، کارگر کانادایی شاید پول بیشتری در بدست بیاورد، اما در پایان ماه، هر دو احتمالاً با یک جیب تقریباً خالی به استقبال ماه بعد می‌روند.

ریتم زندگی و هزینه‌های پنهان آن

در ایران، هزینه‌هایی مثل انرژی (بنزین، برق، گاز) یا خدمات درمانی خصوصی هنوز نسبت به استانداردهای جهانی ارزان‌تر است. اما در کانادا، هزینه‌هایی وجود دارد که شاید در ایران اصلاً به آن‌ها فکر هم نکنیم.

• مالیات: بخشی از آن حقوق ۳,۰۰۰ دلاری، قبل از اینکه به دست شما برسد، توسط دولت برداشته می‌شود.
• بیمه ماشین: در برخی شهرهای کانادا، بیمه ماهانه ماشین می‌تواند معادل حقوق چند روز یک کارگر باشد.
• خدمات: یک کوتاهی موی ساده یا تعمیر لوازم در کانادا می‌تواند معادل چند ساعت کار مداوم هزینه داشته باشد.

حرف حساب؛ کدام کفه ترازو سنگین‌تر است؟

اگر هدف شما از مقایسه میانگین حقوق در ایران و کانادا این است که بدانید کجا زندگی بهتری دارید، پاسخ کوتاه این است: در کانادا «رفاه عمومی» بالاتر است، اما «پس‌انداز کردن» ممکن است به اندازه ایران سخت باشد.

در کانادا شما با حداقل دستمزد می‌توانید یک ماشین قسطی خوب سوار شوید، مرتب خرید کنید و تغذیه سالمی داشته باشید. چیزی که در ایران برای یک کارگر تقریباً به یک رویا تبدیل شده است. در واقع، تفاوت اصلی در کیفیت زندگی است، نه لزوماً در مقدار پولی که ته جیب باقی می‌ماند.

اگر در ایران تخصص خاصی ندارید و زندگی متوسطی دارید، با رفتن به کانادا و کارگری، سطح رفاهتان (خوراک، پوشاک، احترام اجتماعی) قطعاً بالاتر می‌رود، اما فکر نکنید با تبدیل حقوق دلاری‌تان به تومان، یک‌شبه صاحب ملک و املاک می‌شوید. هزینه‌های زندگی در کانادا، خیلی سریع‌تر از آنچه فکر می‌کنید،حساب شما را خالی می‌کند.